Alle inzendingen over schijnt

Sinaasappels zijn oranje het weer wisselt per seizoen De zon die ons verwarmt het gras nog altijd groen De zee die met vloed opkomt en met eb weer snel verdwijnt De blaadjes aan de bomen de maan die 's avonds schijnt Zo "gewoon" als de sneeuw wit is en de hemel die meestal blauw is Zo vanzelfsprekend is het voor mij dat mijn liefde alleen…

ik heb je liever puur natuur dan vet en maar voor een half de zon schijnt licht helaas geen warmte en de wind die net stormde komt alweer tot kalmte…

Maar ook voor mij schijnt nog steeds de warme levenszon. Ik heb familie en lieve vrienden, zij kennen mijn enige wens. Zij luisteren en beschouwen me niet als zieke maar als mens.…

Zinderende zomerzon schijnt over de daken van smalle straatjes Kinderen spelen op straat Ouders druk bezig met tassen inpakken Gestresste vakantiegangers Overvolle stations, snelwegen, vliegvelden Stewardessen druk in de weer Vrolijke mensen Vakantie…we komen eraan!…

Buiten schijnt de zon en speelt de wind onschuldig met het groen ik zit hier dag na dag in een lokaal grijs en kil niets te doen zet het raam maar open en laat het zonlicht binnen lopen of vlieg ik weg op een wolk van veren over de daken over de bossen vlieg ik niemand die me ziet want in werkelijkheid ben ik daar niet ik schrik wakker…

Alsof ik blind ware, om mij henen, in donkere diepten schijnt het al verduisterd en verdwenen. 't Is stille! Niets te zien en niets te horen, - 't doet mij beven! - als 't altijd neerstig bijten van de tijdworm aan ons leven! --------------------------------- uit: Tijdkrans (1893)…

de wind verft mijn ogen om tot spitse vlaggen en ik geef mijn hoofd over aan de grote verre wolken in de grote verre wolken zitten maanzieke honden als door de ramen de zon schijnt zijn de honden zonzieke poezen mijn benen jengelen uit de verre wolken als van processies verstoken klokken maar mijn hoofd is een haan tussen de honden en…

Waarom moet ik mij gedragen Ik heb honger, ik lust geen etiquette Waarom zou ik U behagen Deel worden van uw maquette Ik neem plaats aan de voederbak, Honger als een paard Om mij heen zit de kouwe kak En de gastheer die mij aanstaart Mijn rug is recht, kleding gepast En in mijn geheugen gekrast Schijnt het zo te horen Dat ik niet in…

we waren samen toen hij vertrok kwart voor zeven vrijdagavond ik weet het nog precies op de gang zag ik een klok de klok zag mijn verlies buiten was het nacht het noorderlicht gedoofd ik had mijn taak volbracht zoals het licht dat schijnt totdat het duister het berooft de duisternis dook in mijn ziel mijn licht was mee gestorven doordat…

Vogel een boel gevoel een bankje hier en daar luistert de vogels zingen hun levenslied kijk omhoog de zon schijnt op de gemzen schaapjes gletschers en lawines kabels liften een glijpartij je hebt lente in Zwitserland…

Patroon, jouw voorgeprogrammeerd onbereik Schijnt te sturen naar ontastbaarheid. Maar wanneer een genie hokjes anders bekijkt, Hebben wij betere vakjes richting werkelijkheid.…

die éne dag, waarop het hemelblauw dwars door de toppen van de hoge peppel schijnt die éne middag wanneer alles in een grote harmonie passeert de zon, de bootjes door de Vliet voor het Archief van de Gemeente langs de kat die als een sfinx blijft zitten op een steen de hond, die schaduw zoekt en ik, in schommelstoel met plaid, die warmte…

een rode jas gekocht van zachte stof, licht in gewicht het moest er eens van komen ik heb een rode jas gekocht niet rood rood maar koraalrood goed op olijfgroen ribfluweel ik heb een rode jas gekocht mijn spiegelbeeld bevalt me wel ik fiets voorbij op ramen, etalages ik heb een rode jas gekocht die houdt me deze winter warm de zon schijnt…

laat mijn zuchten je stille handen verdichten daar waar mijn hartslag je verlangen bereikt je geeft mij rust kalmeert mijn zinnen teder wiegend door bevrijding gesust laat mij begrijpen jouw onrustig denken je weerloos beroeren het vloeien van mijn zijn je zegt zo weinig lippen woorden je schijnt zo veel in bekorende ogen je…

de dag heeft een aanvang genomen de zon schijnt zo dadelijk ga ik in anonimiteit een eindje sloffen op mijn pantoffels. dag.…

