mijn ijzeren grillen.
ze staan nu om me heen,
ik bekijk ze één voor één
wat ermee te beginnen?
in de spiegel worden
ze weerkaatst en lichten
op als de sterren, ik voel
me onrustig zingen met
olifantenstem. Ben alle
remmingen kwijt. God!
Geef me rust! Laat me
gaan slapen en laat de
maan bij me zijn, voor-
dat het te laat is, en ik
voorgoed wakker word. -
Geplaatst in de categorie: emoties