2948 resultaten.
Träumerei
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 419 Träumerei vult mijn ruimte in;
een verleden rijk in vierhoekig steen
waar spel tussen toets en snaar
soms tegendraads doch vaker gemeen
op Schumann’s geschreven noten vaart
zo nu en dan licht kabbelend
op een oceaan van kwetsbare stilte
waaraan klanken gewend lijken
en harten zich langzaam ontdoen van kilte
de melancholie in het dragend…
Over ruimte voor de rivier.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 151 Dit plaatje laat ons zien
Waar ze ruimte geven
Een overloop creëren
Om zo te overleven.
Maar als je inhoudelijk kijkt
Mis je de rivier de Maas
Kan die dan niet overstromen
Of is men die rivier wel de baas.…
inzingen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 86 hoe zou het klinken
als zij de ruimte in zingt
wordt zij ontvangen?…
wandelruimte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 45 we hebben ruimte nodig
om te kunnen wandelen
oude gedachten op te graven
ze in kleine stukken scheuren
met zachte handen herplanten
en nieuw jong leven in te blazen
we hebben wandelruimte nodig
om in onze hoofden opnieuw
ergens heen te kunnen gaan…
Dromen aan zee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 133 Golven rollen als branding over het strand
En spoelen wieren, schelpen en wrakhout aan
Wissen sporen van verleden uit het zand
Maar de deinende zee blijft altijd zelf bestaan
Vanaf d’ horizon rollen golven af en aan
En peinzend op ‘t duin over verre watervlak
Zie ik tot ver blinkend witte vogels gaan
Zwevend op thermiek met onvoorstelbaar…
kier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 een zuchtje
lucht perst zich
door de kieren
een straaltje
licht vindt de
weg naar buiten
een korrel zand
schuift traag
naar de duinen
alles blijft
open niets
wordt gedicht…
openbare ruimte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 ik loop alvast vooruit en herzie
mijn beweeglijkheid, misschien
ben ik blijven steken in
falend beleid, in ontbrekende
witregels als lucht tussen
beschreven adem
eenmaal buiten voelt deze plek
aan als aanwezigheid waar ik
niet ben, een stilstaande ster
in vallende ruimte, elke
stap dichter bij afleggende verte
achter het oog…
Geef me de ruimte
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 107 Geef me de ruimte
Ik krijg geen lucht
Al die verwachtingen
Al die verlangens
Die constante zucht
Geef me de ruimte
Ik krijg het benauwd
Het ongeduld
De schuld
Het laat me niet koud
Geef me de ruimte
Doe een stapje terug
Laat het even zijn
Laat mij even zijn
Ga van mijn rug
Geef me de ruimte
Om te bouwen
Dan bouwen we een brug…
ruimte en vertrouwen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 255 in de schaduw van het licht
verscheen een vaag gezicht
gevangen door bramen en doornen
onduidelijk daar doorheen te komen
er was geen ruimte, geen plaats
enkel wat zwak maanlicht weerkaatste
die enge beelden geheel onverwacht
in het diepst van een zwarte nacht
zo speelden weerwolven en demonen
een kat-en- muisspel met mijn dromen
ik was…
Te leen...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 58 Ruimte om je heen.
De tijd gaat er dwars door heen.
Die heb je te leen.…
Onmetelijke ruimte- onmeetbare liefde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 184 De ruimte is eindeloos,
onze liefde eveneens,
in de ruimte meteoren
in ons leven eveneens,
objecten kunnen botsen,
ook dat doen we wel eens,
maar de ruimte is eindeloos,
dus onze liefde eveneens!
De ruimte niet te vatten,
in een hand of twee
toch zijn onze afgestemd
op 't leven van ons twee.…
Vertrouwen.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 104 Met stil verlangen
staart hij naar de hemel
en krijgt dan vertrouwen.…
Ruimte en rust
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 186 Die mooie plek waar zand
en zee zich scheiden,
daar waar uitzicht is,
waar ik mijn sores van
me af laat glijden,
daar waar ruimte is.
Het lijkt wel alsof ruimte
mijn drukte sust,
ruimte keert drukte
in vrede en rust.…
leegte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 ruimte voor leegte
leegte, ruimte voor het niets
niets, ruimte voor iets…
De ruimte die je achterliet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 De wrede tijd
Heeft jou uit
De volheid van mijn
Woonkamer getrokken,
Kamer gevuld met
Tekens van leven:
Schoteltjes met banket
En gebak waarmee we
Onbewust ons leven vierden,
Drukte die daag'lijks over
Mijn vingers kroop -
Nu woon ik in de
Lege ruimte die je
Achterliet, ramen en
Deuren houd ik gesloten,
Doe ze alleen…
ruimte, leegte vullend
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 680 ruimte, leegte vullend
als het landschap
van je verbeelding
ruimte, geruisloos aanwezig
tikt het voort
in de vriendschap
ruimte, plotseling verstikt
gevoelloos gevuld
belemmert de groei
ruimte, meer ruimte
voor en met elkaar
de liefde blijft immers…
openbare ruimte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 427 Die openbare ruimte,
die van iedereen
die ruimte met die bankjes
en die bomen met
een hekje eromheen,
wordt niet genoemd
in de nota ruimte,
die van iedereen
die nota ruimte met die letters
en die woorden met
een zinnetje eromheen.…
Leef en geniet
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 Leef in ruimte.
