Alle inzendingen over samenspel

een meeuw in de wind dans met een onzichtbare maar wie leidt er toch…

Je raakte me met woorden tot wel bijna in mijn ziel ik voelde dat je vallen zou maar greep je nét op tijd. Je handen voelden warm en zo intens vertrouwd Een verbond van levenslijnen vloeiden als het ware samen. De band die we bezáten wilde ik niet kwijt ik liet mijn ogen dwalen en zocht naar je gezicht Daarin zag ik wat ik zó graag…

sinds jij vertrok is er nog steeds zon is er nog steeds regen maar onze regenbogen zullen blijvend ontbreken…

Letters v a l l e n woorden vormen zinnen ontstaan p u z z e l s t u k j e s komen bij elkaar vormen een eenheid een gedachte wordt werkelijkheid…

tien vingers bewegen sierlijk als ballerina’s over de zwart-witte toetsen van de oude bruine piano hard dan weer zacht bezeten edoch teder enkel en toch samen verenigen zij zich in betoverende klanken tot een hoorbaar ballet buiten zinderende hitte binnen vurige extase maar het hoofd ventilatorkoel de noten van drie klassieke meesters…

We kijken voetbal uit Zuid-Afrika. Dat land heeft daar miljarden in gestoken, met geld waar het voordien aan heeft ontbroken. Het volk lijdt verder tijdens dit WK. Maar dan denk ik met eerbied aan Mandela, en blaas wat harder op m'n vuvuzela.…

Close current tab Het scherm dat loert mij vragend aan Toe maar….het is zo gedaan Close current tab Ik twijfel en de muis zegt bloop Maar als ik m’n vinger strek Houdt ie weer gedwee z’n bek En wacht tot dat ik hem weer roep Zo vermaken wij ons wel Het scherm, de muis, de hand En het vragend vakje Het toetsenbord staat buitenspel…

moest nadenken en kwam er niet onderuit te reageren moest eerlijk zeggen dat ik zeeën op peil houd en soms tsunami’s veroorzaak en mijn zon zei: dat hij zou proberen ze op peil te houden door verdamping ik wil hem omarmen maar toch ben ik bang voor verbranding, bevingen en overstromingen dan krijg ik mijn aarde weer en hun samenspel…

Van alles was er twee en wat slechts enkel was deden we twee keer En alles wat we zagen was goed en alles wat we deden was fijn Fiets, kaartje voor de overtocht, duinovergang, die twee keer dus, de dagen die we samen hadden, cappuccinootje, glaasje droge wijn. En alles wat jij vond, vond ik ook en alles wat ik vond gaf ik aan…

Het beeld vervaagt nog in mijn spel in grote lijnen etst de leegte jouw beleving wel je afdruk die in lachen kaatst het flonkeren dat de sterren in je ogen plaatst hoe kan ik dat ooit uit me wissen ik voel je adem langs de waarheid gaan proef je tranen in mijn eigen waan om je nooit te hoeven missen ik hou van je berg je sterren…

Wat kan één oog zien zonder het tweede? Het dieptezicht ontbreekt. Men botst alleen. Wij zijn de noten van een majeurakkoord, neem één weg en gehuil is wat rest van harmonie. Wij zijn klinkers en medeklinkers die voorkomen om taal te blijven. Hoe klinkt liefde zonder: lfd iee. Het slaat nergens op! Onze liefde draagt kussen over…

Je vult elkaar aan Met nemen en geven Met de ander begaan Ruimte beleven Samen maak je het fijn Er voor elkaar zijn Zorgzaam en zorgvuldig Niet ongeduldig Je bent elkaars maatje Het nare dat laat je Je lost het samen op Geeft elkaar een schouderklop Zo lang en zo goed Iets wat je samen doet Nooit te benauwd Het voelt zo vertrouwd…

De sneeuw kleurt mijn haar, een landschap, in samenspel met die memoires…

een glas-in-lood raam het licht speelt met de schaduw prachtig samenspel…

geen dwingelandij die haar hoofd beneden drukt zij wil samenspel zonder eenrichtingsverkeer doch heen en weer rotonde…

Toon in melodieën Klanken in schakering Een harmonieus samenspel van adem en trilling Een gevoelige snaar is geraakt…

min de geuren verf de kleuren geniet de bloemen van het samenspel tot honing aan toe ik slinger wel…

Mijn grote man. Het feest is zijn toneel. Op brede voeten staat hij voor de wereld te zien. Besneeuwt de nacht met rook, zweet zich uit, zetelt wijdbeens en viert zijn geslacht. Thuis het tweede bedrijf. Het lijf moet hard gedoucht, alcohol gewassen afgewerkt. Al het water verdrinkt in hem. Grote woorden galmen langs het open gordijn. Ik…

Hunkerend samenspel als lichaam en geest…

ik heb je ogen gelezen, een blauwe ademing van vlam doorboorde mijn hart versmolt het koude wezen in mij laaide hernieuwde hartstocht in een vurig samenspel…

jij keek langs me heen doorzag ik, je legde geen gevoel in samenspel van lichamen die nooit in het kielzog kwamen van stand geen zonnestel het zonnestelsel leeft geen beleving…

SAMENSPEL EN ORGANOTIN Het binnen buiten plaatsen zien oplossen en stromen naar een rustige plek in de haven Het is verdund, minder giftig tussen zeilboten en vliegende vissen…

Ons zinnelijk samenspel ontwart de lucht. Een zweem verlangen heeft me jou gebracht.…

Het slaat in als een bom in duizenden levens Ze worden genomen of diep geraakt De doffe klappen hoort heel Europa Afschuw en paniek liefde en troost Dit samenspel van gevoelens is krachtiger dan haat…

Het samenspel is vast nog niet subliem. En hoe is het gesteld met de conditie? Tot kijken ben ik zeker weer bereid, al ben ik wel mijn wedstrijdritme kwijt.…

aan de lijzijde van het licht schuren zon en schaduw tegen elkaar, zonder handen zonder stem, onaangekondigd dit geval van samenspel van lucht en lijnen duurt zolang het niet voorbij is grappig dat een blinde muur nodig is om op te vallen…

De donkere nacht Samenspeling van duister en kou Het jaargetijde doet Anders verwachten Een ijskoude windvlaag Gevolgd door Een rilling over mijn gelaat Doortastend Verhelderend Een poetische zinspeling van de nacht In het hart van de zomer…

waar gedachten blijven hangen boven de duinen langs de zee of het wad lucht en wolken samenspelen voor de aan hen gegunde tijd neemt zo'n eiland velen geheel voor zich in de boot is al betaald…

zal er geoordeeld worden over ons, die stilzwijgend toekijken op I-pads en phones haarfijn zal worden uitgekloofd hoe wij toelaten dat banken samenspelen met megabedrijven oorlog kent geen romantiek lijken komen in een massagraf .…

van je hart in de rode kleur van warme liefde je was apart onvergelijkbaar met een ander ook in de talen die jij sprak zij hebben al levenslang een andere verpakking gehad in het samen genieten van de inhoud jouw syntaxis was universeel woorden zongen melodieus hun betekenis van ver waar ogen en handen dit fluwelig samenspel…