Alle inzendingen over slapen OR ontwaken

Dit schrijf ik voor u vanuit mijn diepe slaap ontwaak Maantuin u gaat naar de maantuin toch? Wat? stamel ik zijn we er al dan? en kijk uit het raam of ik de zee al ergens bespeur Nee nog niet zegt de taxichaufeur.…

Ik heb me verkeken op de jaren, maanden, weken hadden zij nog dagen, uren of zou het nog slechts minuten, seconden duren ik ben de tel kwijt geraakt alsof ik ontwaak uit een diepe slaap.…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Wat ik weet over zeilschepen is dat ze varen naar de hemelpoort door de wind en door regen zeilen bol op hoop van zegen naar een ver verantwoord oord waar de doden mogen slapen ze mogen altijd blijven slapen omdat schepen weer gaan varen wind in waarheid zal ontwaken edelmoedig eeuwig blaken.…

Slaap nu maar want het wordt nacht Ga nu maar je hebt lang genoeg gewacht Droom nu maar zonder ontwaken Slaap nu maar want het wordt nacht Het wordt terug dag en jij blijft slapen Ik ben alleen ik droom niet meer En jij jij blijft rustig slapen Zonder tranen zonder pijn Stillaan wordt het weer nacht ik ga slapen Wachtend op wat morgen…

In je armen slaap ik Ontwaak ik In je armen voel ik Leef ik In je armen sluit ik Mijn liefde Kom verwarm mij Verwen mij Kus mij Liefje Kom omarm mij Streel mij Bemin mij Zacht...…

Ik kon maar weer niet slapen Een gevecht tussen die vervloekte lakens. Gaf de strijd op, en ben maar opgestaan. Hoe lang blijf jij nog door mijn hoofd spoken? Kan ik dan deze gedachten aan jou niet ontlopen? Je bent er als ik ontwaak, tot aan het slapen gaan. Wordt een spook dan nooit moe? Leg je nu eens neer en doe je ogen toe.…

Als een plichtsgetrouwe onmiddellijk present Lichamelijk protest De onbehaaglijke vulling van een onverteerbare werkelijkheid Slikken moet ik Geen keuze Maar jij verteerd me Verleiding met zoetgevooisde zinnen Spokend in mijn hoofd IJersterk verzet tegen dat wat is Verlies ligt op de loer Winst onmogelijk uitgaand van tekort Bestelling…

Indien wij het daglicht aanschouwen en het geeft een glimlach op het gezicht wordt het tijd dat wij de kleppen vervangen wellicht door een niets verhullend Google brilletje…

In het traag ontwaken hoor ik de stilte achter mijn stem en overstijg de roes van mijn dromen. Tastend zoek ik mij een weg tussen de lakens wijl haar beeld uit mijn lichaam verdwijnt haar zoete parfum tussen witte regen vervagend.…

Waar je slaapt verdwaal ik altijd in geduldige dromen en zwijgende wolken die niets willen verliezen of laten eindigen en fluisteren waar jij wilt ontwaken als ik glimlachend dichtbij verder slaap…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Wanneer ik ontwaak, geldt hier tijdigheid, die mijn wekker is. Het wordt tijd helaas, uitgeslapen of niet, om op te staan.…

wanneer ik na een diepe slaap het breekbaar mooie van mijn droom in het ontwaken verder draag de klaarte van de dag mij de vleugels van de vlinder laat dan is dat omdat levensvreugde ligt vervat in de naaktheid van de gestalte die mij wakker tracht…

Ik ontwaak. Ik luister en voel, hoe mijn wereld zich ontvouwt. Iedereen is gekomen. Alles is aanwezig. Hier is overal. Nu is altijd. Deze openbaring maakt gelukkig. De slaap overmant me weer. Het venster wordt gesloten.…

Je kunt de wereld toch niet meer redden hoogstens jezelf een beetje sprak de profeet en trok zich terug in zijn verborgen ruimte voor een droomvolle slaap waarin hij volop bezig was de wereld te redden ontwaken wilde hij niet meer…

