Alle inzendingen over rondte

Van het leven Verloren heb ik Van kleins af aan In een welhaast Onzichtbaar klein hoekje Gestaan, voor mijn Leven gestreden met Meer dan dat leven Van mij vragen kon En mezelf driedubbel Een slag in de Rondte gewerkt Met maar één doel Om de mens met wie Ik werkte vóór alles Als mens het beste Te wensen - 't was Duidelijk…

ik breek stukjes ijs bouw als vorst met water vol vuur mijn doorzichtig paleis wind vlaagt met sneeuw hoge muren rondt torens als pegels met noordooster gesels bij licht van de maan vriest mijn paleis naar kou van de sterren wachtend op jou jij bent de vrouw die het hart van de vorst zal ontdooien jij bloeit als lente met…

Dit verraad zo alomvattend Dat ik er welhaast in verdrink Maar voor ik naar de bodem zink Zal ik me nog één keer goed bezatten Elk glas dat ik op je drink Lijkt een herinnering te bevatten Aan hoe de vonken in de rondte spatten En aan hoezeer ik in jou weerklink De zuiverheid van deze zonde Blijkt mij opnieuw te definiëren Een zondige,…

beelden als ik je niet meer voel als je vertrokken bent, je warme lijf mijn koude nog niet kent ik dwaal en roep de schaduwen van samenzijn waaruit de ziel vedwenen is je straalde waar ik nu in duister tast je zon bleek slechts te gast de verte is met jou gevuld, ik weet de plaats waar jij vandaag je rol vervult mijn horizon rondt…

je trippelt lichtvoetig blij over gras dat groen naar je lacht rondt borders streelt bloemen die bloeiend op je wachten geurt hen dichterbij wij prieelen tussen slingers herinneringen waar ooit ballonnen hingen met opschriften van toen nog is je jeugd onvergankelijk vitaal straal jij warmte en liefde naar ons allemaal laten…

handen kneden mij naar jouw borsten het zuigt hechtende lijnen aan de binnenkant van mijn dijen Vasthouden aan een uittreden wachten op de dubbele maan het dolende scheppen Zij rondt haar poppenspel vlieg vingert een bal van klei samen kozen van een spiegeling vrije doorgang witte zee van potentie ingehouden wachten op een liever…

'k Voel dat iemand naar me gluurt, kijk in de rondte niets valt me op, tot ik zie op de grote muur, het is een vlieg die naar me tuurt. Ik haat die beesten, zitten overal op, oei hij vliegt weg, richting m'n kop. Dat moe'k niet hebben, mepper gereed, want beest er is een ding wat ik zeker weet.…

En draai op mijn hoge plekje in de rondte telkens weer. Veel mensen zie ik lopen in de straten her en der. En ik zie ook andere torens aan de horizon heel ver. Ik waai met alle winden Maar ach, tot mijn groot verdriet, ook al ben ik dan een vogel, vliegen kan ik helaas niet.…

Wat was ik fier op dat ventje dat glunderend in de rondte keek met blosjes op zijn wangetjes en in niets meer op een bengeltje leek. Zijn prachtig zwart/wit jonkerpakje met zo'n mooie witte vlinderstrik zo lief, zo innig met hen verbonden en de trotse oma.....ja, dat ben ik.…

gestolen nacht doorsnee donker rondt de buitenwacht sluipend koude wind gierend tussen ‘t open raam verschijnt hij in mijn wapperend gordijn zijn zuchten schuift mijn hart opzij, adem proeft als pijn huid als boter langs plafonds spint filigrein ’t is daar mijn kind, waar ik wil zijn jij maakt mijn hemel groter gedichtendag…

dag klein mannetje, dag met jouw blonde krullen pretoogjes en guitige lach op jouw loopfiets draai je vrolijk in de rondte wist je nog van niets dat er een ziekte in jou zou groeien kon je op dat moment helemaal niet vermoeden als leeuwen hebben we gevochten, vanaf dag één wiegend in mijn armen. en in een zee van tranen gleed jij zachtjes…

Een grote lege vlakte dor en verlaten toont al wat je mist ontzegd is _ geen deel uitmaakt van eigen aard of kunde die troosteloosheid zien denken aan dat eenzame maar er niet vandaan vluchten plotseling spuit een springbron hoog op daalt weer in wijde bogen schept in de rondte een schone bloeiende tuin te midden van leegte die…

Dat het niet meevalt, merk ik om me heen Ik kijk als dichter en zie in de rondte Dat, zover ogen reiken, horizonten Verkrimpen tot een ziggurat ineen Die metamorfoseerde in een heuvel Waar ooit een Muzenberg lag, iets te hoog En de Hippókrenè staat nog steeds droog Door overdaad aan wereldlijk gekeuvel Weet iemand nog de weg naar Helicon…

Woordenwisselingen, misverstanden, momenten om op het puntje van je tong te bijten, terwijl je 't liefste met van alles en nog wat in de rondte zou willen smijten. Boze gezichten, tranen, omdat je je zin niet krijgt. je zegt dat je volwassen bent, feit is dat je kind blijft.…

Ooit zullen ze waanzin zijn Mijn klachten van grafiet Zover dat nu nog niet geldt Voor die machteloze slagen in de rondte Want je kunt proberen te negeren Dat ja en nee hetzelfde betekenen Wanneer het leven een zucht van de tijd is Die slechts door enkelen wordt gehoord Op een dag zal ik ook beseffen Dat zelfs wat ik hierboven…

