Alle inzendingen over snauwen

Snaai graai Snoei groei Snauw grauw Stank dank…

't Wordt nòg meer snauwen, jij-en en jou-en in onze Vlaamse leslokalen !…

Camiel was dus een nare ijdeltuit Die je de post nog niet moest toevertrouwen Maar wel secretaresses af kon snauwen En op een kwaaie dag vloog hij eruit Nu komen de verhalen over hem Ze durven weer ineens bij KLM.…

Toch gaan je woorden me wat ver: Ik verdraag elke beet en snauw, haar kwaadste streken maken mijn hart niet benauwd. Ray, voor het geval dat: er is plek bij de mannenopvang!…

Mat af, met een grauw of snauw. Kom weer, ik moet je even zien. Zet neer, ik pak het later Misschien.…

Ik snauw die woorden bits en bitter tot mijn vrouw, ’t is onterecht, ik wéét het, maar ik tob. Het maakt niet uit: Alp, Pyrenee, Vogees; zij rijdt perfect, maar ik heb hoogtevrees.…

Soms is een snauw genoeg Genoeg om me dat ene zetje te geven Soms is het iemand die net teveel vroeg En ik denk; laat me maar even Ik zoek troost en vind die niet De tranen die ik lopen liet Het is alleen mijn kat die het ziet En mij met een kopje zijn troost aanbiedt…

Ze reageerde liefdeloos: hij wou een zoen, maar kreeg een snauw. Ze riep: 'k Heb in dat beest geen zin: ik lust alleen een suikerspin!' Ze was een echte zoetekauw.…

Hoe zoet is suiker hoe zout is de zee Hoe warm is vriendschap hoe nijdig de haat Hoe lief ‘n complimentje, hoe naar een snauw Hoe zeg je gewoon “ik hou van jou” Hoe zoet de suiker is, hoe zout ook de zee ‘n lief gebaar, zegt meer dan duizend woorden Daar doe je ‘t toch mee?…

Eerst dacht men aan hard schelden en woest snauwen Veel beter bleek een snelle steekproef houwen…

Niet veel meer dan 't verlangen om nog even In een verlaten tuin, waar de avond grijst, Te zien hoe de nachtschone in het lichtblauwe Licht even bloeit en dadelijk verkleurt, Aleer de dood mij nijdig toe zal snauwen: ‘Ga nu maar de ijskast in, het is je beurt.’…

Je zegt doe dit, je zegt doe dat, je tikt me op de vingers en alles weet je beter, bovendien snauw je me af. Maar zal ik je eens wat zeggen schat? Zo zijn we niet getrouwd, kijk, ik ben een man van vrijheid ik wil ruimte voor mijn geest je beklemt me, snijdt me de adem af ik krijg het Spaans benauwd.…

de moordenaar staat voor z'n detective van vroeger die hem opsloot en eindelijk vrij kan hij zeggen en snauwen wat 'm dwars zat al die tijd in de bak with a gun de detective neemt zijn tijd en zegt iets relativerends elk moment weet hij kan zijn belager breken emotioneel en dat is dan ook weer opgelost…

Grauwen en snauwen, geen mens om te sjouwen en alles loeizwaar ach, wist ik het maar dan werd het voorlopig geen kerstmis dit jaar. Dan de kaarten maar schrijven om vrienden te blijven Wat pijnstillers slikken om verder te gaan want ook al kost het mijn rug: die boom zal er staan!…

Je bent nog zo klein je kunt je niet verweren Een snauw en een grauw moet je elke dag trotseren Nooit een aai over je bol of een vriendelijk woord Jij krijgt een pak slaag je denkt dat dit hoort Je zit onder blauwe plekken niemand die het ziet Je huilt zonder tranen stikkend in golven van verdriet Opgedragen aan alle kinderen die mishandeld…

niet alles wat uit vingers vloeit is schone kunst jouw lijn en vorm met bloed gehouwen uit weerbarstig steen krijgt van de criticus de grauw en snauw waar moet dat heen je dicht een tekst hebt ziel en zaligheid er in gelegd maar slaat niet aan gaat naar de maan als vlieger zonder touw strijk maar de veren van de heren recensenten…

