Alle inzendingen over schulp OR pijn

Ik ben weer uit mijn schulp gekropen heel traag als een slak verken ik mijn omgeving als een pas geboren egel tast ik alles voorzichtig af ik ben nog zwijgzaam spreekt iemand mij aan trek ik mij weer terug in mijn lichaam.…

En weer Durf ik het je niet te zeggen Mis mijn Allerlaatste kans Steeds weer Kruip ik terug in mijn schulp Waar jij In mijn gedachten bent De angst Om dit kwijt te raken Hetgeen Wat ik nooit heb gehad…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

integriteit belagen driftig pikkend angst verspreiden onrust zaaien Hoofd-Norm probeert een toespraak te houden vanaf een mestvaalt zet zijn bril vast met een knijper op de neus haalt strootjes en gier uit zijn headset de Werk-Waarden manen om stilte die valt en overeind wordt geholpen door Tra Ditie vasthoudend seint Moderne Tijd in zijn schulp…

ik heb de deur van menig heilig huisje ingetrapt mezelf onderuit gehaald en goden geschoffeerd ongenadig heb ik gechargeerd maar ook heb ik u de zon laten zien en een lied geoffreerd nu kruip ik terug in de vertrouwde schulp en drink op vergeving…

Huil maar voor hen die niet echt verjaren omdat ze er wel zijn maar niet bewust zelfs in hun dromen een schulp zoeken om weg te kruipen ver weg van iedereen in een andere wereld leven met verdriet het leven glipt ze door de vingers huil maar met hen…

veranderen ook al wil je 't nog zo graag blijf maar even zitten wachten en kruip niet terug in je schulp recht jouw rug en ga ervoor je kunt rekenen op mijn hulp…

Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar een middel, voor wat vergetelheid, in mijn verhaal. Dan moet ik eerlijk zeggen, ik hou er niet zo van. Het middel is soms erger dan de kwaal.…

Compliment; (afgunst) Het wennen; Opnieuw leren ervaren; Het aanhoren. Dingen die je was gewend; Elke dag; Niks aan verloren. Gemeend of niet; Het verschil wordt steeds groter; Je doet gewoon je best. Totdat je er te veel kreeg; Je groeide in populariteit; Passeert de rest. In plaats van delen; Word jij ongewenst; Om iets wat…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Zonnig uit hun schulp gekropen zijn zij de waterkant opgelopen gezamenlijk tooien met vier op 'n rij als pa dan snatert kijken ze allemaal naar mij er dreigt gevaar van mens of dier niet van mij ik vertrek geen spier begeleidt hij ze vroeg of later in allerijl weer naar het water…

Soms heb ik nodig een beetje hulp Soms kan ik echt wel huilen Soms kruip ik helemaal in mijn schulp Maar zou toch met niemand willen ruilen Vaak ben ik dankbaar en heel erg blij Vaak staan er mensen aan mijn zij Vaak geniet ik van het leven, want al het moois is zo dichtbij…

langzaam kruipt de zon uit haar schulp als zij zich uitrekt over wegen en landerijen om in alle schoonheid de mist te verjagen de bladeren hun kleuren terug te geven genieten de dieren in de duinen nog van geruisloze stilte voordat de stad werkelijk ontwaakt en zij deze kalmte zwijgend verruilt voor geluiden van alledag…

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

Leven trekt sleurt en kleurt maar uiteindelijk kleurt het mijn leven…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Als larve leven zij in zichzelf gekropen schimmen in een schild tegen de buitenwereld die weet dat zij zich ooit wel eens zou kunnen mogen laven in een schulp vol charme Traditioneel met een hoed en rode neus grappenmakers met echt veel te grote schoenen die hun afdruk in een langzaam maar zeker moedeloze enggeestige (wereld) zetten…

nu de zon uit haar schulp is gekropen en langzaam de temperatuur op zal lopen vlinder ik jou, vlinder ik jou geduldig kijkend inspecteer ik de struiken opzoek naar bloempjes die willen ontluiken vlinder ik jou, vlinder ik jou kan niet wachten tot ik weer bijen zal horen en verliefd zal zijn tot over mijn oren tot die tijd vlinder ik jou…

De ochtend kruipt uit z’n schulp Mistflarden flaneren Gaaien dineren De zon vraagt om hulp Betoverende dwaalsferen De heide zo stil Een innerlijke ril Met ferme stappen doormarcheren Het schemersilhouet van een ree Een onschuldige blik Je toestel zegt klik Ogen koesteren en het maakt je gedwee…

Je loopt weer rond te stampen je vuisten gebald en wij kruipen in onze schulp. Onze harten bonzen door jou en om jou en steeds minder voor jou.…

En sloten onze schulp.…

Want water komt soms kolkend uit zijn schulp, Maar zeker gulpend water uit de Gulp.…

Ik loop over straat Ik zie je daar staan Jij ziet me niet Wat een verdriet Ik loop toch weer door Daar staan mijn vrienden Het is weer gezellig Ik ben weer mezelf Dan ga ik naar jou toe Ik kruip uit mijn schulp Als ik nou zeggen wat ik wilde zeggen Jou kon laten voelen wat je wil voelen Dan is de wereld van mij En maakt niks anders me…

kun je een gebroken woord spalken een splint aanbrengen voor het verzachten van de pijn het gebrokene tijdelijk verbinden fixeren in onbeweeglijke nietsdoenerij voel je na de heling de plek van de breuk van een gebroken woord de stekende pijn waar je nog altijd koud van wordt?…

als bomen konden verhalen hoe wij leken soms verdwalen lijkt het nauwelijks te vertalen noch te beschrijven is het leed al de kleuren die ze kregen werd de waarheid flink verzwegen boven zichzelf zijn uitgestegen een mysterie hoe hij dat deed hoe ze achter elkaar zijn aangelopen of hun schulp zijn ingekropen is het toch zeker niet te…

Zij heeft geen huis zij zwerft door haar gedachten zij woont tussen haar oren onder haar schedeldak zij sluit haar ogen voor de dag en als zij terugkruipt in haar schulp beweegt zij zich in slakkengang de aarde draait in het heelal aldoor haar ronde om de zon zij weet van geen begin noch eind zij sleept haar muren met zich voort zodat…