Alle inzendingen over reis OR herinneringen OR vrouw

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Nu de mensheid gaat vergrijzen Is er nog meer vraag naar ruimtereizen. Om te weten hoe het zit Aan het einde van de rit Als we definitief afreizen. In de ruimte Heeft u nog de ruimte.…

Gedaan is het met de grapjes over is het met de lol wat blijft zijn de herinneringen Nu al schiet mijn gemoed zo vol. Wetend dat we je achter moeten laten laten zakken in de donkere grond mijn hart begint overuren te maken oh ik wou dat je naast me stond.…

Vriendschap herinner ik mij als een reis van de tastzin naar de reukzin, van nerveuze vingertoppen naar een haast feilloze neus. Denkend aan vriendschap denk ik dan ook vooral aan een les in zintuigelijke waarneming.…

Na een mooi huwelijk, volgt een mooie reis. Portugal was de keus, mooi weer, strand en rotsen. Lekker eten, gezelligheid, elkaar...'n herinnering! Terugkijkend, tevreden, over het verleden, het heden.. Op naar de toekomst!…

Vrouw van monden en wonden, vroeger was je nog mooier dan een gewoonte. Stil was je als tijdens een lange droevige reis en ik hield van je als van mijn dood en het zaad van pijnbomen. Vrouw met de duizend lippen die danst met een luid lachend lichaam tot je achterover stort in de nacht.…

ik heb geen woorden aan je meegegeven hooguit goede reis voor jou was het eindelijk prijs gekoesterd als wens herinneringen en fragmenten verhalen jouw aandacht in de mens jij hebt gedeeld bent gegaan blijft toch bij ons in voortbestaan…

Als het ritme van de nacht zich aan mij heeft bloot gegeven reis ik af naar mijn geboortegrond. Oneindige ruimtes in een tijdloos bestaan. Daar... heb ik jou herkend. Als het venster van de nacht zich sluit, en mijn bewustzijn achterblijft rest mij alleen nog de herinnering van mijn werkelijkheid.…

Ik heb getracht te schrijven te schrijven over het bos om de herinnering te laten beklijven de herinnering aan het mos om de stralen te voelen de stralen van de zon om het pad te benoemen het pad waar mijn reis begon Ik heb getracht te schrijven te schrijven over het gras om de herinnering te laten beklijven de herinnering aan hoe het was…

Vandaag schijnt op iets nieuws de zon De storm die gister woedde is verdwenen Vergeet niet wat is gezegd Jouw plek is leeg Jouw stem zwijgt En zo, daar sta je dan … Op open veld Met niets dan herinneringen, En uitzicht op de grootste reis die je ooit zal maken.…

de reis bevalt me niet het doel evenmin je hebt geen van beide gekozen en toch zal je gaan je moet wel de reis doen we mee voor het doel stappen we weg het is jouw ongekozen doel jouw eindpunt en teruggaan is onmogelijk voor jou wij zullen een beetje terug reizen ons enkele memorabele anekdotes herinneren en aan het doel hebben we…

ze geeft geen citroen zonder verhaal over die ene reis naar Spanje geen aardappel zonder herinnering aan het grote veld waar later de soldaten neerlagen gesneuveld verslagen ze schrijft geschiedenis op verjaardagskaarten in schoonschrift tussen de lijnen ze is mijn vriendin ze wordt achtentachtig…

vier lange poten gelijk op stelten en 'n nog langere nek kennen doet hij ze allemaal maatjes voor het leven zo leek 't, want nu is hij geveld door zijn laatste wens over duidelijk nog een keer die langnekken groeten en 'n kus toe ~ goede reis Mario ~…

Mijn moeder is dol op haar echtgenoot, Maar zij was met haar naaikransje op reis En daarom stelde zij het zeer op prijs Dat ik als brave zoon mijn hulp aanbood: Pa kreeg ontbijt op bed op vaderdag, Maar niet die vreemde vrouw die naast hem lag.…