Vaak met mijn mond nog vol met tanden, stomverbaasd over het gemak, waarmee verhalen in de rondte gaan, en zij die erin geloven, tja, die zijn het die in hun hemdje staan!…

stoplicht Je eigen wolkjes Uit te blazen, Mens die alleen Op de wereld lijkt, Uitgerust met draagzak Op je rug sta je in De eindeloze verte Te kijken wachtend op Het groene licht dat Nooit komen zal - Maar boven jou, Hoog en fier op de Lichtmetalen lantaarn Zit deze ochtend De zilveren meeuw Die goedkeurend in De rondte…

heb je adem weer gevoeld je handen lieten me het uitzicht zien verdwaalde rotsen en een schrale boom zijn takken door de wind verwezen helling is de tegentijd regen loogt tot soberheid rondt de rots in windgetij dwingt de berg zich te kleinen leven jaagt in ijle lucht vrijt haar kale strijd onder de blote hemel sterren…

heb je vingers geteld in tien kon ik het werken van je leven zien nagels rood gelakt aan artistieke einden in lijnen rond je pols vond ik verhaal in jouw heelal groeten planeten stemmingsvol je marst kordaat in eerlijk rechte lijnen verfijnt als venus gaat verschijnen je rondt apollo's zachte kant en sfeert in jupiters geheime…

‘ mag ik even voor mevrouw’ vroeg er eentje beleefd ik keek ‘m aan en zei: als jij een mondkapje opzet, waarop de knul al blozend zei: Sorry, heb ik niet bij me… Ik keek ‘m aan, toen in de rondte en vroeg hem: zie jij iemand hier nu lopen, zonder de bedekte mond en neus waarop ie zei, excuus mevrouw ik zal er voortaan om denken!…

een kamer vol vrolijke lachende mensen leuke muziek erbij, dansjes worden gemaakt wanneer je zo in de rondte kijkt is er niemand die zich niet vermaakt maar voor wie verder dan de oppervlakte kijkt ziet de wanhoop op haar gezicht ze staat alleen tussen de mensen met haar ogen dicht denkt ze terug aan toen?…

Haar armen die in de rondte slaan, haar wild gekrijs als zijn gezicht nog witter dan het bleekste licht verschijnt onder een doek vandaan. Iemand te zien van wie je houdt zo wreed tussen verwrongen staal, ik zie haar knielen in 't journaal en proef haar tranen bitterzout.…

Ik droom mijn droom van de prins op het witte paard op de bank liggend kijkend naar de Tour ligt mijn eega, met snor en baard, ik droom een droom van een prachtig kasteel, inclusief mijn op wenkend dienend personeel, kijk in de rondte en zie van dat laatste dan niet zoveel...…

Een giechel nee joh oma, elf, dat weet je best wel Tjonge elf jaar alweer, mijn oudste kleinkind, ze groeit hard, ik groei mee zeker in de rondte, zij in de lengte Gossie, ze is zo'n schat zo puur, zo lief vanaf de eerste seconde dat ik haar zag was ik dol op haar mijn meissie mijn prinses wel jammer dat kind zijn maar zo kort duurt…

Ik heb een kou te pakken Maar eigenlijk pakte ie mij Te zeggen dat ik blij ben Dat is er helemaal niet bij Ik hoest me in de rondte Rode ogen, dichte neus Ze zeggen dat het overgaat Ik denk; maar niet heus Fors neus ophalen Geeft een goor geluid Zal blij zijn als het over is Die kou; die moet eruit!…

In het groen van heden Wordt het zonlicht Door een onlangs verleden Aanhoudend vermeden Ik zie wel de rondte in de verste verte En voel zeker de kleur van haar gloed Of hoor je soms zachte stem die je altijd Begeleidt in de wind die je bemint Die voortdurend, vaak ongewild je diepste tonen vervoert maar uit onmacht niet de verlossende…

– de volle rondte is door het trainen groots en kerngezond ’t Is waar, daar val ik op als billenman, zo’n bie-baa-bips die lekker trillen kan, je mag me daarmee in mijn slaap zelfs teasen Dus schud ze, laat het vlees maar lillen dan, dat deinen daar beslaan mijn brillen van, dus ga niet bij de pakken zitten kniezen…

verouderd door eenzame tranen zit zij huilend langs de waterkant ontredderd kijkt zij in de rondte in een lichaam waar de dood ontwaakt het leven niet zien schijnen donkere wolken pakken samen geluk dat door wind is weggevaagd in dertig ontroostbare jaren maar daar waar het einde komt staat een man verbaasd te kijken zonder een vraag te…

essentie zal een van de twee de optimalisering kans krijgen en op eigen gelegenheid verder gaan ik heb je zien staan in een vervlakkende wereld de andere stukjes aarde konden jouw grootsheid niet aan wat bleef was jouw universele setting waar in volmaakte schoonheid jouw diamanten straalden liefde die de cirkel van oneindigheid rondt…

een stoel en een stoel nog meer stoelen, mensen die door elkaar krioelen roezemoezen, waar is de meester gebleven, er moet gedanst in de rondte, de wijdte de stoelen worden kringgezet alle mensen in de rij gesloten stilte in de zaal, vol ogen blikken gericht, de meester knikt en klikt, de muziek weerklinkt en vóórt, het gaat rond en…