Alle inzendingen over spiegelglad

langzaam slinken witte bergen langs de bermen van de wegen wanneer het geglazuurde dons onder gestrooid zout krimpend tergend traagzaam er vergrijst mistig wollige nevelen nu luchten over verkeer dat treuzelig rijdend bruingrijs met pekelregen sproeit naar de schuifelende wandelaars op het spiegelgladde wandelpad waar koning winter…

Terwijl ik staar in ’t spiegelglad Van ’t zilvren nat, Schud ik mijn hoofd; wie ben ik? Ja, hoge Hemel: Hoe, wie, wat? Wat wil, wat weet, wat ken ik? Zie hoe hij lacht – die dwaas, die guit, Die lelijkerd in ’t water: Mijn help! mij-zelven lach ik uit Met wonderlijk geschater.…

En op de spiegelgladde duistervijver schaatsdansen de schuldeloze zwervers dakloos dronken onder een onverlicht bestaan rondjes, leger, van bijna dood naar heftig leven wanend, verlangend, maar steeds geen maan geen hemelplaneet of uitzicht uit het bordeelraam de halfgesloten gordijnen, erg ver van liefde vandaan achter het schimmenrijk van…

Terwijl ik staar in ’t spiegelglad Van ’t zilvren nat, schud ik mijn hoofd; wie ben ik? Ja, hoge Hemel: Hoe, wie, wat? Wat wil, wat weet, wat ken ik? Zie hoe hij lacht – die dwaas, die guit, Die lelijkerd in ’t water: Mijn help! mij–zelve lach ik uit Met wonderlijk geschater.…

Een ijskoude wind steekt op en bevriest in een mum van tijd mijn gevoelens tot op het bot Op het spiegelglad oppervlak glijden pijn, verdriet en boosheid uit. Zelfs hoop vindt er geen houvast één knip met je vingers doet mijn beenderen breken Ijskoningin Mijn leven ligt in scherven gestold Waar is de zachtheid?…

Trots van een zeevarende natie die ooit bestond Nu gekluisterd in een Rotterdamse havenmond Haar slanke steven met kettingen geborgen Wacht zij angstvallig op de slopers, de dag van morgen Waar zijn ze, met wie zij de wereldzee mocht bevaren Zeebonken die haar veilig loodsten over de baren Stormen trotseren met ongekende windkracht De spiegelgladde…

Geen zuchtje wind, de zee is spiegelglad in ‘t Oosten krijgt de kim een gouden gloed het doodtij hunkert al weer naar de vloed de maan heeft het op één haar na gehad. Wat grutto’s zitten spetterend in ‘t bad zeehondenmoeders passen op hun jongen een bruinvis maakt wat dolle dwaze sprongen de kiekendief is ook al vroeg op pad.…

overboog, Rees teerder nog de ander naar omhoog, En als twee zwanen tot elkaar gegleden, Omsnoerden zij elkaar de bleke leden … En als twee zwanen, een bleek zusterpaar, Bewegend licht, bevoeren zij elkaar, Beheerst, in een stil vloeispel, in een vlijen En als met zachte zwemvliezen de dijen Wegwentelende, enkel vrezend om Te diepe dracht in spiegelgladde…

rust trekt witte strepen in het blauw de horizon verdrinkt verrimpelend in de verte roerloos liggen passagiers warme golven strelen loom en sloom een spiegelgladde zee stilte spreekt zich uit in blikken naar elkaar de lading groeit.…

Zwevend door de ijle lucht Dansend op de druppels van gister De druppels van de dauw In mijn zwevende vogelvlucht Stemmingen van diepe rouw Niemand in de buurt Zachtjes strijk ik neer Niemand die mij stuurt Over dit spiegelgladde meer Zonder twijfel zet ik stappen In de ongenaakbare grond Als de treden van de trappen Waar ik gister nog…

Er staat een glanzend ijspaleis voorzien van koude muren de vloeren zijn er spiegelglad gedoofd zijn alle vuren. De tranen zijn van morgendauw die glanzen vele kleuren ze zijn vitrage voor een raam dat niemand op kan beuren.…

