95 resultaten.
Ondertussen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 Wolken zijn soms ondoordringbaar
blijven juist hangen om je hoofd
pas als vanuit eigen stilte
de wind langzaam aanzwelt
volgt er weer ruimte
voor zicht op zicht
ondertussen hou elkaar maar vast
als wolken de zon versperren
in het donker van de uren
is elk sprankje
een helpende hand…
Tijd zonder wijzers
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.395 dieper dan ze dacht te kunnen voelen
dan ze dacht te kunnen zijn
treft de mokerslag van het venijn
onverwachts verborgen doelen
plots is niets meer zeker
staan de uren even stil
is belofte een bacil en tijd
de belangrijkste spreker
waar een lach onschuldig klonk
huist nu enkel nog wat glim
alle kracht is voor de klim
en een sprankje van…
Zomaar
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 233 Je wist:
dit is onzichtbaar
maar ik hoor het
voel het,
een sprankje licht,
een beweging in het water.
Zomaar opeens
als mens
zonder plan
zonder idee
zonder gedachte
vond ik geloof
in de toekomst
in mijn later.…
Morgenloos
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 519 De kamers van mijn geest
Overbelast met gedachten
Het is leven wat ik vrees
Ontnomen zijn mijn krachten
Wilde haren wapperen niet meer
Nergens een sprankje licht
Donkere wolken dalen neer
Verkrampt is mijn gezicht
Getekend door lijnen
Ogen vol verdriet
Het zal niet meer verdwijnen
Geen ander die dat ziet
Ga en leef je leven
Ik ga…
Nog even herfsten
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 542 mogen wij
nog even herfsten
de kleuren van
voorbije zomer erven
in rood en geel
verblijven want het
charmante bruin is al
helaas van onze lijven
met eikels en kastanjes
weten we de oogst
paddenstoelen kleuren
zich nu op het mooist
in zacht oktoberzonnen
is er nog dat sprankje hoop
maar als de echte winter komt
kent ook de lente…
Ik waag het weer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 228 ik zie hoe de winter
haar rust als in een prent
aan de aarde wil opdragen
hoe elk sprankje licht
fonkelend uit de verte
de mens kan behagen
bevroren bladeren
ritselen in kwetsbaarheid
een verfijnde wijs
ijsbloemen tekenen
zich als een glasschilderijtje
flatteren het stemmige grijs
de merel trippelt
tal van sporenpootjes
op…
Uit steelse hoeken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 279 draden
herfst spannen
dood en vergankelijkheid
loert uit steelse hoeken
schijnt een lage zon
kleur in de druppels
op het web in een verlate
oogst die ik altijd heb
gespannen tussen
dromen en verlangen
wandel ik langs je gezicht
in weer een laatst aanraken
de ogen nog gericht
in zwart en grijs de blik
op wit van winter maar het
sprankje…
Poorten van de samenleving
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 De zee heeft honger,
heeft gruwelijk honger
en verslindt alles
wat voor zijn maalgrage
kaken komt -
Maar zie,
zij hebben
het overleefd:
De stoppelige man,
de gerimpelde vrouw,
het in kleurrijke vodden
geklede kind -
Met in hun lege ogen
een wezenloze blik
en ondanks alles
toch een sprankje hoop
Staan ze hier bij de grens,…
Laatste dans, laatste kans
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.069 Waar is de liefde van weleer
vanzelfsprekend als de zon
toen hartstocht alle koelte
van de nacht verwarmde
het is koud buiten jou
Geef me een echte kans
alleen om te bewijzen
dat het niet voorbij is
dans met mij die dans
Hoe kan ik je nog raken
door de muren om je heen
waar is opening genoeg
voor een vonkje warmte
of een sprankje hoop…
Ede-Wageningen (uitgang noord)
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 534 Van mijn beeldenloze lied
wordt uw hart geen sprankje lichter.
En zwervend bij de oude toren,
Ede-centrum Grotestraat,
zie ik geen verheven metaforen.
Alleen de toren die daar staat
Tot vanmiddag… als in dromen
zag ik jou de trap opkomen
uit de tunnel van 't station.
