2651 resultaten.
Lof der Zotheid
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 268 Erasmus: 'neem jezelf niet zo serieus,
kijk in je spiegel en maak een lange neus.'…
Drijvendverlangenplas
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 333 hun ogen
vingen eens kristallen
van het dansend licht
over het water
vanaf de wallenkant
weerkaatste spiegeling
langs aarzelende lippen
zij begrijpt nog steeds
het afscheid niet
eens vol liefde drijvend
in elkanders armen
dezelfde plek
van eeuwig kussen
en eindeloze dromen
over de Drijvendverlangenplas
van kort geluk…
Bij tanend licht
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 270 wanneer de donkerte van de avond
haar muil opent
en het licht ons nog even de hand wil
reiken
ervaar ik een naderende stilte
als zou de dood mij
bij de lurven willen grijpen
of zal het mijn verjaren zijn
dat gedachten in de schemering
zich meer gaan spiegelen
aan mijn sterven
dan wel morgen
slechts de idee is
minder van de toekomst…
Sluimersluiers
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 547 ~~~
sluiers sluiten zich rond mijn huid
strelen steels de zachte glooiing
van mijn deels verdoofde buik
wazige beelden brengen langzaam
de werkelijkheid weer tot leven, geven
vol genade de wereld weer wat glans
alleen de spiegel
heeft nog twijfels
en blikt nog even
niet terug
~~~…
In sluiers gevangen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 171 en in mijn fluister
was een medelijdende blik
wat een geestelijke armoede
verscholen
in de spiegels
van haar ziel
beter bleef ze
in het land
waar ze van hield
waar ze kan zijn
die ze is
even werd het me
heel bang te moede
hoe zal ik kunnen leven
in een omgeving
waar haat de fluister
in de wind al is
en ik rilde
omdat juist die…
mijn ijzeren grillen.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 141 in de spiegel worden
ze weerkaatst en lichten
op als de sterren, ik voel
me onrustig zingen met
olifantenstem. Ben alle
remmingen kwijt. God!
Geef me rust! Laat me
gaan slapen en laat de
maan bij me zijn, voor-
dat het te laat is, en ik
voorgoed wakker word. -…
Schep netjes
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 511 Vlinders zijn rare dingen
Ik wist niet wat ze ook al weer deden
en toch, tegen de ondergaande zon
zie ik er duizenden in de spiegel
als ik knipper met mijn ogen
Rare mannen met schepnetjes
achtervolgen me in mijn dromen
maar ik sta ze niet af
weiger
en wat ze ook mogen bieden
ik weiger
sommige dingen kun je niet delen
met…
Woordengordijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 76 ik breek de windstoten
met harde kloppen in de schuimkoppen
maar niets vlucht sneller dan de wind
ik breek het spiegelende watervlak
dat slechts wat rimpelt aan de oppervlakte
terwijl het in de diepte verder stroomt
ik breek de stilte
met een schreeuw
maar de echo antwoordt niet
er rest nu slechts een hunkering
en een speels geweten…
Kind van de zon
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 164 je bloeide als sneeuw
dauwde lentetranen
weerkaatste de hemel
met een spiegelend hart
zomerde lieflijk
in waterkristallen
verdampte met wind
als kind van de zon
oogstte de kleuren
van het volrijpe
herfstgebeuren
bundelde alles in wit
de winter getekend
die met dons van de deken
aarde bedekt met het
ongerept licht van de schepping…
De ijsvogel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 544 de exotisch ogende vogel
stelt zich niet de vraag waarom
zijn schoonheid zo'n verrijking is
zittend op de ijle boogtak
kijkt hij niet neer
op de kleurloze
vliegende massa
om hem heen
maar omlaag
voorbij aan zijn
spiegel op het water
in stilleven gevangen
wacht de schuchtere jager
geduldig op zijn dagelijkse kost…
Met vriezend licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 149 zie de spiegel groeien
waar golfjes net nog
water bloeiden
verstillen zij tot ijs
ingelijst door
wit bevroren riet
met als decor de
dicht berijpte bomen
koning winter is gekomen
nog liggen meer en vaarten open
maar de nachtvorst streelt ze dicht
rimpelloos met vriezend licht…
duister verleden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 162 wie niet eerlijk leeft
( ver ) grendelt zijn ramen
en deuren
liefst dag en nacht
beslagen spiegels zijn stil
verhullen alle
geheimen
er klinkt nergens muziek
geen stemmen
of een innerlijke ?
