Alle inzendingen over rust OR avondwind OR weelde

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wentel mij in de weelde van je dauw teken mij in het tasten van je leden tondel mij met de warmte van je blik zegen mij in de volte van je gloed rooster mij in de hitte van je kracht balsem mij met de mirre uit jouw kelk stijg met mij naar het hoogtij van je vuur droom met mij in de holten van je rust gloor met mij…

rond bomen en hagen zijn lied is kermen en klagen neemt zieke blaren mee in hun graf terraslichtjes warmen de kilte wij zoeken naar rust en stilte sluiten een sombere dag in adagio af.…

De avondwind drijft ver en zwakker Langs de popels, die de akker Zomen, over 't land te loor. Buiten dralen zoete roken — Geur, die van de zomer is — En de ogen half geloken, Droom ik, voor het raam gedoken, 't Uur, dat voor de dromer is.…

Had ik maar haar warmte en weelde bewaard? Toen kon geen vloedgolf ons splitsen en dansten we op talloze tonen.…

Wilt heden treden in de avond stilte van de wind Houd dan je adem in en luister naar de avondwind Decennia decaden koude oorlog Neurenberg Na shoah Bergen Belsen Sobibor het is te erg Voor woorden, wie het niet gelooft verbergt ze in zijn stijl Negeert ontkent de holocaust en koketteert met 'heil' Het is…

Nu zonsopgang het land bekleedt sla ik deuren achter me dicht in een stormloop van windkracht acht loop ik in de herfst te dromen van schoonheid weelde en levenslust wat is dit allemaal toch mooi gemaakt een wervelwind van gouden bladeren hebben mij in hun kring opgenomen hun sierlijke rondedans tovert zacht een glimlach van rust…

Je bent weer bij me, poedelnaakt lig je naast me in het aardse bed jouw geluk straalt zoveel vrede inniger dan weelde, om zachtjes aan te raken voel ik jouw innerlijk wezen door de momenten die je deelde jouw liefde brengt zoveel rust door te kiezen voor ’t leven jouw eigen vrede kun je een ander zoveel geven poedelnaakt, en altijd…

Het nieuws is heftig en best wel naar, dus gaat de televisie uit, de radio brengt me niets beters dus is het rustig in huis! Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht het is zalig warm, knus en rustig binnen ook al moet de inloop nog beginnen! Maar soms moet je besluiten, wat beter…

Verlangend naar de avondwinden de nachtegaal die zijn hooglied zingt doorheen de hoge kruinen van de linden waar dichtbij het hart de rust weer vindt. Zoekend naar de Scheppershanden die zo groot, genieus en sterk en voelen Zijn nauwe, dichte banden al is Hij onzichtbaar aan ’t werk!…

eens was de wereld wijd waren velden vol ruisend graan groenblauw in de lente golvend in de avondwind vergelend graan met bloemen in blauw paars en wit wilde kruiden boeketten van de natuur ik mis mijn velden de schitterende eenvoud van margrieten en korenbloemen met daarboven de ondergaande zon…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Een westenwindbries roept weelde uit de stilte maar niemand luistert.…

Innerlijke rust je van de stilte bewust onder het maanlicht.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

zielsgelukkig baadt zij in soberheid ondanks alle weelde om zich heen…

Vaag drijft door de open deur De bleke avondwind Een bitter kille geur - Alsof de herfst begint. Vaag, als een vallend blad, Daalt door mijn lege geest Herinnering aan wat Wel eenmaal is geweest. 't Is of mijn hart verstomt En of ik stil verga, 't Is of de herfst al komt - Hij komt weldra - weldra!…

uit heksenketel ontsnapt,rustig thuiskomen in een toverbos joz.le bruyn haiku 27/01/202…

nog één keer strijk ik door jouw haren vol ongeloof en verdriet wat eergister nog gewoon was is dat vandaag helemaal niet twee-en-een-half, je kwam net kijken rende zo de wijde wereld in nu jouw ogen voorgoed zijn gesloten zorgt jouw einde voor een nieuw begin…

zonnestralen breken als bloemknoppen in de dauw ochtendkoele damp weerspiegelt nevels in de ziel een bloemklokkenspel speelt in een gouden regen toverklanken vol overgave in sprankelend gevoelszijn een speelse avondwind veroorzaakt kalme deining flonkerend in de maan als licht in juweel slaapschaduwen lonken stil in…

het geluk met de jaren brengt in losse deeltjes het leven dat wij vieren met momenten van rust en vrede met brokjes ook van verdriet de manier daarvoor te betalen is het beste genieten intens aandacht hebben voor het iets en het niets om van te houden om van te hopen het geluk weet je de weelde van voorspoed van bof en welbehagen…

je liefste en als je me vraagt waarom in gebarentaal of in steen zal ik zeggen dat alles zich naar binnen wenst het geluid van morgen dat, bovenop een heuvel de vergankelijkheid balsemt het hart wikkelt in een vochtige schelp van linnen wanneer jouw echo wordt verwekt door de wind door de wind, mijn liefste door de roze, roze avondwind…

onder de vlierstruik van de oude woordhut luierden letters in het mulle zand overmoed en fierheid, hielden ze in stand omarmd door het woord dat de meester had benut het teken in ziel en vaandel gegrift zachte avondwind blies het verweerd signaal uiteen erf geëffend met wat sprokkelhout zonder grafsteen vergeelde foto in een album van schoolschrift…

Ruis zachtkens om dit graf, verkoelende avondwinden! Verwaai de sluimrende asse niet Van hem, die jaren kampte om luttel heils te vinden, Van hem, wie de aard' niets schonk dan bitter zielsverdriet!…

Wanneer ik ’s nachts naast je rust en jij ver in ‘t dromenland verkeert Ben ik mij van mijn weelde bewust dat tussen ons slechts liefde regeert Wanneer jij zo zachtjes adem haalt dat ‘t bijna lijkt of je gestorven bent Dan voelt ‘t of mijn hart verdwaalt en dan huil ik innerlijk een moment Wanneer jij je dan opeens omkeert, kort je hand…

Beeldschoon jouw afscheid langzaam kleurde de lucht rood in Zomerland…

alle kleuren heb ik aangetrokken op dat ik je niet kan mislopen de wereldkaart ken ik van buiten zodat ik onderweg niet stranden zal nu de mist haar rokken laat zakken slaat de schrik me om 't hart daar de weg ineens verloren lijkt…