Alle inzendingen over schepping OR god OR kind

ik heb het de laatste tijd heel moeilijk met de almachtige god, die volgens de bijbel de mens met vrije wil geschapen heeft om zijn schepping te vervolmaken. moderne potentaten hebben daar geen oren zij vernielen meer dan ze opbouwen sommige dictators helpen die naar de bliksem. en god kijkt toe,terwijl mensen radeloos bidden.…

ik raakte aan een zonnestraal ze splinterde in duizend kleuren ik was het licht voorbij ontmoette jou in duizend geuren neem me nou herhalen we Gods schepping in een duizend keer gebeuren…

een ondeelbaar geheel G.O.D geest der schepping het universum is zijn stoffelijk lichaam In de zin van eenheid lichaam-geest schiep hij de mens naar zijn evenbeeld Is deze G.O.D werkelijk de mensen god der gelovigen…

het geluid zong stilte weg vulde lucht met een aangename sensatie golfde in een zachte hypnotiserende frequentie bespeelde het brein met een rustgevend refrein het ontwaakte in lang rustende altruïstische lagen van de bezielde natuur dit was het uur na eonen verwachting waarin gods vuur de schepping ging warmen met de geboorte…

Vier maal zucht het jaar onder de vergankelijkheid in een tijdloos universum, schijnbaar zonder geschiedenis en ontwikkeling Rusteloos zoekend naar eigen identiteit in een labyrint van gedachten en gevoelens Weifelend tussen angst en verwikkeling blijft de hoop op onsterfelijkheid…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Dan waren wij er niet geweest, was zijn schepping een beestachtig feest, was de wereld zonder mensen, beter had God zich 't niet kunnen wensen. Maar nu wij toch op deze aarde zijn, dolende, van God verlaten, moeten wij, niet zonder pijn, het beste uit de mens naar boven halen.…

Zie wat de Here schiep in zeven dagen: De hemel en de aarde en het water, de zon, de maan, de dieren en wat later de mensen tot Zijn innig welbehagen. De achtste dag had Hij geen geestkracht meer en schiep uit puur chagrijn het pokkenweer.…

Verdrijf het licht, sprak een stem tot Hem en de zon versteende straalde in zacht zilver tussen vonken die het vuur doofden verstil het leven, sprak een stem tot Hem en het leven vond haar rust geborgen in met huid beklede ogen, even donker als daarbuiten met dromen over sterren en de maan in een wreed ogenblik verzwolgen door…

O god wat valt aan de mens te helen als hij zo is waar uw schepping het zicht in dag en nacht deed verdelen of aan zijn aard, ongevraagd, mij dus, de zwakte zocht toe te bedelen ben ik de kroon op uw schepping als mijn vel verdroogt onder ooggeklepte mensen en vrij als ik zie dat wij door kwetsbaarheid worden gedoogd en de levensaderen…

Lucht en winden, zee en strand De zon, maan en de sterrenpracht God, de Schepper heeft dit bedacht En houdt de wereld nog in stand. Looft God, de Schepper van ’t heelal Prijst Hem om zijn wijsheid en macht Dat Hij de schepping heeft volbracht Hij die was en is en er altijd wezen zal.…

god riep zijn engelen als getuigen zij beten in het stof en moesten buigen voor de advocaten van de duivel nog is het laatste oordeel niet geveld maar de dagen van de schepping zijn geteld…

waar eeuwig tijdloos was materie energie en eindeloze snelheid had scheidde god hemel en aarde baarde in een paradijselijke sfeer de evolutieleer met erfzonde en de doop in lidmaatschap als absolutie de prijs van deze struggle for live zal altijd hemel blijven de mens wil verder dan het drie dimensionaal gaan kijken…

Als ik hier zit op een bankje, weet ik het zeker Mijn Vader is mijn Vader en ik ben zijn kind Ja ik ben zijn kind!…

hij schept wat stof tot wereldbol bekleedt haar met planeten hangt zon en evolutie aan haar op zaait verstand in eden hij draait zich om en zucht tevreden want uit zijn ooghoek kan hij zien hoe adam zacht in eva is gegleden…

