Alle inzendingen over sleutel

liever ben ik helemaal alleen zonder al die drukte om me heen beklim ik dan de hoogste bomen om rustig tot mezelf te komen mijn geest moet vrij kunnen bepalen hoe kan ik echte waarheid achterhalen mijn gedachten sterven dan zo lijdzaam zitten gevangen... in mijn eigen lichaam jij draagt op je borsten een sleutel van goud gebruik hem maar…

Hij belde haar op, om te zeggen ik kom langs, maar zij had andere verplichtingen Wel nodigde zij hem uit om vooral langs te komen hij had immers een sleutel en binnen was er genoeg.…

Vol van monteringsdrift Staat hij al sleutelend Waarlijk voor niets. Neemt zelf zijn brood mee en - Kostenbesparender Kan niet- hij komt elke dag Op de fiets.…

'Hier is een eigen sleutel van je cel Straks mag je zelfs een middagje naar buiten Daar groei je van, zeggen de therapeuten. Dus kom je bij de poort, druk op de bel Maar zweer dat je naar eer en naar geweten Op tijd terug bent voor het warme eten.'…

Hij dacht: "Als ik een sleutel had, Die past in ieder sleutelgat, Is dat toch efficiënter en goedkoper?" En zó ontstond de hoerenloper.…

ik vraag mij af waar mijn sleutels zijn kan er wel naar fluiten ze liggen buiten mijn bereik hoe ik ook zoek en kijk het heeft totaal geen zin vandaag kom ik dat gedicht niet in…

Hoe vaak zocht je je sleutels verrot en heeft het je humeur weer verbrod? Zoek dan in je map naar de Finder-app. Maar waar ligt je Smart Phone nu, begot!?…

De sleutels van de groentekas, de ketting van de aandrijfas, de vriend uit uw examenklas, desnoods een recreatieplas, ‘t heelal en wat er verder was? ‘t Zit alles in de damestas.…

Hoe veel jaren al Heb ik deze deur, Deze sleutel In dit huis Aangeraakt, En als ik er niet Meer ben zal ze Me nooit gekend hebben - Maar deze steen, Gevormd naar mijn hand, Een gezicht gegeven Door mijn aandacht, Door mijn tijd, Zal voor altijd Een indruk geven Van wie ik geweest ben…

Sluit mij maar op in deze ruimte, plaats spijlen voor de ramen en neem jij dan de sleutel mee. Ik heb genoeg aan de zilveren vogel die mij voor de tralies met zijn snavel, met zijn ogen groet.…

Zij smeet hem, naar de aard der wijven, De sleutels naar de kop! Piet nam ze lachend op, En sprak: "mijn Kind, zal IK na deze De sluiter in dit Dolhuis wezen?" - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1789.…

Ik zit gevangen in mijn leven, mijn hart gaat langzaam kapot en jij hebt daarvan de sleutel, dus steek hem in het slot. Want als ik mijn hart kan luchten en mijn gevoelens komen vrij, dan kunnen we samen verder, dan worden jij en ik weer wij.…

Ik sta voor een beeldschoon huis maar de deur die zit op slot, de sleutel ervan heb jezelf maar er is ook iets kapot. Je gevoelens houd je gevangen, laat ze niet de vrije loop. Als je dat eens doen kon scheelt dat een hele hoop.…

ergens diep in mij ligt een sleutel maar ik kan er net niet bij ter ontsluiting van en om te ontdekken wie ik eigenlijk ben van een afstandje kijken en onder ogen zien wat ik van mezelf niet ken met het gevaar te stuiten op minder mooie verhalen en in een bos vol van emoties te verdwalen maar is het wel nodig al dat gegraaf in je diepste…

De dominee merkte aan 't slot van de dag, dat z'n sleutel er geenszins in paste. Dat-ie daardoor geen kans op een dagopening zag, was een feit, dat 'm danig verraste. Hoewel-ie aanvankelijk geen oplossing vond, werd die toch door de herder geschapen, want de dominee zag deze opening terstond, toen-ie 'n gat in de dag had geslapen.…

