Alle inzendingen over ruiten rokje OR armen OR daarnet

Zijn handen stil kan hij ze niet houden Zijn armen benen, de krul in z'n haren alles, ja alles beweegt De beat, beat beat je gaat er van houden De straat maakt muziek en veegt klanken tesamen De ruiten in ramen weerspiegelen de beat, beat, beat.…

levens kamers ontvluchten een verbeten geur herinneringen spreiden schrijven volle muren krijten angst door onzichtbare kreten de vloer is doordrenkt muren zijn vochtig woede buit driftig de bloedende pijn tranen vreten demonen vechten verwonden opnieuw door zinnen geschreeuwd hard slaan de handen in kleine ogen door vuile ruiten…

Ik word opnieuw Gebroken in de vuile ruiten Die de pijn doen bloeden door driftige woedebuien. De vloer is doordrenkt In pijn, wanneer ik in Gedachten terug tegen Oude demonen vecht. Muren zijn nog vochtig Van al de vretende tranen, Opgeslorpt door kleine ogen, Hard ontstaan en handgeslagen.…

tussen zweetsokken en wat lege flessen vind je de gebroken snaren van de viool waarvan de klanken gisteren zigzag door kapotgeslagen ruiten voor het laatst de kinderen op straat vergiftigden opgedroogd brood tussen vazen met dode bloemen open conserveblikjes temidden van stoffige boeken en webben van spinnen die waarschijnlijk iets meer…

Wij gaan het jaar geplaagd weer uit Nadenkend voor een beslagen ruit Als een werkvrouw aan het werk gegaan Poetsend om corona te verslaan Weinige die door de deur naar binnen gaan O merk op , hoe fris is het thuis Waar de wind ruist door het huis Geurt dennen als lente Jezus is met ons begaan De blinkende ster, mijn God mijn lief…

Rond negentienhonderd kocht boer Swarts grond. Op de kavel lag een berg dat was niet erg de hemel te rijk zei hij: die maak ik met de grond gelijk. Weet waar je aan begint zeiden de mensen die berg is bekend berucht er loopt een gerucht die grond is met bloed doordrenkt. Die berg is slecht heren van het kasteel in Wedde stelden…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

God woont niet meer in Nederland vandaag Ik dacht het al maar nu is het bewezen Daarnet heb ik het in de krant gelezen en hoe nu verder is de grote vraag Gelukkig is geloof geen wetenschap Geloof mij :t is een doordeweekse grap…

winter zit in de kluts geen rijp op onze ruit witte kerstvorst bleef uit wie was daarop berekend de wilde kardinaalsmuts rozerood gekarteld blad Christelijk op orde in het kruis altijd al te goeder trouw bekend natuurlijk giftig voor hoofdluis vruchten in kamers van de doos kleurend vermiljoen tot purperrood de zaden hingen buiten…

zoek niet naar het grote geluk maar tel je kleine gelukjes: de snelste rij bij de kassa, een vrij tafeltje op het terras, een opwaaiend rokje... die optelsom is altijd groter dan het grootste geluk…

Ik wil je wat verklappen ik heb daarnet een muis gezien ze trippelde op de trappen en ook achter het naaimachine Misschien op zoek naar eten zoekt ze nu in ‘t rond ik heb daarnet ontbeten daarom dat ik ze vond Ik wil ze best wat geven een stukje kaas misschien dan kan ze overleven en kan ik ze dagelijks zien Mama wil er niet van weten…

Daarnet stond ik nog aan de kop Maar net bij een blik op de vliering Dacht ik na over kerstdagenviering Het jaar zit er haast alweer op Vandaag niks actueels van uw verteller Dan gaat de tijd tenminste niet nóg sneller…

Pardon, ik zoek het archief van deze stad Helaas die is daarnet verdwenen Een goede raad: neem vlug de benen Een verzakking sloeg een gapend gat Dat is niet eens te verwonderen Ze hoorden het al vaker in Keulen donderen…

ergens heb ik het altijd geweten dat jij er was staarde ik in een spiegel zag ik je wegkijken je reflectie in een plas verkringelde een ruit in een winkelstraat bestoftte jouw gelaat maar naast mijn schaduw zag ik de jouwe je legde je arm om mijn schouders en ik voelde je fluisteren "vergeet niet Drieankerbaai laat mijn golven spelen…

Jij, die zachtjes aait over mijn arm, en rustig langs mijn schouders omhoog gaat. Jij, die met je vingers krulletjes in mijn haar maakt tot heel laat. Jij, die me zachtjes in mijn nek kust en wel een hapje MIJ lust. Jij, die rustig mijn blouse uittrekt, mijn rokje losmaakt waarbij speeksel langs je mond lekt.…

Sla je armen om me heen en hou me vast hou me vast als de tijd het laatste kwartier aangeeft de zon ondergaat en de nacht begint Sla je armen om me heen en hou me vast hou me vast als de tijd zijn laatste adem uitblaast en me meeneemt naar de eeuwigheid Hou me vast…

Ze loopt elke dag voorbij het grijze haar fier opgestoken Ze laat haar hondje uit en spreekt hem zachtjes toe Ze loopt elke dag voorbij in dezelfde verschoten jas een plastic tasje in haar hand Ze spreekt zachtjes in zichzelf Ze loopt elke dag voorbij naar de winkel in de schuur daar wordt haar tas gevuld Ze prevelt zachtjes: dank U wel…

Je armen om me heen Ik denk laat me los Maar voel me tegelijkertijd zo verloren Ik kan niks meer We zitten daar maar Geen idee van tijd Wat we wel weten is.. Dat we elkaar nooit meer loslaten Voor eeuwig bij elkaar We hebben misschien twee harten Maar ze kloppen als één!…

Maar dan denk ik:wat maakt kleding nou uit sommige mensen zijn zelfs te arm voor een beschuit…

Armen vol geluk dat is een kostbaar geschenk houdt het stevig vast.…

Wij sluiten alles hermetisch af om ons te beschermen tegen het gespuis Zij slapen met open ramen en deuren Wij leven met de mobiele telefoon, de PC en de TV Zij zijn verbonden met de hemel, de zon, het water groene velden en de schaduw van de bomen De moraal: zijn zij arm, ver van de bewoonde wereld, of zijn wij het...…

kom in mijn armen en laat me je laatste uur verwarmen en wiegend eindigt hier jouw avontuur nooit meer in mijn armen geen kopjes nooit meer vragend in de keuken geen gesnor de brandstof is op…

het huis beschermend in zijn armen sluit…

Dus bij dat interview met jou daarnet heb ik de radio maar uitgezet”.…

Als een rokje van oranje wordt bekeurd En dames op een stadionpleziertje De voetbalbond doet denken aan een biertje Wie weet wat er dan zaterdag gebeurt Zal de FIFA een zwerm toeters dan misschien Als reclame voor de Bijenkorf gaan zien?…

Voor wat extra ruimte in het kruis Neem ik een rokje mee van thuis.…

Ik zag daarnet hoe Bagdad’s dag begon, En buiten schijnt een mooie lentezon.…

Fijne sneeuw stuift voort: éven is de wereld wit, dan grauw als daarnet. De boer dwaalt en zoekt op zijn weiland, ziet ergens nog een witte zon.…