Alle inzendingen over reservoir

Het licht baant zich een weg door de spelonk Wat windselen, maar verder is het leeg Omdat Gods Zoon een heel nieuw lichaam kreeg Van razendsnelle deeltjes zonnevonk Eerst sterven om weer op te kunnen staan Dat was wat mij al eerder overkwam De appel valt weer niet ver van de stam J.C raadt mij mentaal herrijzen aan Staalblauw en strak vandaag…

kon ik toch alle regens belopen die zomaar uit de hemel kiepen dan zou ik mijn waterstand Zegen dopen terwijl de handelaars nog sliepen vlot ving ik tonnen per vol reservoir was klein begonnen en groeide per jaar mijn stand zou floreren dat is niet de vraag maar nu transporteren hoe breng ik gestaag mijn water omlaag…

we lopen heen en weer tussen heden en verleden in deze heldere zomernacht een reservoir vol vallende sterren kosmische strohalmen voor wie niet kiezen kan onze dagdromen onbeduidend in plaats en tijd hangen aan een ijle draad in de windstille lucht op onnadrukkelijke afstand van de omslag naar pijnlijk verlangen…

onttrokken gekoelde witte vlokken dwarrelend in spagaat van morgens vroeg tot avonds laat Een dek gespreid in vele dagen geluidloos in vele lagen dan treedt er in de dood de dooi geeft zich bloot Transformatie als melder het wordt glashelder het aardse wordt weer zichtbaar wit verschijnsel is verdwenen water neemt de benen naar het aardse reservoir…

Alle tranen bij elkaar vormden jaar na jaar een stil gedragen reservoir. Later in de tijd Verdampten alle duizend tranen tot een nieuwe roze wolk die mij soms opzoekt in de nacht. Diffuus ben jij daarin aanwezig zie ik je lach en ruik je huid In al je schoonheid kom je nader tot ik je voel en in mijn armen sluit.…

't Is wonderlijk om als een omnivoor De woorden op te kunnen vissen uit Een zelden aangesproken reservoir van taal, een zwarte bron die zich ontsluit Zodra je in haar mijnengang afdaalt. Daar sluimert alles wat je moeder zei, Daar zijn de woorden uit je jeugd verdwaald, Daar is de taal nog nieuw en vogelvrij.…

Bloemknoppen twijfelen in moeder aarde De zon zal stralen In het licht van het nieuwe jaar Wilgenkatjes weten al snel het voorjaar te vertalen En jij die de wereld nog slaperig aanstaart Sneeuw is al tijden niet meer verschenen De zon krijgt het steeds beter voor elkaar Elfsteden in geschiedenisboeken verdwenen Het leven in een mondiaal reservoir…

‘t Goede bericht is nu verspreid, echt waar: de reservoirs zijn aangevuld zo hier - en daar: geen tekorten dus de kraan mag open! Zo heeft ieder nadeel ook z’n voordeel al moeten veel mensen nu met zoveel: schuilen voor de buien!…

Water het nieuwe goud want wat heb je aan echt goud als er geen water, leven stroomt we zien het toch aankomen vandaag wat druppeltjes regen na zes weken strikte droogte al twee natuurbranden gehad tientallen worden nog verwacht en verdroogde landbouwgronden Covid 19 is het onzichtbare virus water is vooral zicht- voel- en tastbaar,…

Net ontwaakt, als ik nog half soes, glip ik snel onder een warme douche rep me dan naar het prachtmachien waar ik in een ommezien het filter vul met die heerlijke geur van gemalen bonen zo diepbruin van kleur Vervolgens gaat in het reservoir het koele water, en het is bijna klaar Nu komt het aan op kortstondig wachten en om dit enigszins te…

Vooruit dan maar, er is geen weg terug We stappen nimmer in hetzelfde water De tijd stroomt achterwaarts en vroeg wordt later Verloopt zij traag, dan gaat ons leven vlug Het bonte nu verbleekt in het verleden De waterrimpel stolt op ons gezicht Zij wist de voetstap uit van onze schreden Zacht knarsend schuurt in ons het tijdsgewricht Ons reservoir…

echo van het eerste godenrijk terwijl hij langs de vastgeroeste scharnieren van de blinderingen hipt bekijkt hij de vogelkooi vanaf de binnenkant en regent het wonderen in zijn bakje voer zijn bakje water en de stemmen in zijn alerte kopje die net als mijn hoofd teder knikt naar een helderziende vrouw op straat met bakken liefde in haar reservoir…

ik verzin tegen beter weten in teugels om in te tomen verstrik vadervlieg in haar worldwideweb van puberale logica verdrink in veel te vlug gevuld reservoir vervlogen kindertijd slik om gezinsbehoud behoudsgezind in krampen aanklampen in.…

verliest donzen onschuld het verlangen het reservoir aan informatie, een moment van echte betovering, de wind, die je ontroert.. van vele vragen.…

Luister als een reservoir... De ander zou zich thuis gaan voelen. Ook zou het u sieren wanneer u ruiterlijk zou willen toegeven dat u een schuiver maakte... Allen zouden opgelucht ademen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans.…

Hoe is de taal bij machte te roepen, te duiden, te wekken zonder te noemen, enkel maar te wroeten in dat reservoir dat nooit voorgoed gevuld is, ook niet ledig is te gieten. Je wordt erin geboren, leert haar kennen zoals een vis aan water went en wemelt in de menigte.…

Hoe is de taal bij machte te roepen, te duiden, te wekken zonder te noemen, enkel maar te wroeten in dat reservoir dat nooit voorgoed gevuld is, ook niet ledig is te gieten. Je wordt erin geboren, leert haar kennen zoals een vis aan water went en wemelt in de menigte.…

De heren van de sociëteit Iedere nacht een andere meid Een reservoir aan ‘hete herten’ Beschikbaar voor hen allemaal Hoort de late neukconcerten De ‘natste’ krijgt een ‘sletbokaal’.…

Vrolijk vloekende driekleur wappert goedgemutst zijn kruidige vleug boven 't schuw reservoir dat de uiterste gunst bewaart van 't vee. Ja als een waaier ja groen als jade, Japans zal straks de schuimende gier uit de trechter wuivend op de weide toestromen, de heel gulzige eter. Ha!…

zon gul en warm haar licht strooide bovenop de heuvel van het beukenbos schitterde een uitbundige eik haar bladerdak was een troostende moeder die bescherming en verkoeling bood aan wie geborgenheid zocht het werd het beukenbos moest verwoest met het hout van de bomen verrezen in eindeloze rijen de houten barakken in dit verdelgend reservoir…