Alle inzendingen over soort

Iedereen had het mis…dat kwam omdat men in eigen angsten een soort van happy end zocht. Voor hem was er geen licht meer en dus kon niemand hem helpen. Hij schreef een brief aan zijn vrouw. Te veel pijn mijn liefste…tè veel pijn. Vergeef me alsjeblieft ?…

eerste kat ontsnapt al aan mijn handen- Laat mij bepaald niet snakkend watertanden Naar nog meer over pik en poedelnaakt Het vers kan dan wel lopen als een trein Waarin iemand uit tenen psalmen zingt En tanden zet in stoel- of tafelpoten Dat laatste doet een puppy of konijn Ongewild komisch, wordt zoiets in inkt Nee, dan zuurjood, dat soort…

Dit soort regendagen is niet snel tot vergiffenis bereid. Zwetende voeten, dansende druppels van kruis tot appelkruin en kruimels in de schoot verloren. Want voor mensen die graag ondersteboven top en dal verhaspelen is een berg een plas die als emmer een prima pak verpesten kan. Daar hangt de man.…

Door de zee van het geluk Zullen wij blijven varen Samen één stuk Ik altijd de hare Storm tegen ons gekeerd De golven hoog Wij hebben veel geleerd Van elk soort betoog Een zachte wind Streelt onze huid Zonlicht is ons goedgezind De meeuwen zingen luid Heuvels en dalen Zo zal het altijd gaan Soms zullen wij verdwalen Maar ook naast…

bloesems van de linden, in een geknutselde populier boven onkreukbare schermen van de vlier, ontstaan uit hachelijkheid en angst van het verraad van alle spitsvondigheid, waarin de tijd het evenwicht bewaard op de vlakten van bos en akkerrand, felheid bestreden in klare zinnen van een oogopslag aan de waterkant, waar dove netels - in hun soort…

Baas Blatter behoort tot het soort fossielen, dat niet in een museum moet worden bewaard, maar het veld af moet met een dieprode kaart en horden woedende fans op de hielen. Doch Koning Sepp lacht om ieder relletje Ach, zeur niet zo! Het is maar een spelletje!…

achttienhonderd Besneeuwde toppen dichterbij gehaald En dan, het groene gras in Interlaken Waar fabeldieren op vier benen landen Daarbij door bronzen klokken begeleid En Wilhem Tell maar appels willen raken Nabij steile en koude gletsjerwanden Word ik Maria die Von Trapp verleidt In het decor van Sherlock en James Bond Zijn klinkdichten een soort…

-vroeger was ik een held, nu alleen op sokken- Op vier hoog werd je aangehouden en je ver- zette je met alle macht en werd een soort hulk. Ik moet er iets heroïsch van maken want dat verdien je na zoveel jaren onafgebroken strijd.…

gadgets en met keuzestress Die maakt snel kennis met het woord exces En sluit zich aan bij de heel lange rij Van hen die modeziek werden genoemd De uterus kreeg ‘t allereerst de schuld Daarna volgde de trein met zijn tumult De railway spine werd gaandeweg beroemd Het landschap raasde leek het langs de ruiten Dat zorgde voor een nieuwe soort…

volgepakt met vrienden banken in gelid schemerhanden en luisterende heiligen plaatsvervangers van het heilig oog komen en blijven gaan met zwaarden lange zwarte zwaarden blinkende knoppen voor de schittering om te aanschouwen in veelvoud van knopen te pas en te onpas laat alle vrienden naar mij luisteren het trekt mijn lippen samen tot een soort…

Misschien rust op dit huwelijk geen levenslange zegen, maar wel het soort zekerheid van een te hernieuwen huurcontract drie-zes-negen. We zijn binnen voor de regen van melancholie. Misschien is dat minder passionant dan vroeger, als je klaarkomt vraag ik 'wablieft' en grappen in die trant.…

vandaag was het crisis volgens elke krant was het zo dus zal het wel weer zo zijn maar het was ook crisis bij mij toen ik op moest staan en niet met m'n grote blote voeten op het koude zeil wilde staan inmiddels tapijt en vloerverwarming keek ik met dikke ogen naar de mist en ik dacht even later: de crisis is een soort mist…

Omdat het zo ver weg is en toch ook dichtbij Omdat mensen ongelijk behandelen vanwege kleur, uiterlijk kenmerken die je hen toeschrijft soms redelijk lijkt zelfs aanvaardbaar wordt gevonden maar nooit redelijk of aanvaardbaar is Omdat mensen beoordelen, mensen veroordelen als een minder soort beschouwen leidt tot het vertrappen van…

Mensen zaaien en oogsten psalmen in een waterval, zalmen springen drachtig naar een onvoltooid verleden, de ruimte herbergt een cycloop, als eenling in z'n soort, spiegelt zich niet aan achterdocht, weg verwijzing in nieuwe hoop.…

