inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.326):

alles kan altijd en opnieuw beginnen

het was
bomen bloeiden
berken stonden in blad
weilanden leken op een uitgestrekt
groen tapijt waarop de zon gul
en warm haar licht strooide

bovenop de heuvel van het beukenbos
schitterde een uitbundige eik
haar bladerdak was een troostende moeder
die bescherming en verkoeling bood
aan wie geborgenheid zocht

het werd
het beukenbos moest verwoest
met het hout van de bomen verrezen
in eindeloze rijen de houten barakken
in dit verdelgend reservoir bleef de eik
gekoesterd en verweesd achter

haar stam bood rugdekking aan allen
die balanceerden op het gruwelijke koord
tussen leven en dood
ze was de zwijgende eenzame waarnemer die
diep in de aarde haar getuigenissen verankerde

het is
we lopen steil omhoog op een geasfalteerde weg
de Bloedstraat in de schemer van het vergeten
de illusie van het onuitwisbare bloed
de fiere eik tot stronk gebombardeerd
hier en daar een weerbarstige grasspriet

geen vogel zingt in dit stenen woud
fluisterend en vergeefs proberen we
de bloedige onafzienbare rafels recht te trekken

alles kan altijd en opnieuw beginnen

... Buchenwald, opdat we niet vergeten ondanks ons gebrekkige geheugen. ...

Schrijver: J.Bakx, 26 april 2015


Geplaatst in de categorie: oorlog

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 193

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)