Licht was Gods eerste schepping nog voor de zon er was of de maan of de sterren. Licht is immers liefde, is doorgeefluik naar zoveel meer. Licht is trilling en golf tegelijk, dat leert de fysica. Licht is materie maar zonder stem; ze wacht op ons.…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Als ik een goddelijk verveelde God was Zou ik als laagje dauw de aarde infiltreren En verder deed ik nooit meer iets Ik liet de mensen alles slopen Ooit breken ze de basis open Als ze me zien kan ik evaporeren Voor ze me vragen stellen met mijn schepping imploderen…

Glorie aan God, alle lof en eer Want Hij heeft aan ons gedacht En heel de schepping volbracht Geprezen zij God, onze Heer. Glorie aan God, die ons lief heeft Want Hij is met ons, dag en nacht En houdt trouw over ons de wacht Hij die in ons hart Zijn vrede geeft.…

wij hebben het land verdeeld een tuin geschapen waar ieder zijn deel van de schepping kan maken met groene vingers zwarte aarde strelen knoppen en verwarde bloemen nog even stelen in hun openen naar de zon ik wilde stuifzand duinen en veel wind dacht mij een kind met grote zwarte hond en zee als vagebond alleen het helm is blijven…

Het hoofd, een benen doos waarin wat wij zien als het hoogste, kroon op de schepping: hersens het uitgespogen kauwsel van de goden, de schedel kwispedoor, waarin een grijze kauwgom of stinkende pruim --------------------------------------------------- uit: Van cadmium lekken de bossen, 2002…

Ook God ging dood, gelijk een mens en heel zijn leven bleek een leugen. Niet zijns dan was de schepping eigen, maar hij niets dan een vroeger wens. Niets meer dan ooit door mens geschapen, een langzaam vergeten waanidee. En God ging dood, maar zeer tevree, want God had nog een laatste wapen.…

Voor heel uw schepping wil ik vragen. Ontfermt U en blijf ons dicht nabij!…

Van God hadden ze nog nooit gehoord En toch beleden zij hun eigen religie In het diepst verstopt, In het hart van hun bos Kwamen zij heimelijk samen Om hen die zij als goden zagen Te eren met woorden en gebruiken En samen volk te zijn In het hart van de natuur, Hun eigen bos, parel van Schepping, beschenen door Het nachtelijk schijnsel…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

O, machtige God, niemand is aan U gelijk U, die hemel en aarde hebt voortgebracht U, die de mooie schepping hebt uitgedacht Niet te omschrijven en oneindig is Uw rijk. Hemel en aarde, het is alles Uw domein Ja, van U, o God, zijn alle dingen Hoe kunnen wij Uw naam bezingen U, die was en is en er altijd zal zijn.…

Grote God, wij prijzen Uw naam Omdat U ons steeds nabij wilt zijn In blijdschap, verdriet en pijn Grote God, wij prijzen Uw naam Want U hebt de schepping volbracht En aan al Uw mensen gedacht. Grote God, wij prijzen Uw naam Voor de prachtige natuur ons gegeven Dit mogen we elke dag opnieuw beleven.…

Met verwondering kijken we naar al wat leeft Naar de natuur die God ons heeft gegeven Naar bloemen, planten en het dierenleven Het is God die deze mooie schepping ons geeft.…

Er is geen bewijs dat God zou bestaan Maar als men kijkt naar de prachtige natuur De bomen, de bloemen, zo mooi en puur Daar kan alleen een Schepper achter staan. Wij mogen in God als Schepper geloven Dat Hij de hemel en aarde gemaakt heeft En zich nog bekommert om alles wat leeft Zijn schepping gaat ons verstand te boven.…

Voel regendruppels vormen tot de zilte zee die over mij valt Ik zal haar splijten tot enkel aarde droger is dan de woestijnen En dan zal je mij geloven op mijn woord dat ik, ja ik een kind van God ben...…