Alle inzendingen over samensmelten OR terugzien OR hereniging

Ook al voelde ik me dun en koud of dik en warm voelde ik me suïcidaal, vraag niet hoe maar ik bleef in leven altijd met het uitzicht op de hereniging met Jos de Vries en God wat op aarde niet kon zijn kan daar wel zijn, eeuwig.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Een goedendag schudt mij wakker: het zinderende begin van hunker naar avondlijke hereniging.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ver in het druisen op de wegen van de heer, wordt mens en dier opgejaagd tot dat ze hun rustplaats vinden, wat geschreven staat in het bloedend hart van tijd, in draf rennen ze de aarde rond, ver vooruit de zones van ideologieën, onafgebroken zonder tussenstations, spannen ze zich in en de vermoeide paarden uit, aangeklaagd in landen…

Een welvaartszoeker meldt zich in Ter Apel Doel van zijn onderneming: Asiel en gezinshereniging Nederland is humaan Op kosten van de staat laten wij die persoon terug naar huis toe gaan Heel het gezin, opa’s, oma’s ooms, tantes, aangetrouwden, het halve dorp eigenlijk ja, allen die om je rouwden stralen van geluk, vieren feest eindelijk…

Kon ik nog maar even bij je zijn Kon ik maar weten waar je nu bent Het doet me zoveel pijn Alles zou ik er voor willen geven, elke cent Kon ik je nog maar even zien Kon ik je nog maar even vasthouden Alles van ons samen zal ik onthouden En ooit zal ik je weer terugzien, misschien Kon ik maar.. Kon ik maar..…

als een vrouw in je armen ligt en jij in haar armen wil je haar terugzien voor altijd of was het iets van die ene ochtendschemering overal de gebedsoproep van de moskee terwijl zij een gebedje sloeg wat ze deed ergens diep vandaan die gebedsoproep toen over de sluimerende stad in dat ochtendlicht, en zij Fatima in Fez,…

mist was er vandaag hier in mijn straat een straat verder was de mist alweer weg wilde terugfietsen om nog even de mist in mijn straat te zien een soort terugzien had echter haast moest op tijd zijn en ben doorgegaan naar de pont maar op het water was die mist er weer opnieuw hoewel anders…

ik draag mijn eiland op m’n rug mijn oogmerk in het haar, onafgestempeld mijn gisteren is vanaf morgen onderweg daartussen oogt het als een zomeravond overdag loomheid in een bloemetjesjurk vergeten te bellen een half genuttigd maal, onbeslapen bord terugzien op een verwilderd pad in tegengestelde richting…

Bodemloos diep in mijn hart Nu en dan verward Maar jij blijft wel bezit hebben over mijn hart Het verdriet blijft immens intens en Jou ooit mogen terugzien is en blijft mijn enige wens. Bodemloos diep in mijn hart Werkt enkel de helende kracht Die ik van jou verwacht…

Hartstocht en verlangen samensmeltend op de maat van ritmische klanken Worden wij bedolven, meegezogen door de zee Laten wij ons gaan In torenhoge golven.…

jij klopt niet aan maar glijdt onhoorbaar in een wereld vol getuigen jouw eerste kreet zal ze doen juichen als alles is geteld in weten hoe het met jou is gesteld nog wacht een snel herenigen in smetteloos wit het warme gezicht de eerste moederlijke elkaar herkennenblik…

Je bent er nog. In deze zachte vreemde heb je op mij gewacht. De deur staat aan. Mijn lippen raken je. Ik neem de stille bewijzen waar van je bestaan. En naar de dood getekend door de jaren hervinden wij met onze ogen dicht het leven in eenvoudige gebaren. De eerste merel zingt het donker licht. De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…

Je bent hier lang niet geweest en kwam terug om nog een keer te kijken. Had het niet meer veranderd moeten zijn? Maar het is enkel voor een deel zoals je je kan herinneren, een groter deel zoals je denkt dat het was. Je schuift dat wat je je herinnert verder uit elkaar, om nog een keer te zoeken. Om daar met je heer herinnering…

Ik passeerde mijn ouders van veel jonger tot anderhalf keer ouder dan zij, serieuzer werd ik, grootmoeder werd ik Ervaring, mijn leven herkennen in vrienden en het terugzien in de kinderen en kleinkinderen Samen optrekken onze lichamen vertrouwd met mankementen, pijn en rommelige herinneringen En nu wil ik naar buiten weg uit het…

Brussel heeft nog niet gereageerd, hoorde ik en een geheimzinnig lachje maakte me tot vriend van mezelf tot vriend van mezelf mijn lippen die vlezig zijn zo hun weg hebben gemaakt onschuld uitdrijvend als Bosnisch bloed in beken velen zijn, maar weinigen fragmenten hopen nog op heling en hereniging broeders wisselen verder chromosomen…

geen idee of voorgevoel nooit gedacht of durven dromen dat het met ons zo ver zou komen ruzie strijd haat en nijd verbannen verstoten is wat ik voel weg de glans weg mijn doel geen gezin geen samen zijn leef ik op herinnering blijf ik eeuwig van jou houden en hopen op hereniging…

is iets moois het bloeit door het verlangen om jezelf te willen delen met die geliefde ander de band die zo onzichtbaar lijkt jullie harten samensmelt is het kostbaarste geschenk wat je je maar bedenken kunt…

Zo’n stap zet je gewetensvol Je kiest voor liefde geven Ervaring heb je dan nog niet Maar samen weet je zeker Dat je een toekomst ziet Dat je een keuze hebt gemaakt Voor nieuw beginnend leven En als de ouders terugzien op de opgegroeide kinderen die zelf hun keuzes maken bedenken ze, hoop ik, laat ze hun gang maar gaan bemoei je er…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Je belt aan Ik doe open Stilzwijgend Kijken we Naar elkaar Je verlangt Naar mij In je kus De passie Je tilt mij op Ik zoen je lang We denken Aan hetzelfde Je legt mij neer Zacht streel je mij Over mijn blote lijf Tintelingen van genot Je lichaam trilt Als ik je kleren uittrek Opwinding in je ogen Allebei verlangend Ik streel…

winter heeft vleugels gekregen sneeuw jacht driftend langs herens wegen tekent bomen en struiken met eenzijdig wit spookachtig zonder gezicht nog stuiven duinen naar onbegaanbaar raken dorpen geïsoleerd snel zal de mens de sneeuw weer gaan ruimen in overleving zijn kleinheid geleerd…