Alle inzendingen over reine

Toen de angst Het toch gewonnen Had van wat Ooit mijn leven Was, eenzaamheid Die mij het gevoel Gaf alleen op De wereld te zijn, En zelfs de tranen Die ik schreide Niet meer wilden Leven, werd ik In het lood gezet Door het glas Dat ik beschilderde Met Moeder en Zoon Dat mij troost gaf En mij weer in Het reine bracht…

Ik ben de berg ik schilder en vertel probeer het wonder vast te leggen de geheime kracht die alles verbindt als ik de berg schilder ben ik het bos de levensadem ik ben de rots de levenskracht ik ben de sneeuw volkomen rein Ik ben de berg het leven zelf ik voel de verbinding tussen alles wat is en ooit zal zijn er is geen…

Val nu mijn woorden als hele reine Drupjes van klank in der oren fijne Luistrende schelpjes; maak melodije Van mijn gedachten, en zoetjes laat Ze op rimpling van golvige ritmen glijen, Totdat de ontwaakte stilte staat In zachte glimlach van verblijen.…

ik nodig druppels uit om met mij te dansen in deze zorgeloze morgen waar de geur van verse koffie een poging doet om mij te verleiden nemen zij mijn uitnodiging maar al te graag aan zwier ik lichtzinnig in speels water om de dageraad rein te beginnen geef me volledig over aan wat de dag brengen zal…

bloedend hart om verdriet van zoon schattekats bak rein en ook schoon. verdriet of niet, strak in het pak supervrouwen onbestaand? ....... even vet onderschat ......... alles mag!…

o, moeder natuur rein en zo puur de wind en de zee spelen gedwee met aarde en zand scheppen een band de zon en de maan een storm of orkaan bloemen die bloeien dieren die stoeien ze laat alles begaan een hemel op aard is er ontstaan!…

Over de jonge sneeuw, De glinsterend reine, Schaduwt zijn fijne Wapen, wij geven geen schreeuw. Wij weten het, als een riet Zal hij ons plots afsnijden. Maar zaligen durven lijden En letten op hem niet.…

Dan, vredig, fluistert hart naar geest (Zo leest een vrome zijn getijden): 'Alles is rein, en alles feest,- Het wenkt ook ons nog tot verblijden.'…

Ik zal je iets vertellen Ik zag een spiegelbruid Die ving het gouden zonlicht En zond het zelf weer uit Ik zou je willen vragen Blijf als die spiegel rein En vang de volle stralen Van hemels zonneschijn Geef steeds aan je omgeving Iets van die warme gloed Een mens die zo kan leven Doet in de wereld goed…

een winteravond vloeiend uit nooit meer tantra voor de open haard laan te rhijnhof vier ik kan geen afscheid nemen met een reine geest wat je aan had op je laatste tocht dichterbij kan ik niet komen zekeringkastjes en krimpkousen overal waar ik kijk iets te doen de tijd is spoorloos ik vraag het licht van de zon om een afscheidsbrief…

Zo klein en zo afhankelijk, zo puur nog en zo rein... Lief, klein, nieuw wezentje, er wordt voor jou gezorgd! Dus geniet maar van je baby-zijn en wees nog niet bezorgd...…

De prediker die met eigen oogmerken schijnheilig het Woord verbreidt is benijdenswaardig bespraakt een glanzend opgevouwen kleed waarin duizendpoten huizen tussen stinkend oud roest en verbrokkelde stenen besmeurd met giftige drek mogelijk schuilt in dit venijn een enk'le reine edelsteen.…

Je ligt daar in je nieuwe wieg Zo zalig pril te zijn Zo klein en zo afhankelijk, zo puur nog en zo rein... Lief, klein nieuw wezentje, er wordt voor jou gezorgd! Dus geniet maar van je baby-zijn En wees nog niet bezorgd...…

tolerantie lijkt ver te zoeken want de met de paplepel ingegoten haat smaakt bitter 'de vijand stinkt' zegt 't kind (dat ooit rein geboren werd) 'verjaag de vijand' zegt de man ('ze hoeven niet dood') hebben zij dan niets begrepen over liefde en broederschap daar samen (delen) onuitvoerbaar lijkt…

Zwart van drift Gebrand op het mijne Rondom helder wit Voor altijd het zijne Op hem gevallen In vorm van het kleine Stille wateren diep Met zichzelf in het reine Open vol licht Heldere zichtbare lijnen Eerlijk en recht Het sporadisch vileine De toekomst gezien Overwegend het fijne…