Een mens heeft negen poorten eindeloos veel ramen, vele soorten krijgt invloeden van buitenaf hij krijgt terug, wat hij eens gaf hoe mooier men van binnen is de reacties uit de wereld zijn niet mis het bewustzijn komt van binnen uit het leerproces is heel erg zwaar denk goed na, het keerpunt is reeds daar dat je niet weer op moeilijkheden…

de laatste tijd heeft hij het gevoel dat er geen speciale reden meer is om langs te komen hun verliefdheid schijnt al voorbij als ze weer eens afspreken ruikt hij een ander soort parfum. draagt ze een ander kapsel en heeft ze weinig tijd.…

Ik bewaarde het laatste en het mooiste, voor mijn beminden, de gestolde tranen van de vergulde regen, goud of zilver is mij om het even en de geluiden uit de vlier, de momenten van twijfel, opgelost door spitsvondigheid tussen dove netels uniek in hun soort werd het wankel evenwicht bewaard in een mager onderscheid in de lange sleet…

- Voor Jan Fabre - Het is een soort niets dat ik zoek. Wat je overhoudt als je uit de kom van je beide handen hebt willen drinken: je beide handen. Geuren lanterfanten door de tuin. Ik heb een ligstoel onder me waarin ik zo laag als ik maar in mezelf kan liggen, op mijn rug, het onderste wat ik heb, lig. Hoe is dit liggen?…

Nee, zei je, ik wil niet wachten op nog meer pijn, op nog meer ellende Drie soorten kanker, en ik heb al een stoma: Nee, zei je, het is nu genoeg en het doet me ook allemaal zo’n zeer Nu heb ik nog zelf de regie in handen nu ben ik nog helder van geest Ik bepaal hier hoe het verder gaat Het was op een woensdag, we hebben nog samen…

Het is net of ik over de pre Hystorie praat als ik het over die buren heb, een soort van Coronation Street, ooit te zien op de tv. Waar zijn ze gebleven, die buren van toen, waar is de ziel in de mens gebleven? Waar?…

Manlief heeft niet door, dat er geen speling meer is voor dit soort grappen, mijn been zit geparkeerd tussen twee nummerplaten! Zoonlief begrijpt mijn gil nog net op tijd want het is mijn andere been, wat door de gladheid wegglijdt. Hij komt zijn moeder te hulp gelukkig maar, anders had ik mooi gelegen daar!…

vrouwen zijn onderweg en lijken voortdurend in de leg herkauwen aldoor het kwaad dat zij immer vinden op hun weg ons wijzend naar wat liefde zou moeten of kunnen zijn met uitzicht op de teder volle baat, waar is dat te vinden, juist, in een soort blauw azuur, een paradijs zonder levenspijn een ding ontgaat hen echter daar wonen geen…

tegenwoordig volop bezig met het adviseren omtrent de aanmaak van je stamboom, want: familie die heb je voor altijd (niet dus) familie kom je nooit vanaf (wel dus) familie is er altijd en overal (echt niet), familie is er als je ze nodig hebt (van je leven niet) familie, daar zou je op moeten kunnen bouwen, rekenen, vastklampen en meer van dat soort…

Goddelijke schitterde voor alle mensen moeders met kinderen in het park arbeiders bezig met een hark en twee mannen, verliefd tot over de liefste oren moesten boze woorden horen ze gaven elkaar spontaan een innige liefdeszoen zonder op te vallen aan de rand van het plantsoen mensen begonnen te roepen vieze homo's ga naar je eigen soort…

dat soort dingen...…

Kom bij voor- keur niet te dichtbij, want dreiging maakt een soort poesje in deze roof- vogel vrij. Zij kijkt met turende blik om haar heen; miauwt dan blazend, wanneer zij valt als een baksteen om haar prooi met huid en haar te kunnen verschalken.…

Zoals zij de hemel beschrijven zijn ze niet te omschrijven Vliegeniers in hart en nieren die briljant door de lucht zwieren Het wereldkampioenschap virtuoos vliegen wordt in hun soort niet meer georganiseerd Toen ze door de lucht stuntelden kon dat nog Het laatste WK eindigden allen ex aequo Wervelend als vleermuizen Fladderend als vlinders…

Een vreemd soort lente. Een pasgeboren naam.…

vanzelf ben in mijzelf vol herinneringen binnengedrongen forceerde de sloten en verbrak de spinraggen nu engelen rond mijn schouders zij speelden een belangrijke rol in dit drama mijn denken moest veranderen mijn gedachten zijn nu als een tuin denk aan de zaadjes, het ontluiken zie de bloemen hoe zij pronken om te behagen omvat het juiste soort…

ANSICHT VAN WEEMOED er hing een damp van mistroostigheid over het water waardoor het zicht beperkt bleef tot halverwege mijn weerzin wij bevonden ons aan de kust van weemoed daar waar de tranen van eeuwen zich hebben verzameld in het onpeilbaar diep met een zilte smaak op de lippen als een vreemd soort heimwee naar vervlogen leed…