154 resultaten.
herfst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 op een dorre
kreunende tak van
de eikenboom krast
een kraai in het
schrale najaarslicht
herfstblad valt weerloos
in de zompige poel
troebele droefheid
sijpelt in het hart
voorzichtig wrijven
mijn koude handen
het najaar zacht
uit de ogen…
Beschermengel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 k kom bij je zitten
hoef nu niets te zeggen
pijn sijpelt uit elke porie
stil maar, ik ben er
ik zie je angsten en verdriet
nog weet ik hoe dat voelt
in mijn vele levens heb ik
dat alles ervaren
de moed om te willen leven
kan regelmatig wankelen
spreek tot mij, in je hart
ben ik altijd bij je…
wat houd je over
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 als ogen niet
langer dwalen
gedachten het
nomade bestaan
de rug toekeren
de razernij uit
het hart sijpelt
het vuur niet
ontregelen kan
als woningloze
woorden aan
het licht komen
de hand in
huid gewikkeld
de pen traag
meevoert naar
het binnenste
van de ziel…
Rendez-vous
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 987 Je kwam binnen als het schuimende zout
drong in alles door
keerde mij in suisen
nu noem je dat avontuur
en zegt dat er meer waren
zijn, misschien zelfs
nu klaag je dat ik
je moet laten gaan
omdat je anders toch wel
door mij heen sijpelt
maar sijpelen
lukt nu
even niet
je rot nu even
in je eigen water.…
rood
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 500 onder het gehemelte
van rochelende
woorden
sijpelt angst
in herhaling om
het smeekgebed
gelaten
in de helse dood
te graven
het ontvleesde sterven
in de nacht gebrand
trekt benen
in een stuipend
baren
wanneer het einde
in een nooit meer
begin
rumoerig
in enkelvoud
nadert…
de dag breekt aan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 117 boven het water
verdwijnt een vogel
in het grijze hemeldak
de ochtend
sijpelt gestaag
de kamer binnen
leen mij je oor liefste
de toon van je stilte
is zo licht
liefste leen me
je handen als
alles is gezegd
je ogen liefste als
de dag zich tussen
ons inklemt…
onderweg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 318 vastgezeten in een kooi van ijzer
voortbewegend over lange, strakke banen
vergezeld door illusie,
weter van waar-en-daar-naar-toe
glas en blik
verdwalend in een onwerkelijk landschap
waar niet op me wordt gewacht
droefheid sijpelt gestaag in mijn hart
als illusie laf de benen neemt.…
Atlantische Oceaan
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 711 Op het koude schip
bedek ik mijn hart met as
om de gloed ervan te bewaren:
licht sijpelt door
opengesperde patrijspoorten
naar de diepte van de oceaan.
De scheepsbel luidt.
De horizon kleurt rood.
Ik wacht.…
De geur van gedachten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 537 de geur van vers gedraaid kleurpotlood
bekruipt haar en langzaam sijpelt het
door tot in 't diepst van haar ziel
terwijl ze haar ogen sluit
nemen gedachten haar mee
naar vroeger tijden
twee handjes die voor het eerst
een potlood vasthouden waarmee
ze de oorlog uit haar leven kleurt…
Lege ogen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 197 lege ogen zijn zoekende
vliegen door de donk're nacht
zien hoe de maan in beek sijpelt
scheren vliegende honden
onhoorbaar door lucht
vertroebelen zo het beeld
dansen hoge bomen als
wangestaltes langs
de slingerende weg
die alsnog dood loopt…
Onzorgvuldig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 84 als 'n spiegel die in duizend stukken breekt
glijdt tijd gestaag als zand tussen haar vingers
bloed sijpelt langzaam door haar jurk
naar de oppervlakte
het litteken niet zorgvuldig genoeg verbonden
ondanks de liefdevolle handen die haar
verzorgden, bleken deze achteraf
van papier…
Ontzet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 186 In de krochten van je ziel
Door leed en pijn verhard
Woelen onrustig je geheimen
Verduisteren je bloedend hart
Het harnas verroest door tranen
Sijpelt het verdriet door de muur
Je vesting zal snel vallen
En verteren door het vuur
Het vuur van je verlangen
Dat iemand je echt kent
Die je dan zal omarmen
Om wie je werkelijk bent…
Tegen de tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 Brullende muizen versus vijf miljoen
't Is precies zijn vader
Een regelmatigheidscriterium
Het vel van de blijde intrede
Het primaat sijpelt overal door
Alles in één
Alles vloeit in en over elkaar
Welkom in mijn duisternis
Het gevecht met de tijd
Vermoeiend werk op zoek naar orde
Niet iedereen zal lachen; hypocrisie…
Het onbeschrijfelijke
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 een toegeknepen vuist kan
evenmin water vasthouden
het sijpelt door de vingers
vogel en vlinder behoren
toe aan hun element
met eigen vleugelslag
ogen sluiten voor geruis
van de kwakende wereld
vraagt om stille inkeer…
klarende schemer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 deze afstand is nog niet ver
genoeg van huis
dit water is nog beddingloos,
stemmen klinken te vers
ondertussen reizen we
naar een afnemende aankomst
in sommige van die verhalen
sijpelt verwantschap door
zoals een gerecht met de
peulvrucht van de vroegste dag
ik moet mijn geheugen nog plaatsen,
mijn tijd tekenen
terwijl het ogenblik…
Trainingskamp
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 De ware sfeer was echter om te schieten,
Dat sijpelt nu de laatste dagen door.