nauwelijks te verstaan
gelukkig hebben ze luiken
ramen en deuren zijn
stevig vergrendeld
hoorde hij daar iets ?…
het hotel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 456 de brede trap
waarin hun
voeten verzonken
in diepe tapijten
zij giechelde
onwennig
de reusachtige kamer
was ( te ) mooi
zij wilden gelijk in bad
maakte de spiegels
verlegen
het stromende water
smoorde intieme geluiden
cupido die stiekem om
het hoekje had gekeken
trok zich zacht terug…
Belichaming
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 556 een bed van rozenvlees
doortrekt mijn aderen
krimpend van begeerte
naar water in de woestijn
alle luchten wuiven weg
terwijl onze genen zich
stempelen in spiegels
gelijk van adem en bloed
omtrek ik jouw middellijn
drink jij mijn zielswater
met omarmen van huid
en inlijven van schaamte…
frons
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 149 De frons
Zit in ieder kind
Blijft bij je
Bij iedere omkering van de wind
de wind waait elke dag
Zacht of hard
En in hoeverre je draaien mag
Mag mee laveren
In de golven
De frons
Is er bij de bochten
De diepere krochten
Bij de verwondering over het ontdekte
Het ik, het ons
De verhoudingen
De spiegelingen
In het ik en het ons
Dat is de…
Ogen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 120 Ogen zijn de spiegel van de ziel,
zegt men, denkt men, beweert men,
maar ik heb in talloze ogen de
meeste hypocrisie gezien, die je
je maar kunt indenken
ik zag er diverse vormen van afweer
in en talloze verborgen mijnenvelden
en slinkse boobytraps, terwijl ik,
die valse zielen dieper peilend
best had willen omarmen.…
Bij tanend licht. Gedachten in de ouderdom 6
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 117 wanneer de donkerte van de avond
haar muil opent
en het licht ons nog even de hand wil
reiken
ervaar ik een naderende stilte
als zou de dood mij
bij de lurven willen grijpen
of zal het mijn verjaren zijn
dat gedachten in de schemering
zich meer gaan spiegelen
aan mijn sterven
dan wel morgen
slechts de idee is
minder van de toekomst…
Natte vleugels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Hij schildert zichzelf als een vreemde
een zonderling achter de spiegel
met natte vleugels
probeert hij te vliegen
boven de rode rivier
in stille heimwee
tijdens de donkere nacht
vliegt hij in de hemellucht
er is geen voortijdig einde
aan dit gevleugelde droombestaan
oneindig blijft hij in zijn schildering
vliegen onder druppels…
Ochtendritueel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 Via de spiegel volgde ik je bewegingen
Mijn armen om je heen geslagen
Mijn vingers door je borstharen
Jij schoor je
Ik kuste je nek
Stond al die tijd op mijn tenen
Je gebruikte geen aftershave maar babyolie
Je kin zo zacht en glad in de ochtend
Liet in de avond
Rode vlekken achter
Op de binnenkant van mijn dijen…
Haar masker af
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 614 Nadat ze ’s avonds de gordijnen sloot
zag zij zichzelf in de spiegel even aan
Haar ogen, door ‘t lange schreien rood
volgden de natte sporen van haar traan
Een diepe zucht verliet toen haar keel
eindelijk mocht ze even..zichzelf zijn
Eindelijk stopte eventjes ‘t spel toneel
en kon ze even alleen zijn met de pijn
Een blik in de spiegel toonde…
Bestendige madelieven?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 37 In het oog van de pauw
waarin al mijn dromen
zijn verborgen, als magische
spiegel van een nieuwe dag
te pronken met zijn veren als
dat mag.…
sint blijft sint en piet blijft piet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.328 sint is gezwart
piet is gewit
hun beide gebitten blijven helder en wit
soms grijpt sint terug op piets' bestraffende roe
maar zingende kinderen wordt hij nooit moe
sint wil zijn pieten een spiegel voorhouden
hij niest eerst drie keer, want wat is hij verkouden
de pieten kijken in spiegelend glas
en zien daar zichzelf, zoals dat steeds was…
verdriet
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 551 Alles zie ik in jouw ogen
je pijn,wanhoop en verdriet
ik wou dat ik je kon helpen
maar spiegels praten niet...