Niets nieuws onder de zon, ofschoon dat schijnt. Door loom en indolent te mediteren bevrijdt je geest zich, stijgt naar hoger sferen terwijl de wereld om je heen verdwijnt. De les verglijdt, en jij bent fijn je stress kwijt. Het doet me denken aan míjn HBS-tijd. ...…

verslonden toen ik op zoek was naar de maan ze hebben mijn bloed gedronken en geroken aan mijn vlees dat ik die dag nog had gewassen in een algengroene beek het duurde slecht maar even totdat ik was vergaan er een heel klein hoopje overbleef het bewijs van mijn bestaan dat ik zomaar sterven zou heb ik net écht verzonnen gelukkig schijnt…

Noem het nevels van de hel waarin ik wandel wat anders kan doordrongen zijn met kreten van verschrikking en geuren van de dood ik ben ermee omgeven sinds de nacht granaten over mijn geliefden braakte en ik bleef schreeuwen tegen laaiend rood het lichaam dat ik sleep van stap naar stap schijnt wel te zijn maar voelt niet meer dan last van…

op het bed schikt vader bloemen in vergane zin van verlaten koude dekens tot de ochtend innig schijnt en de stelen streelt als zinnen op stelten in een bries tintelen zijn wortels het schouder blad schokt valt van de tweede tot achtste rib voorbij het bot in een adem tocht de zomer uit de aarde als de herfst het dekbed teder…

De stilte in de regenton na regen schijnt de zon alsof ze zomaar kon bewegen als het schrijvertje zo vlug dromerige kringen heen en terug. De dwaling in de druppels als duizenden onbekende gedachten vormend tot een waterval van ongekende melancholie.…

niet elke dag schijnt de zon verwacht niets maar niet voor iedereen eerst dan staat gij open in een landauer spoedt zij zich wellicht naar je toe ongelikte beren op de weg je weet gewoon niet wat je tegenkomt koekhappers meel in de mond kippenstront vannacht was het een ijskonijn in de tunnel van piet hein na twee donkere silhouetten…

Hoed je voor hoeden groot groter grootst geen gezicht te herkennen gedrochten benen vrij van visitatie onder grootst klik klak der net geziene hakken wekt de kak ingepakte ridderzaal zilverstaal glimt hoeden flappende randen verraden staalhard marcheren onderdanigheid schijnt gigantisch vrijwillig schijnbaar wijsloos hoezee hoezee hoezee…

Patroon, jouw voorgeprogrammeerd onbereik Schijnt te sturen naar ontastbaarheid. Maar wanneer een genie hokjes anders bekijkt, Hebben wij betere vakjes richting werkelijkheid.…

Hoe zal ik zeggen, ziek van leed: 'Hij doe, al schijnt het nog zo wreed, Wat goed is in Zijn ogen, Zijn recht is vol meedogen.' O dit, dat Hij zijn kinderen slaat, En plotseling in hun midden staat Om 't liefste weg te rukken! En duidelijk hoor 'k mij gezegd: 'Kind! Ik heb veilig weggelegd, Wat anders viel in stukken.'…

Zachtjes streelt de wind mijn haar Zij maakt dat ik niet stil sta Een zachte duw, een vriendelijk gebaar Zodat ik maar vooruit ga Zwarte wolken pakken boven mij Het is een gedonder van jewelste De depressieve wolk komt voorbij Het is alweer de zoveelste Toch laat ik mij niet ontmoedigen Ook achter deze wolk schijnt de zon Stapje voor stapje…

mystiek door rationele repliek ook de magie wordt in het logisch circuit stevig te kijk gezet wij zijn verworden tot automaten die zogenaamd iets zinnigs uitbraken geloof hoop en liefde zijn niet te vatten omdat zij nooit in structuren passen godzijdank zijn er nog dromen waarin sprookjes sagen en legenden tot ons kunnen komen schijnt…

je praatte graag over het universum, maar nu schijnt een ster voor je in de hemel, daar waar je ziel is. je zat nooit zonder gespreksstof, maar nu praat ik in gedachten met je. je geest leeft in gedachten voor bij je geliefden.…

tot de zon schijnt ik sus je ik sus al je kou tot het bliksemt ik kus je ja liefje ja jou…

Soms, aan het eind van de tunnel, ben ik dat lichtje dat voor jou schijnt En soms ben ik dat obstakel waarvan je wenst dat het verdwijnt. Soms ben ik diegene die je nooit meer wilt laten gaan, En soms zou je willen dat je me die avond had laten staan.…

Patroon, jouw voorgeprogrammeerd onbereik Schijnt te sturen naar ontastbaarheid. Maar wanneer een genie hokjes anders bekijkt, Hebben wij betere vakjes richting werkelijkheid.…