Er blinkt iets Een nieuwe sleutel tot geluk Maar ook een kleine traan van iedere herinnering De deur gaat dicht maar niet van het hart dat dit huis omsloten heeft De deur gaat open Een nieuw begin Geluk & liefde een traan blijdschap Vult de kamer…

GOD heeft een huis gebouwd en dak en zoldering bespannen strak met kommer, druk en droefenis, weedom er de bevloering is en alle wanden zijn bekleed met zorgen en met harteleed en in betreuren ingehuld; Hij heeft de goeden er in weggeloken en toegesproken: de sleutel van uw deur is het geduld.…

Haar toegang via een vraagstuk zonder oplossing, als een sleutel waarbij nooit een slot werd gemaakt. Als een goochelaarstruc, in eeuwige afwachting van haar ontmaskering. Als een mysterie om geleefd te worden.…

aanblik bij een sprakeloze band, stuurloos in elke richting welke ik wilde varen Verloren in elk kompas bij de eerste hand, spreek je zonder te praten en wijs te verklaren …Een moment daar in de schaduw van de dag, enerzijds de eb anderzijds de vloed der gezelligheid Die ster in de nacht buiten alles in één oogopslag, opende het hart zonder sleutel…

Ik schuif het raam omhoog, kijk naar beneden, De buurman, Willem geloof ik, roept: “Hé, maat Toen Pien en ik de voordeur opendeden, Zagen we die sleutels, hier op straat! Van jou?” vraagt hij. Ik knik. En dan gooit hij De sleutelbos omhoog. “Hier vangen, buur!”…

De man van vroeger liet je niet los, ook al schudde je aan zijn jas tot al zijn sleutels waren gevallen. ---------------------------------------- uit: 'De man van vroeger', 2015.…

in niets lijkt dit op gemberschijn op vooraanzicht zonder veel omhaal eerder terughoudend ook keert het moment in zichzelf waarbij geen sprake is van herhaling ter hoogte van de plaats die als ter plekke bekend staat de sleutels liggen verspreid over eigenschappen, gelijkend op een deur verwijderd van huiselijke kringen in een stofzee…

sprong, toen, leerde ik, de deur te sluiten, maar nu, nu gaat ie niet meer open, en ik, ben mijn geloof kwijt, mijn geloof, mijn hoop en mijn deur, ze zijn allemaal gebroken, evenals mijn sleutel!…

O minnespel en zoete beuzelpraat, O sleutel waar het hart mee opengaat. Wat maalt de liefde om kennis en om geld. Zij wil de gloed van handen en gelaat.…

Wanhopig....deur op slot De sleutel zoek Help dan toch! Laat mij eruit! Zie me dan, ik ben er nog. Zie me dan, ik leef nog ECHT! Laat me leven En maak me vrij....…

Bijna thuis Sleutels in slagorde Toch gewoon Hoe vreemd Voorbij gegaan Als een visite Aan mijzelf Met de wetenschap Van mijn absentie - Later Een hernieuwde poging Wellicht Ontvang ik mij…

Maar de sleutels ? Euh ... weet iemand waar ... ?…

Uitgelaten zucht ze Een landende luchtballon De straatlichten omringen Het nachtelijk weiland Een kuisheidsgordel Waarvan dichters De sleutel bezitten. Mistige gedachten Verlaten de avondstond…

Ook de sinistere uil hoog op de tak bij de maan heeft voor mij geen sleutels om mijn handen en voeten te verlossen. Het eekhoorntje heeft geen sleutels voor mij. Het lieve hondje heeft geen sleutels voor mij om mij van de ketenen aan mijn voeten en handen te verlossen. Uiteindelijk zing ik maar lieve liedjes.…

In zijn witte kamer zit hij zwart te wezen geest op slot gordijnen dicht Zonnebril spiegelend in eenzame kaarsvlam de sleutel is zoek zoek het slot of vind het einde…