Elke ochtend vraag ik mijn lijf: wakker te worden, of ik blijf: in de slaap- modus. Elke ochtend weer opnieuw vraag ik dankbaar aan mijn lijf zorg ervoor dat ik vandaag alsjeblieft heel blijf? Zodat ik vanavond wederom naar bed kan een tikkie krom maar ach: als dat nou alles was?…

Keihard gevochten Keiharde tijd Kinderwens weg Grijze toekomst Jij zou verliezen Maar niet toegegeven Positief gebleven In 3 jaren strijd Nooit zeuren Geen doodgaan gesprek Jij ging door Tot het laatst gevochten Moegestreden Jij wilde slapen Jij ging slapen Niet meer ontwaken Nu is er rust Geen vechten meer Geen lijden meer Geen pijn…

tussen de blauwe slaap en het verlicht ontwaken ligt het zachte naakt een symphonie in wit takken van kale kromme bomen reiken naar bleek winterlicht alles wacht op de dans van het leven in glanzend zonnelicht…

Waar de nacht Haar zwarte teugels Langzaam vieren laat, De dag in neev'len Gehuld het levenslicht Aanschouwt, zweven Ontlijfde paarden alleen op Hoofd en benen Boven de nevel van De dag, waar een Rookpluim van elk vuur Ontdaan over het water strijkt En boten in de slingerbocht Van het kanaal de dag Beginnen met Een…

Het is nog onbegonnen tijd als ik ontwaak op de rand van een gedachte. ----------------------------------------------- uit: 'Over de zee sprak het water niet', 1990.…

De droom valt in slaap en geeft alle ruimte aan leven voorbij het doen, er is niets anders dan dit zijn, dit ontwaken in wie ik ben: ten diepste ongrijpbaar in de nevel het uitspansel, in de tijd mijn lichaam, buiten alles, boven alles zelf in de zon dat licht neem ik mee terug naar de droom, waaruit ik meer en meer ontwaak…

Soms denkt zij zich Sneeuwwitje, die na een gretige hap uit een mooie rooie ronde appel een droomloze slaap slaapt waaruit zij dan korte tijd later fris en fruitig zal ontwaken en dat dan alles wat er nog ‘moet' is verdwenen als sneeuw voor de zon en dan - na de kus van het ontwaken staan vóór haar de prins én de goede fee…

De woeste kunstenaar wordt weggejaagd door beambten, maar gebruikt toverkracht: alle burgers zijn met een eeuw slaap geplaagd. Kleinzoon schilder Tijn kent de geheime macht, ontvangt Ollie en Tom Poes: nieuwe raad blaakt: de stad Doezel is weer tot leven gebracht.…

muziek uit vele kanalen mengen zich tot een band die vol overtuiging mij in banale dromen vind geshockeerd door wonderen verlaat de slaap mijn verfijnd geweten dat door alle mazen van een normaal bestaan mij als een enkeling plaatst in het kader van een vreemd individu vaak prijs ik me dat ik geen standaard belofte van mijn ouders…

in ontwaken slaan gedachten hun vleugels uit wieken als kleurige vlinders van bloem tot bloem buitelen in zomerse wind naar het licht drinken het nectars aroma in tijdloze rust laat je dromen niet slapen maar met de dag kennismaken…

zacht zong jouw warme adem de rust van slaap in gezegende stilte tot de haren van een blonde lok jouw neus kriebelde en jij bewoog naar meer comfort en minder irritatie op het speciale moment van wakker worden lachte je toch nog op de rand van ontwaken ging verder slapen onder onverstaanbaar gemompel ik wist werd even…

een oude plataan duizend slapen verder op losliggend schors ontwaken we onder het bladerdak van een oude plataan een buigende tak verwijst naar ons verblijf vroege ochtendregen brengt het blad in glanzende pracht traag pas jij je hand op een blad parels op je borst soms is het verleden ineens overal duizend slapen verder…

Ik moet uitgerust zijn voor't ontwaken en opgeladen zijn voor komende taken. Zodra ik mijn ogen dicht, bescherm mij tegen geluid en licht, Zodra ik mijn ogen sluit, schakel dan mijn gedachten uit. Als je gedachten terug wil laten komen, Doe dat dan in verklarende dromen. Maar breng mij eerst in diepe slaap.…