Gij zijt me als 't zonnetje in de mei, Zo lieflijk, rein en goed, Dat bloemen strooit in bos en wei, En vogels zingen doet; Toch schildren zon en lentedag U trouwe liefde niet, Mijn engel met uw zoeten lach, Mijn leven en mijn lied!…

Het was hagelnieuw nog totaal ongebruikt, ongerept en zo rein het was zoals het was, maar nu al een paar weken oud, het nieuwe jaar, lag te wachten op de klok van twaalf uren, toen die sloegen kon het nooit meer lang duren, of het nieuwe jaar begon, jawel het was daar!…

En ik bedeesde jongeling moest nodig de reine berk bezingen en zijn bescheiden bladerpracht.…

een huidje zo zacht en een hartje zo rein zo heel nog onschuldig kwetsbaar en klein weerloos en breekbaar vrij nog van pijn prijs ik mij gelukkig mama te zijn van dit prille ventje zo weerloos en teer die mij laat genieten telkens weer de zon doet schijnen iedere dag met zijn lieve stralende lach.…

ZIJT gegroet ô Maghed Marie, Vol van gratiën zonder getal, De Heer is met u t'allen tije, Gezegend zij dy boven al Dat vrouwelijk heet, en hier beneven Is gezegend heilig en rein De vrucht dijns lichaams hoog verheven Jesus Christus: dit is certein.…

Zo rein met klare ogen, dat jouw oog zoekt en vindt. Het valt je onverdiend ten deel. Diep in je hart daar daalt het neer. Niets kan het evenaren, ontroert je meer en meer. Geen rijkdom en geen roem zijn groter dan die lach, Dat lachje, dat als in herkenning, jouw oog ontmoeten mag.…

Ik lach het buiten uit dat in mij wil Het reine deel dat leeft van u, vernielen: Mijn leed, uw beeld staat immers eeuwig stil, Het is van glas & spiegelt onze zielen.…

Rein als ik hier sta met de geur van lavendel is mijn passie voor jou niet te verbergen. Tijdens de ontspannende massagestraal beleef ik de afwisseling in een verrijkt leven. Om met schoon water en geurige aroma samen door waarborg in harmonie te begeven.…

De Friese taal is opbeurende leeuwerikzang die in de vroege morgen al hoger en hoger klinkt de glanzende hemel tegemoet daar verijlde tonen horen laat dan langzaam en bewust daalt zich met zachte nagalm verspreidt tussen reine dauw aan fris wijd gras tenslotte verstilt op eieren van eenden en weidevogels.…

rein van gestalte edel en hooggeboren Graaf Adolf gekrenkt.. als ik daar aan denk hoe u het ons hebt vertoond! van schande verschoond!…

mijn kopvacht is geweken met juist gereedschap toegerust blijkt rein in mij niet uitgeblust vertoont nog immer streken mijn snuit in ieders zaken ben ik als steeds op buit belust heb slachtoffers in slaap gesust men kan mijn daden laken dus hoed u voor mijn gading een poot van mij is nooit oprecht en dekt –vaak achteraf gezegd- als valse…

Als ik het geweten had, had ik beter naar je geluisterd als ik het gehoord had had ik anders gereageerd een ding heb ik nooit geweten, dat jij je niet met mij wilde meten nu blijkt het tenslotte jouw geweten, dat altijd op de voorgrond trad eind goed, al goed jouw geweten had ik moeten weten was zo zuiver en zo rein nu weten wij beiden…

Naast jouw hart, raast het mijne Jij voelt mijn warmte, ik hou je stevig vast In onze ogen lezen we het reine Waarom komt dan het moment Van onbegrip en ogen koud Een eenheid niet erkend Hoe komen wij er toch samen uit Dat waar twee zielen samensmelten Dit immer op weerstand stuit…

Spontane aai om je krullenbol gemeend ook puur Dingetjes vurig uit het hart ontsproten reine natuur. Wel en wee delend maar steeds weer Wel vaak gepeinsd - nu heb ik geen verweer meer -. Opgeven ons een zo onbekend woord, gelijkgestemde zielen Twee vechtertjes verknocht aan elkaar 't zijn stuwende wielen.…

Roze Lelies helder-rein-onbewogen sterk zijn zij die wij graag mogen.…