Alle inzendingen over spieden

’t Is met de verzen van de dichter Als met zijn huis, dat ge in wilt spiên: Al schijnt de zon, al blinkt het licht er, Kunt ge in ’t voorbijgaan weinig zien. Ge ziet van buiten door ’t gordijntje, Zo tussen hor en valgordijn, Van ieder voorwerp slechts een schijntje, Een onbepaalde schemerschijn! Leest gij zijn verzen zo eens even, Zo tussen…

Sinds Venus voor de zon is langsgeschoven Spied ik naar meisjes door mijn zwarte bril, Want als ik er nog één versieren wil Dan kan dat nu - dat wil ik graag geloven, Alleen ben ik te oud, zo ben ik bang En Venus is al in de overgang.…

Ik ben het spieden helemaal strontzat. Hoe krijgt de politiek het voor elkaar: zelfs honden-DNA wordt openbaar.…

Geen speelzaal heeft er nog een plekje vrij, wanhopig zie je ouderparen spieden naar ruimtes die nog kinderopvang bieden. Een gouden greep: de peuterboerderij! De ouders naar het werk, het kroost speelt buiten, de BurgerBoerBeweging: niet te stuiten.…

spiedende ogen gissen wat die ander heeft verzacht eigen leed…

bomen spelen verstoppertje, een enkele verraadt zich, laat halverwege armen hangen waar bladeren vallen is de zon vrijer, spieden hoeft niet meer het bos neemt op, ademt in en uit, wij snuiven de geuren en kleuren van paddestoelen…

De winterjasmijn kroop beloftevol omhoog het wordt een bloeier de rododendron al vol knoppen lacht in zijn vuistje het wordt niet saai dit jaar er roert wat in mijn tuintje ik speur het er komt een taaie winter het is middagtijd nu spieden naar een stekje om te toeven en te proeven wat dacht je van een coq au vin…

gloedvol piekt je haar in warme jachttinten het is de tijd van het jaar dat harten sneller kloppen jij lacht smakelijk alle aandacht weg na het oogsten van hun blik beweegt met gratie en natuurlijke souplesse tot hun grote schik ze dollen dagen uit scheppen op over hun toekomstige buit spieden al naar ogen die toegeven…

Je ogen spieden, prangend naar moois. Je lusten wieden, ik ben je prooi. Je borsten springen, woest op me af. Je vingers dringen, zonder gezag. Je haren zwaaien, al heen en al weer. Je handen aaien, op zoek naar meer. Je sappen happen, zoekend naar vlees. Je lippen klappen, Ik ben bevreesd.…

we zochten nog droom ik mij in gisteren en laaf aan de herinnering die we samen deelden, al had de kleur voor ons ieder een andere vorm iets ongrijpbaars, doch visueel vermogend dagvaardde mij om de gelogen tijden te verlaten en het schip met anker en al te omzeilen dat ons verdronk in de zee die we samen schreiden maar mijn spijt spiedde…

opgedragen er is een eeuwenoud en vast stramien hij wentelt zich in groeiend onbehagen de chaos is voor hem de haute cuisine hij vegeteert op vrees en bovendien zal wroeging nooit zijn zielenrust belagen bij zonlicht lijkt het beest de tegenpool van wat zijn schaduw herbergt, in gedachten bezint hij zich op nieuwe heksenjachten zijn ogen spieden…

Zijn ogen spieden waakzaam rond in holle, grauwe kassen sliertige haren, verwarde baard geen weken zich gewassen Nergens rust noch veiligheid hij weet: ze spannen samen hoe hij zich noemt, dat maakt niet uit ze kennen al zijn namen Steeds weer verschijnt een ander gezicht hij kent hun syndicaten vernietiging van heel zijn brein is 't…

(voor Gerrit Kouwenaar) De koekoeksklok blijft dicht, er is werkelijk niemand die de besneeuwde harten wil verwarmen,hoe alert de koffie-ogen ook spieden, zich naar binnen draaien als opgeblazen carnavalsballonnen, prikkeldraad, onder de ijzeren wals gillen de eenzame, ineengedoken lieveheersbeestjes om de genade die uitblijft en er zijn…