De zwaarste tocht was het door hooggebergten, wilde rotspartijen over spiegelgladde ijsvlakten dwars door meerdere oerwouden haast ondoordringbaar, en doorsneden met de meest onvoorstelbaar wildstromende riveren door verschillende verschrikkelijk dorre hete kale woestijnen heen en terug over diverse oceanen met slechts een houten…

Haar knappe gelaat is reeds in bladerloze takken veranderd en weer doet zij me huiveren van diepe ontroering, hoe haar slanke benen, spiegelglad, lang en elegant als de boomstam van een berk, de wind trotseren, de kou weerstaan, hoe ze op het topje van haar gespierde tenen staat als een eeuwenoude godslegende in de balletkunst, sterke takken…

En striemen buiten sneeuw of regenvlagen en is het door de ijzel spiegelglad, of hoor ik donder door de wolken jagen, als jij vraagt: ~wil je koffie lieve schat,~ dan is ‘t dat mijn chagrijn voor blijdschap wijkt: omdat je dan zo lief en olijk kijkt.…

Vertel mij waar het geluk dagelijks zal stromen In een spiegelgladde vredesrivier Waarin geen zware wind of storm zal komen Slechts schepen zeilen onder kruisbanier. Breng mij daar, waar die grenzen liggen De zangen klinken in het stille hart ’t kwaad, angst en spot niet binnendringen Haat en jaloezie de vrede niet verwart.…

De fijne rijm bedekt nu boom en plant En ’t stijf-gestolde water, spiegelglad, Kaatst hel de zon terug van ’t glanzig pad, De blanke sneeuw ligt blinkend op het land. En aan de langzaam-glooiende oeverkant Steekt nederig een klokje ’t groen blad Naar boven, koest’rend zich in ’t zonnebad, Een dun, groen lintje op hermelijnen rand.…

  Ogenschijnlijke herhaling Van zetten is Veel meer dan Enkel eb en vloed   Water ebt weg Afhankelijk van perspectief Waarheen en verandert keer op keer voorgoed   het water als dit gevoel hier binnen gevoed door onzichtbare krachten   het ebt weg en komt en verandert geduldig en vasthoudend het profiel van mijn leven   onder spiegelglad…

Fuikstokken toornen links boven het spiegelgladde water uit. Schapen hoor je rechts mij aanstarend bijna kauwen. De voorjaarslucht is nu nog pastel, het nabije slik is bijna te ruiken en de wind zingt tussen het riet wuivend haar speciale ochtendlied.…

doet ons wat Meisjes gierend door in donkere natte straten; ze werden lachend door elkeen gadegeslagen Alleen maar eindeloos gierend praten en praten zo naderden ze de plek waar beide gister lagen Een kuil die beide gisteren niet hadden gezien doemde daar volkomen plotseling voor hen op Voor ze ‘t wisten gleden de meisjes elf en tien, in spiegelgladde…

halvarine, maar onvervalste roomboter van levenslustige springindeweikoeien een doosje zijdezachte aalgladde duurzame rex van maleisische rubber, voor na het kerstdiner mierzoete muffins exclusief voor vrouwelijke liefdesmaak gaatdoordemaag papillen koelmint tandvleespastei van mex el voor een hagelfrisse adem plus niveablanche, voor een spiegelgladde…

ochtendlicht Niemand die het opmerkt Een roodborstje zingt haar prachtige lied Niemand die het opmerkt Wind waait Niemand die het hoort De wereld is gehuld in stilte Nergens een geluid Alles gaat maar door, nergens staat iets stil Een wereld gehuld in stilte Rust Een wereld in onrust Een lucht is helder blauw Geen wolk te zien Een oceaan is spiegelglad…

En eensklaps scheen in dat spiegelglad water diep onder zee voor Averia een schip door de witte wolken te varen met als boegbeeld Mária Lécina ¿Porqué, Mária? En toen hij opkeek naar de hemel zag hij hoog boven Averia een schip door de witte wolken varen met als boegbeeld Mária Lécina ¿Porqué, Mária?…