Nu moet ik me iedere dag verliezen in altijd dichten zoeken naar die gelukkige blik van mijn vrouw die toen achttien jaar oud bijna een tiener moeder was. Nu reis ik iedere dag langs de nevelige dagen opzoek naar die blik.…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

reis in bewust-zijn te voltooien.…

Vandaag ga ik in gedachten, vol van verlangen hier, op reis. Op reis naar vergeworden landen, waar geloofd wordt in de liefde. Waar vrouwgebleven moeders, aanraakbare Madonna's zijn. Vrouwen naar mijn hart. Waar het vrouwelijke in mensen, de toekomst van de wereld wordt.…

Kristal raakt de ziel in een mythische reis naar de top. De godin draagt het leven in haar hart waar groei de stilte draagt. Ervaar het binnenste van de aarde. Herinner het eiland van naam, betreedt het heilig land of ga op in de nevelen der vergeten tijd.…

Herinneringen van toen door het gevoel van leven in vrijheid als vliegende ganzen. Nu een ongedwongen reis naar het zonnige oord als het inademen van frisse lucht. Tijdens mijn afwezigheid stopte jouw verwardheid door uit te ademen in een zucht.…

waar de ziel in jou lacht schitterende oogjes activeert daar is het geluk van eerste orde echt wel aangemeerd Zolang het gelaat nog helemaal geen rimpels trekt Is de diepzee onbevaren de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt Ervaren, niet alleen voor anker flaneren langs de kust maar op reis voor jouw avonturen maken je zelf bewust…

ze zeggen dat het mooi is daar omringd door een immense zee van liefde daar weerzien met hen die op jou hebben gewacht al daar terugkijkend op jullie mooie leven vanaf daar het voor altijd waken over jouw geliefde Pia vanaf daar stuur af en toe een seintje, dat je voor altijd dichtbij bent, voor haar…

Een man en een vrouw. Er is iets verstoord. Iets is gebroken. Een trein is ontspoord. Twee harten die klopten van louter geluk. Een droom is vervlogen. Wat heel leek is stuk. Een foto van een leven. Een stoppunt waar het kon. Een reis die alleen kon eindigen op de plek waar hij begon.…

Klaar voor de laatste reis, benieuwd wat komen zal. Mijn vrouw en kinderen aan mijn zij, dicht bij mij, hun warme blik en groet, zo is het goed. Ik draag hen allen mee in eeuwigheid.…

wonderlijk zoals ik reis: met veel moeite stuur ik mijn gedachten langs pas bewandelde wegen, en naar personen hier vlak achter me, en vertel hun mijn herinneringen, die al grotendeels zijn weggevaagd door slechts enkele levensjaren; wonderlijk zoals ik reis.…

Zoals de zon tussen vele woorden opgaat Kan ik nog dromen van je handen en je ogen elke buiging in je gestalte Zoals wij samen voorbij de wereld gingen zwervend langs water reddeloos verloren liepen In de grote zee dreven we en mijn hart bloedde open zie ook: www.josevanrosmalen.nl…

Toch was het eens anders, herinneringen blijven bewaard. Om sleetje te glijden een tocht op de schaats. Daarvoor is alleen in de winter plaats. Bij een ijskoude volle maan. Kan er heel vaak iets moois ontstaan. Ja, dat is ook de winter, met heel veel vertier. Met koek en met zopie en heel veel plezier……

De reis naar het hiernamaals is gratis, Ook het verblijf daar kost helemaal niets. Niets neem je mee van wat je ooit hebt vergaard Bezit is van voorbijgaande aard. Status is niet meer van belang. Wel hoe je was en deed, ben ik bang. Wat blijft zijn herinneringen en gedachten aan jou.…

zorgvuldig heringepakte herinneringen dralen door gangen die lang onbelicht bleven op 't randje van vergetelheid toch zijn de beelden zo weer daar als herlezen woorden zachtjes aan terugvoeren naar toen een duidelijk omlijnd beeld was er niet bleken scherven onlijmbaar, verstorven boeken wachten stoffig op de komende reis…