Kon ik Oma nog maar zeggen hoezeer ik haar bewonderd heb herinner me een kriegelige snauw uit een onbezonnen kinder-klep. Kon ik Oma maar even vragen hoe zij mijn ikheid ervaren heeft heb ik haar vroeger pijn gedaan of heeft ze het als normaal beleeft. Zeg Oma, ik heb zo'n schuldgevoel maar ach, U weet wel wat ik bedoel.…

Een vloedgolf van emoties Overspoelt mij Na ieder verwijt Na iedere snauw Ik dreig te verdrinken In een draaikolk van woede En teleurstelling Na iedere schreeuw Of duistere blik Maar zelfs als ik denk Dat ik niet verder meer zinken kan Kijk ik naar boven En zie ik door een waas van tranen Een onbewolkte hemel Ik vecht mezelf weer…

blij met elke vorm van aandacht 'een aai en een kruimel' zelfs een snauw accepteert het beestje met een deemoed die je maar zelden ziet probeer dan de pose van flinke vent maar eens vast te houden…

ik weet nog hoe zij daar stond met beton in haar handen hoogzwanger het snauwen van hem was geen vergissing zij staarde voorbij gebalde vuisten ’n gescheurde jurk, stevig vastgebonden aan de brokstukken van ’t onmenselijke tussen modderpoelen en het gehavend huis gekromd bouwde zij een muur, het gewicht vol gesis onder geweld van…

Mail me gauw en snauw niet meer!…

Het leger rent voor dag en dauw, om de vijand te kunnen ontlopen, alhoewel ze met een harde snauw het met hun leven moeten bekopen. Snorrend van plezier om dit geweld, gaat de kater slapen in het veld.…

Haar snauw bevroor, haar oog besloeg, haar zijden pels werd hard en droog - een lieflijke vriendin keert tot de wormen in. Maar ik vergis me niet: de Dood (herkende hij een speelgenoot?) deinsde heel even voor haar moed. Toen stak hij, en stak goed. ---------------------------- uit: 'Gillette', 1998.…

En kreeg niemand een snauw. Ben ik er op vooruit gegaan? Van het stalen ros laat ik het gas los voor het fatsoen, en denk bij mezelf,; "wat ben ik ook een OEN" Was ik maar weer als toen....…

Wees aardig voor elkaar snauw elkaar niet af een steek is snel geplaatst een ander beledigen is snel gedaan Behandel een ander zoals jij zelf ook benadert wil worden dat trekt de verhoudingen gelijk zodat we op hetzelfde niveau komen en we elkaar beter blijven begrijpen Stel je open voor een ander en sluit geen deuren waar je samen nog doorheen gaat…

geheel vooraan: een eenzame meneer berustend in het mopperen en snauwen de lange zinnen weet hij in te houden zijn aandacht is vereist voor het verkeer voorin is het gebleven bij het oude hier klinkt de taal van thuis en van weleer men zegt: de tijd van toen komt nimmermeer en klaagt over de prijzen en de koude de taal centraal is kleurrijk…

Het pochen aangehoord, het soebatten, het snauwen en weer gedacht: ‘Ik zou tóch…?" Dóé er dan wat aan! Blèr voortaan t’rug, stampvoet, ga op uw vingers fluiten! Laat zó de oren van zo’n hufter ook eens tuiten!…

De hokjes van erkenning zij floreren Steeds hebben zij mij weten te benauwen Ik pas in geen ervan, ga erdoor snauwen Ik stik, ben tegen dat classificeren Poëten, ga ertegen protesteren Hoed je voor labels,hoed je voor de klauwen Van Teveel Onderscheid, dat gaat berouwen En splijt in wij en zij en ja dan scheren Die voor je 't weet als…

Hoe ze dan vadsig moe en afgeleefd elkaar in haat en nijd voorbijgestreefd, door satans lijmpot levenslang verkleefd over en weer slechts grauwe snauwen geven.…

Zinnen dansen pirouetten in het rond en immer rond ideeën slechts nog silhouetten; jouw oorlog vecht je aan het front waar letters snauwen, bijten, snijden woordenbloed een helder rood veroorzaakt door een donker lijden zwarte zielen; haat is groot.…