Alle inzendingen over ruimye en frisse luc

Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; que rien ne reste que rien ne subsiste, que ma matière se perde dans l'immensité du néant, que mon passé se voile dans l'intensité du présent. Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; tournez, dansez, la vie est un bal, finit bien, finit mal. Courrez, sautez, la vie est un jeu, attrape qui…

Bedwelm mij met je geur van duizend bloemen En laat me rusten in het landschap van je lichaam Wijs me de weg naar de mooiste bloesem in je tuinen En laat mij één nacht jouw vlinder zijn.…

De waard vult de glazen Met voorbedachte rade snijdt hij de kragen Wat zal hij hen verbazen Hun vernederen en verlagen Munten rollen over de bar Langzaam treedt de alcohol toe Steeds verder raakt men in de war Uiteindelijk is men verslagen en moe De centen zijn geteld Echt bier is niet geschonken Nooit aan iemand verteld Iedereen is tevree…

Sta niet aan mijn graf met je verdriet Het is vergeefs , ik ben daar niet. Ik ben het blad dat ritselt in de wind Ik ben de zoete glimlach van je kind Geloof me vrij , het is geen droom Ik ben de bloesem van de appelboom Ik ben de kleuren van september De eerste sneeuwvlok in december. Dus sta niet aan mijn graf met je verdriet Het is vergeefs…

Frisse dauwdruppels stralende diamantjes in de ochtendzon.…

fris nog het gras en fier die glinsteringen in novemberlicht…

Ik had je vandaag met een asymmetrisch topje willen zien maar het regent pijpenstelen het is koud fris is een eufemisme en dus je draagt je zwarte schoentjes je zwarte pantalon je zwart-wit geruite bloes ik had je vandaag maar het regent pijpenstelen het is koud fris is een eufemisme…

April druppeltjes hangend aan magnolia fris lenteparfum…

Jeugd, is als een druif zo fris. Maar ouderdom.... een rozijn, die niet te pruimen is!…

Jonge narcissen Fris op het venster, sneeuwwit Halsreikend naar wie…

Door Jutlands akker en stad dringt ongehinderd frisse beukenlucht.…

een bad als Adam als eerste de zee ingaan frisse onthulling!…

hoestend en proestend al snakkend naar frisse lucht zichzelf oprokend…

voorjaar perst zich al door laatste winternaden met frisse kleuren [haiku]…

Fris narcissengeel prijkt boven de maagdenpalm. De tuinfluiter zingt.…

geknakte narcis verlaten op koude grond toch fris gebleven…

de frisse morgen kust met tederheid mijn huid ik ben weer buiten…

Oh jij frisse voorjaarswind je streelt mijn hart en laat het enthousiast lachen. Oh frisse lentebries heerlijke prikkelingen gaan door me heen als je innig je weg zoekt in m’n lijf. Oh alstublieft wil je nog vaak langs komen want door jou voel ik van binnen alles stromen.…

fris gewassen, haartjes nat nog één verhaaltje geen zorgen, veilig…

Mijn gaap in de tuin ademt frisse lucht, ik hoest – een vlieg uit mijn mond.…

begraafplaats in gloed fris nog vers uit de nacht vogels maken leven…

Door een frisse kijk op heel gewone dingen maakt een kind je blij…

Ga gezellig mee, zeven frisse eBikers, toch fiets ik alleen.…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…

storm waait wind frisse lucht zuurstof alsof het gratis is mijn ik is vacuüm…

huis weer op adem gekomen frisse wind doet zijn heerlijke werk…

Hij had gesproken zijne excellentie de MP en ik moet zeggen, ik vond het excellent hij is mijn man niet en niet van mijn partij maar hij droeg goed voor en zeer invoelend maar hem, het, ik had het ook wel weer gehad ik was 't zat, ik wilde uit huis naar de stad wandelen van de Jordaan naar de ontsex-ste Wallen via ‘t Damrak, de Dam terug…

Pampers, Ze ruiken fris, vers uit de doos, je zou er zo in bijten maar nee, ze zijn niet om te eten, ze dienen om te sch...…

Een frisse wind waait gewoon lekker het hoofd leeg vult hart met liefde…

is mooi van kleur en alleen om de motieven is ’t de moeite waard; langs de kaaien is het echt, de schepen als hoofdzaak met water en lucht, een fijn grijs, en in ’t algemeen vind ik het wel waar wat men van Antwerpen zegt, dat de vrouwen er mooi zijn: lichtere tonen in het vlees, lila tonen in de kleren – alsof ik tien jaar…