Alle inzendingen over snik

Opnieuw laat ik me verdwalen Onderga de hamerslag Jouw bekken tegen mijn handpalm Losgewoeld als een dolle hinde In de schijnwerpers Door de zwenking van jouw heupen Laait de boze droom op De sater in jouw merg Schudt grijnzend mee In het ritme van mijn snik De krokodilletranen van een dwerg…

nu stopt de stilte in een zachte snik waarmee ik gekleurde woorden in een regel schik om te stollen in bezongen tijd die de zwoele klank uit taal bevrijd…

het snikken is wit en onvermogend. het snikken is het snikken van een Somalische en het snikken duurt. oorlog is haar dode kind. oorlog is duurzaam. ka, zegt Chlebnikov, is de samenkomst van bewegingskrachten in een werkende cohesiebundel. kol. kamer. kanker. kasseien. kramp. kermen. kadaver. kapitaal.…

Snik, Snik, Drup, Een verdwaalde traan Over mijn wang Laat maar gaan Het laat een spoor achter Maar ik ben niet bang Drup, Drup, Snik Ik kijk naar buiten Het regent Tik, tik, tik Op de ruiten Een kille wind Plets, plets Ik schrik: een silhouet van een mensenkind Angstig, gekwetst en omringd door haar schreeuwende kornuiten…

Om jou liet ik een laatste snik, Tenminste dat dacht ik. Hebben mijn gedachten me dan bedrogen? Heeft mijn hart tegen me gelogen? Ik weet het niet meer, Wat voel ik de volgende keer? Dit was niet mijn laatste snik, Tenminste dat denk ik.…

De spiegel van je leven blijft je confronteren met elke daad met elk ding met elke strijd met elk verlies met elke winst met elke lach met elke snik Zeker met die laatste die laatste snik de meest pure van je eigen ik!…

maar los en wees niet bang want ooit branden er kaarsjes in je boom mijn schat snik zacht…

de alleen zijn pijn die nachts uit schaduw zijn tanden krijgt vol venijn aan zekerheden vreet als ik zweet van angst zelfs licht kan niet verdrijven wat uit donker naar me toe komt schuiven een radeloze schreeuw kan ik totaal verlamd nog panisch uiten voor ik wakker schrik gedesoriënteerd dacht bezig te zijn aan mijn laatste snik…

druipen in ondergrondse meren door de regen buiten het monotoon getik zwol aan tot een geruis de vlakke spiegels rimpelden een schuimend witte kuif de lampen doofden ons geschreeuw door het flauwe schijnen werd de ruimte alsmaar kleiner pas in totale duisternis hoorden we na uren weer het monotoon getik gered nog voor de laatste snik…

Dag mevrouw, dag meneer, Wij leggen voor u de "roze loper" uit zodat u zich kan verzekeren van zoveel voorzieningen maar ook van uw eigen sexleven tot de laatste snik Want die behoefte blijft bestaan daar willen wij niet aan voorbijgaan en wilt u daar geen gebruik van maken even goede vrienden voor het leven tot de laatste snik…

Côte ‘d Azur Lekker heet Nu te duur Wanneer Weer Snik…

Toe nou Nog altijd droom ik, droom ik nu van ons met zo’n droeve snik Ja je gaf mij de bons Nog altijd droom ik, droom ik van ons bei met die tranende blik omdat ik uren schrei Nog altijd droom ik, droom ik stil van jou met zo’n zachte snik Lieveling...Kom nou…

onder een dak van rozen hoor ik het snikken van de wind vanmorgen beet een jonge vogel in het grind…

Stom hoop ik mij dood te snikken. ---------------------------------------- uit: Lelietijgers (1856)…

Ik strek mijn armen naar u uit, Ellendig, want ik kan ’t geluid Van uw droef snikken niet verdragen.…

Lachend in de kille stille ruimte door zijn intense snikken heen weet hij toch nog te vertellen, dat zijn vragen niet meer kwellen de laatste adem, een kwestie van seconden hij was blij, dat wij er allen stonden…

We weten niet hoever hij is, met `t aftellen der tikken, maar op een onverwacht moment, geef je de laatste snikken. Daarom, leef of die laatste tik nu reeds voor u daar is, dan zal het u voorspoedig gaan na uw begrafenis. Openb.21:4…

Maar als 'k alleen ben hoor ik dag en nacht Uw snikken en ik zie uw tranen leken, En voel uw hart wild slaan, alsof 't wil breken, Maar kan niet, dàn verneem 'k uw luide klacht.…

maar juist jou rijm met niet goed snik…

Snik Slik, vrees om wat komen gaat Angst voor wat nabestaat Hoe het ons zal vergaan. Schrik Schrik … slik … snik … klik Mijn dode moeder opgebaard…

En dus zal ik ook jouw tranen niet meer zien, je snikken niet meer horen je schokkende schouders meer zien,want het vertrouwen is weg,net als jij.…

in mij smelt de sneeuw en breekt het ijs de wind verjaagt de koude drukte iets van lachen of van snikken is te horen het vallen van een steen…

'Maar u bent niet goed snik: op het bord schreef u “ik”, dus is “ik” lijdend voorwerp,' zei Bas.…

Ik ben gloorsnikkend gloor, gloort het gloort de snik valt open glorieus als een dag van honing beloftevol mistig het vermoeden…

ik schreeuw en ik huil en ik snik... als een kind...…

Door de bank genomen Een uitdrukking die ik vroeger achteloos bezigde Maar nu, vragend naar mijn appeltje voor de dorst zeg ik met een snik in mijn stem: Door de bank genomen ...…

met je ogen als kooltjes links klein & ontstoken rechts groot van schrik zag jij mijn eerste traan tot je laatste snik…

Het waren mijn tranen die ik dronk na het proosten met mijn ziel Alleen jij mijn beste ik zal onvoorwaardelijk drinken Alleen jij mijn beste ik drinkt tot de laatste snik....…

Daar leven zij, voorzichtig lopen, tussen Dahlia's en stenen het is er doodstil op een enkele snik na en bezoek tweewekelijks bij de een maandelijks bij de ander of soms helemaal geen.…

Ach had ik, hoorde men hem snikken, maar iets om die mee door te prikken.…