Glazen woorden op het puntje van m'n tong
die aan jou toebehoren
maar die ik steeds verdrong
woorden als glas zo breekbaar
gebroken in m'n mond
voor eeuwig onuitspreekbaar
omdat ik de moed niet vond…
Spiegelbeeld
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.454 Kijk ik in de spiegel
Zie ik mijn persoontje staan
Dan denk ik bij mezelf
Wat ideaal? wat schoonheidswaan?
Het mooie zit van binnen
Dat duurt tot aan het end
Het uiterlijk wordt minder
Dat is algemeen bekend
Wat ideaal? Wat schoonheidswaan?
Zit je lekker in je vel?…
vannacht
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.610 heb ik gedroomd
natuurlijk van jou
fantastisch
maar telkens opnieuw
een illusie
als de zon
met gouden stralen
mij wakker schudt
zoveel prachtig licht
ik knijp mijn ogen dicht
roep mijn ziel
ter verantwoording
voor de dwaaltocht
in het nachtelijk
duister
al wat ze zegt is:
"luister,
spiegel de zon
in de nacht
die je zelf bent…
Uit de bodem van de diepte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 581 Helderblauw verdronken water
mag ik met je mee
in het diepste van mijn zinnen
over de zwoele zwijgende zee
stromen wij samen door
kolken verborgen geheimen
die ons meenemen in gedachten
stromen uit donkere nachten
de weg die wij banen,
weg uit droomloze paden
uit de bodem van de diepte
de spiegeling voorbij…
in alle eenvoud
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 1.378 je ogen spiegelen mij
als liefdesranken
van rode rozenwoorden
waar gevleugelden
tussen de nog tere
bloemknoppen hun
donsjes bewaren
met liefde gevoed
mijn hart verwarmen
in tijd gerijpt door zon
zullen we geluk plukken
als rode rozenwoorden
zonder doornen
ik beloof ’t jou…
in alle eenvoud…
Zeedromen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 467 Een zilte wind
streelt haren
in vergezicht
Het zand knispert
tussen schelpen
in fel zonlicht
Een schaduw slentert
warmte geniet
in druppels zweet
Wolken waaien
blauwe lucht
hemelsbreed
Spiegelend water
door koppen wit
verslonden
En ik droom mee
in het moment
verbonden…
Ik.
hartenkreet
3.0 met 47 stemmen 2.913 Ik kijk in de spiegel naar mezelf,
maar zie vreemde ogen.
Zoek in mijn lichaam en ziel
naar mijn eigen ik.
Wanneer ben ik die verloren
en wanneer vind ik die terug.…
Emotioneel blauw
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 32 ik heb ze
hun handen
zien wassen
in de onschuld
van het pas
geboren kind
terwijl ze kijken
in de ongebroken
spiegels die je
enkel nog in
baby’s ogen vindt
het is hun
waarheid die
geen antwoord
krijgt omdat
nog te vaak
de warme lach
achterwege blijft
kou steeds hoger
rimpelt in het al
vroeg geschonden
emotioneel blauw…