Ruimte in veld en woud.
Geniet van water
ruisend golvend riet.
Een frisse wind om je hoofd
in hoge kruinen het vogellied.
Geniet van vrijheid
die ruimte ons biedt.
Vrij als vogels hoog in het zwerk
bewonder de horizon
die het oog bijna niet ziet
dat is ruimte en vrijheid.
Gun elk mens ruimte.…
Beleving van hoop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Hier, waar het onwerkelijk stil is.
Stilte, waarin een mens leert zwijgen.
Waar stille geluiden helder klinken.
Tonen die we zelden zuiver horen.
Hier, in onze eigen achtertuin,
dromen onverwachte dromen.
Vandaag heerst hier de vrede.
Nestelt zich een duivenpaar.
Leeft de werkelijkheid van hoop.…
Zoveel schoonheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 209 Er is zoveel schoonheid te vinden,
maar soms zien we ze niet
of lopen verloren omdat we geen vrede
vinden in ons hart maar onrust.
Er is zoveel schoonheid te vinden
maar soms horen we ze niet
omdat we zelf teveel praten
of woorden herhalen die er al waren.
Er is zoveel schoonheid te vinden
maar soms voelen we ze niet
omdat we te vol zijn…
Gedane zaken nemen wel keer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 513 Het gegeven zijn kans in alle hevigheid
doet gelden zonder het ego te doen schaden;
al je weergeeft ook de ruimte om heen bevrijdt,
schone zaken binnen het concept immers te raden.…
Verglijding
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.570 De sleutel tot een nieuw begin
ligt veilig opgeborgen
De zandloper loopt de uren door
tot aan de dag van morgen
Tijd en ruimte gevlochten ineen
spoeden zich door eeuwige paden
Kosmisch gezien het rijk alleen
grenzeloos vlecht het zijn draden
Waar de aarde tolt zijn eigen baan
de zon schijnt jaargetijden
Dag en nacht, zon en maan…
Uit de fles
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 421 Open deur
een lege kamer
wanden grijs
de vensters halfgesloten
ik twijfel
zonder woorden weet ik mij
zonder gedachten
ken mijn hoofd
een lege kamer
wanden grijs
de vensters halfopen
dan laat ik woorden in
in volle zinnen
laat ze lopen…
Solipsist *
gedicht
2.0 met 12 stemmen 7.007 stoelen, theepot, pen, schaar,
presse-papier en boeken,
tot aan mijn denkbeeldige evenaar
heb ik het beschreven
alles in de kamer
tot in de uiterste hoeken
zodat ik op deze bladzijde
mijn leven verder zal leven
met mijn woning als noordelijk halfrond
en mijn ziel als 60-watt-lamp
trouw aan het plafond
-----------------------------------…
Woekerplant
gedicht
2.0 met 46 stemmen 13.324 Hoe winnen wij de ruimte in
die elke nacht verloren ging?
Het bed dat ons verrukt
lijkt zo versmald
dat wij verwant zijn aan
de plant, die met
een overvloed aan wortels
op de eigen potrand drukt.
---------------------------
uit: 'Overval', 1997.…
landje apart
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 een majestueuze toef met slagroom
Boven de scherpgetekende contouren van zonverlicht Cadzand
Geflankeerd door de draaiende wieken van de molen
Een zichzelfverdiepend perspectief tussen de coulissen van herfstgroene bomen
Prachtig schilderachtig ontzagwekkende vergezichten
Steeds veranderend, nooit hetzelfde, altijd verrassend
Licht, rust, ruimte…
Een zilveren lint
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 Als zilveren lint tussen bomen,
Ruisend, als zingt het een lied.
Door dalen tussen heuvels stromen,
Waar menig dier van zijn frisheid geniet.
Stromend langs eeuwen oude bomen.
Een waar festijn voor ’t oog,
Waar hij klaterend komt vallen,
Vormt in het zonlicht een regenboog
Tussen ’t groen stroomt hij weer verder,
Een verkwikking voor hert…
Kosmonaut
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 172 Ontelbare lichtjaren ver weg van de aarde
omringd door manen, sterren en meteoren
wist de kosmonaut zich verdwaald en verloren
toen hij de patrijspoort door, het heelal in staarde.
Buiten vierde het een feest voor astronomen,
maar de kosmonaut begon terneergeslagen
droef en somber starend zich af te vragen,
of dit het einde was van zijn jongensdromen…
Ruimte emigranten
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 270 Met vleugels van licht
zeilend op sterrenwind
navigeren op hemellicht
laverend scheren langs
sterren en planeten, bij
Centauri Alfa overstag
laatste blik op thuis het
stervende zonnestelsel
aarde verzinkt in de zon
die z’n kinderen opvreet…
Luchtledig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 189 waar sporadisch
een gedachte vliegt
als een slome vogel
door een stukje lucht
waar verder alleen
maar veel ruimte is
gevuld met continuïteit
even bevrijd van keuzes
waar stilte terugkeert
en je weldadig omhult
om een weg te vinden
die je nu nog blokkeert…