Ontucht’ge padden spieden door de reten Naar de geliefde van een troubadour De dikste kloostermuren zijn bezeten!…

Spiedde het landschap, diep benee, zeer gebrand op prooi ergens in de groene loverzee moest en zou hij vinden want in de ijle rotsplooi, hongerige kuikens, nimmer tevree. Een schot! Een krijs!…

Psychologen, tracht gerust te spieden. Boor uw blik in wat reeds vaag zich toont! Woon ik er, mij schiet het lied te binnen dat de Heer zijn zegen wil gebieden in beton zelfs, zo er liefde woont. --------------------------------------------- uit: 'Van de wieg tot het graf' (1963)…

’t Is donker en het sneeuwt in de woestijn, de herders waken trouw over hun schapen, ze spieden in het rond en gaan niet slapen nu wolven op de stroop naar lamsvlees zijn. Dan breekt de lucht en engelen dalen neer. Ze blazen zich de lippen vol met blaren op toeters in een hemelse fanfare, getoondicht door de allergrootste Heer.…

over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt moszoen; droogt tussen bedropen het kalme bloeien van hoog naar lage gebieden stuwt de sponzige lucht tot ontembare stormen Vormen slijten naadloos in als de vlinder luwt spieden…

over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt moszoen; droogt tussen bedropen het kalme bloeien van hoog naar lage gebieden stuwt de sponzige lucht tot ontembare stormen Vormen slijten naadloos in als de vlinder luwt spieden…

Monter wandel ik langs de rivier met een straffe wind in mijn gezicht Scherp spieden mijn ogen in het rond naar dat zeldzame plekje op de grond waar zwijgend mijn droombeeld ligt.…

En ogen spiedden, vragend, En schuw, door 't vensterglas; 't Leek alles hem zo vreemd nu Wat eens zo innig was. De gele linde glimlachte In 't avondrood zo moe, En stak de vriend van vroeger Trouwhartig de armen toe. En zij sprak nog haar tale Met de eigen innigheid, En neurde op de oude wijze Een lied uit vroeger tijd.…

Spied naar muggen, larven en een rare parasiet. Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever, naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant. Ze streelt genotvol en bevallig haar tengere navelband.…

Spied naar muggen, larven en een rare parasiet. Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever, naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant. Ze streelt genotvol en bevallig haar tengere navelband.…

Een reiger staat te spieden op één poot. Een visser slaat verstild zijn dobber gade en wacht. Zijn strooien hoed is breedgerand. Zacht wiegend ligt zijn roeiboot in het water. De hengel houdt hij losjes in zijn hand. Een vis duikt happend op en vormt een krater.…

Ook even tijd om vooruit te spieden, een nieuw jaar, wat heeft het ons te bieden. Zouden dan eindelijk die uitgesproken wensen waarheid kunnen worden, zodat alle mensen in vrijheid kunnen leven zonder oorlog, geweld en pijn...zou mooi zijn toch?…

heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben losgerukt van het beleg dat zijn lenden behoeden voor zijn naakte mededogen empathie jubileert slechts in zijn geweten nochtans is zijn beloning de onwetendheid waarin het platvloerse volk zich vermag te verkeren want wie in den hemelen komt spieden…

D'ander spiedde, bukte, en likte even aan zijn achterpoot. Na een poosje klom de rat toen langzaam tegen d'oever op. Plots... daar stond ie, plompverloeren voor de wrede katerkop. 's Wilde vlucht - een sprong - 'n haartje scheelde 't maar - een plons - de rat dook in 't water of de duvel 'm achter aan zijn hielen zat.…

Cabanes eind oktober – grijs bruin oker groen Een door nevels van vuurtjes versluierd seizoen Waar de roofvogel langzaam haar spied-rondjes draait De barmhartige zon alle herfsttinten aait De winterslaap nadert de kou is op til De natuur komt tot rust - een merkbaar verschil Met de brandende zon van de bloedhete zomer Het tempo de kleuren zijn…