“Het was één groot festijn hier met zijn allen,
Geen opgetogen woord is er gevallen.”…
Wetenschap
gedicht
3.0 met 121 stemmen 15.084 Je kunt wel alles denken
dat je wie weet wat,
dat de wortel getrokken
uit je bestaan
een mooi rond getal geeft,
het product van je wezen
een hogere macht is
maar:
waar kiemt de liefde,
waar wortelt je lust,
door welke trage lagen
sijpelt het sap
van de groeiende onmacht,
wie legt van je zijn
de bleke uiteinden bloot.…
Shots vol ellende
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 nog staat
een raam te klapperen
waarin gordijnen
scheuren door glas
hoorbaar sijpelt
dood en stilte
uit een wijk die
ooit springlevend was
een beeldverslag
van slachting die
toen gaande bleek
gaat achteloos voorbij
shots vol ellende
zijn er tientallen op rij
met de knop omzetten denken ze
gelukkig zijn wij daar niet bij…
angstprediker
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 in opmaat tot heldendom
drijven op penneninkt
vervloekende woorden
tot papieren gif
dat lekt
onder oneerlijk blond
spreekt gedwongen tong
grootgeblazen woorden
sproeiend gif
dat spet
een ereroffel weerklinkt
geslagen op angst
gestoelde woorden
goed werkend gif
sijpelt ver
en verder…
Een grote plens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 het sijpelt gestaag
grote druppels glijden van de bladeren
vallen spetterend op de grond
geen schermen regen
in woeste vlagen wind
maar een speelse lichte waterval
die je toch op een
onverwacht moment drijfnat maakt
met een grote plens
hemelwater kent
vele vormen van verschijnen
voor mij mag het op pinksteren verdwijnen…
Dubbel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 169 zand kriebelt
tussen de tenen
de zon omlijst de avond
langzaam sijpelt
't nieuws dat er een vliegtuig
uit de lucht geschoten is
door
mensen spelen in de zee,
honden rennen langs de vloedlijn
vol ongeloof herhalen
de beelden zich
terwijl de zon zich neerlegt
in de oh zo kalme zee…
Scherper dan pijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 546 chaos biedt tijd
aan het eind de
ontsnapping in
een tunnel van licht
stilte valt
breekt weer zicht
scherven
snijden scherper
dan pijn
kerven
liefde en warmte
tot kou
verkilt
op het bot
verstilt tot kapot
dood sijpelt kou
langs gevoelloze
vingers omlaag…
Wetenschap
gedicht
3.0 met 9 stemmen 1.102 Je kunt wel alles denken
dat je wie weet wat,
dat de wortel getrokken
uit je bestaan
een mooi rond getal geeft,
het product van je wezen
een hogere macht is
maar
waar kiemt de liefde,
waar wortelt je lust,
door welke trage lagen
sijpelt het sap
van de groeiende onmacht,
wie legt van je zijn
de bleke uiteinden bloot -…
tot méér dan stilte valt
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 448 terwijl alles waait
en een stem de woorden
laat verdwijnen
nooit aanbeden zoals
uit eigen bloed met blauw bewijs
op twee gezichten
sijpelt moedermelk zonder blindheid
of juist met
op tongen vol van glorie en op iedere
dag om minder te
praten
en eens te meer en opnieuw
verhuis ik naar de stilte
ingewijd
net boven de dood…
Verdwaalde boterhammen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 103 onzekerheid waart door de gangen
waar geen één hetzelfde lijkt, verdwaalde
boterhammen vinden de weg
naar onze magen, blauwjassen
wijzen de weg, naar daar waar
wij nog nimmer zijn geweest
ogen kijken steevast naar het tafelblad
waar het leven uit sijpelt, ongemerkt
evenals onze mooiste glimlach
die gestolen werd in de nacht…
ZOUTE BITTERHEID
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.643 Regen sijpelt op de aarde
als tranen vol zoute bitterheid
die een hogere kracht bewaarde
om te verzachten wat niet te helen is.
Engelen zingen je welkom,
in harten ben je gegrift en nooit meer uit te wissen
en vereeuwigd ben je in de sterren
toch…zullen we je hier vreselijk missen……
Stappen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 473 Ik stap zonder doel
de vloedlijn aan mijn zij
woorden stappen mee
op golfslagritme
aarzelend, onregelmatig
komend, steeds meer
regen sijpelt ongenadig
door mijn jas heen
wind zoekt toegang
tot mijn lichaam
gebogen silhouet
proberend warmte te behouden
gedachten
diep, onzichtbaar
vrijmaken van
stilte
enkel stappen
in regen en…
uitgeklede berg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 492 Met tranen sijpelt het gesmolten ijs,
van de piek vandaan.
Sporen trekkend in het lager gelegen sneeuwdek,
voelend aan het gelaat van de berg.
Dat er nu uitziet als uitgeslepen merg,
steen wordt langzaam zichtbaar.
Koud, hard en uitgekleed,
staat hij daar.
Wachtend op zijn nieuwe pak,
jaar na jaar.…
Mam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 123 Mijn bloed
sijpelt langs mijn hand.
Korstige wonden
springen open.
Mijn lichaam
dat bijna verstart.
Mijn tranen
beginnen te lopen
ze druppelen langzaam
op mijn hart
Ik voel geen pijn,
geen berouw.
Het voelt juist fijn,
ik doe het voor jou.…
de ziener
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 312 in haar kristallen bol
ziet zij wezens
reiken naar zonnestralen
voorjaarsvogel scheert
langs de rand van de wereld
een enkele zwaluw
maakt nog geen zomer
krassen de raven
die uit hun schuilplaats komen
kristal is ijs geworden
smeltwater sijpelt
tussen gespreide vingers
dan is zij wereld in water
rondom haar wordt horizon geboren…