Ik zag het rijzen van de zon.…
laat mij even slapen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.677 Door een overdosis aan emoties
En een teveel aan verdriet
Wil het denken niet meer lukken
Zit ik aan mijn limiet
Mijn hoofd gevuld met watten
Op mijn tranen flink ingeteerd
Mijn lijf kan niet veel meer hebben
Ik raak geïsoleerd
Zo sterk heb ik behoefte
Aan een enkel sprankje hoop
Zodat ik even rusten kan
Mijn maag weer uit de knoop…
Tussen liefde en leven
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.327 ik heb bemind in gebroken regen
bloedend hart vol goud en pijn
stekend zilver aan mijn degen
veranderde hoop in zure wijn
valse lach en valse blikken
geladen met een portie vuur
laat het wezen nu maar stikken
want de klok slaat slechts een uur
ik heb geen spijt van al mijn pogen
tot een sprankje liefdeswerk
maar die dagen zijn voorgoed…
GEGEVEN HEERLIJKHEID
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 816 stille vallei
verstoken van water
gapende kloven
adem je stof
in longen,
die smachten
overheersend
een rots
zuchtend
onder genadeloze zon
Nisolgar paflar
tintelende oase
kameleonachtig groen
vertedert
in hunkering
naar beroering,
die rimpeling
veroorzaakt
dorstlessende verzuchting
Malata tunka
gegeven heerlijkheid
waarin
een sprankje…
Grijsde grauwe dagen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 135 de winter
speelde niet
hij grijsde
grauwe dagen
in eentonigheid
versliep de
uren knorrig in
een winterslaap
die de korte dag
nog donkerder zag
geen sprankje zon
of bedje sneeuw
met warmte voor
de net ontloken
allereerste krokus
en toch is er
beweging in de
zwarte grond waar
wortels en knollen
al stevig bollen
het is wachten…
Nieuwe kansen.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 Toch is daar een sprankje vuur
in de ogen dat leeft van moment
tot moment.
De straten vol met verlaten zielen
waar lust een taal is die ieder kent.
En waar leed nog verder moet rijpen
tot ook dat went.
Op zoek naar nieuwe kansen met de wil
als luisterend oor en de tijdgeest als
steunpilaar gaat men met brandend
verlangen weer door.…
Vlam
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 234 Er waakte heel lang
een vlammetje in mij
symbool van een liefde
haar tijd nu voorbij
Opgelaaide passie
door hete kussen,
ontstak in een liefde
door niemand te blussen
Die vurige blik
vol hartstocht, soms nijd
verdween uit je ogen
net als jij, met de tijd
Elk sprankje hoop
door jouw kilte gedoofd
Achter bleef slechts
een hoopje…
Het leven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 heb ik het roer in handen
maar veelal lijkt het bepaalt
het is zeker niet altijd mild
deelt soms rake klappen uit
op onverwachtse momenten
wanneer het leven zonnig lijkt
er geen wolk valt te bespeuren
aan de oneindige horizon
maar dan in die donkerste perioden
wanneer de dageraad aanbreekt
deze een nieuw licht werpt
gloort er weer een sprankje…
VREDESDUIF MAAKT VRIJE VAL
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 85 Met de naderende Israëlische grondoorlog
in Gaza: 2 x Texel, 2 miljoen inwoners
maakt de Vredesduif een vrij val;
was er vroeger nog een sprankje hoop
heden wordt die hoop een spektakel van hel
Laten we vooral de Vredesduif opvangen
voordat ie valt en vergaat
laten we vooral blijven hopen
niet op een hemel maar op een wereld
van de toekomst…
Nutteloos
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 795 Iedere keer weer
een sprankje hoop
een goed gevoel
dat smaakt naar meer
en dan de twist
de dingen waar niemand
invloed op heeft
ze gebeuren beslist
Juist als je even voelt
ik zit op de rails
van het goede spoor zelfs
wordt je geluk onderkoeld
door een woord, verkeerd
een situatie, ongewenst
een verdenking, onterecht
het tij is…
Melodie van samenzijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 ik nam je mee
koesterde het sprankje
ondeugd in je lach
zag je vingers woelen
door het piekig haar
dat helemaal trendy was
jij sprak en
ik vergat alles wat
ik jou te zeggen had
luisterde als betoverd
naar het sprookje
van je intrigerend gezicht
zag werelden
dromen in je ogen
door romantiek belicht
wij hoorden
liefelijke stilte…
Scherp afgetekend
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 91 vleermuis vliegt
waar spinrag hangt
en zompige aarde
vol groene varens
mijn voetstap vangt
een zuigend contact
dat iedere pas
moeizamer maakt
naar het inktzwarte ven
dat spiegelend
laat zien wie ik ben
stilte doet rimpelen
in golfjes schrik
van die plek word ik gek
kan hem toch niet ontlopen
het is de enige plaats met nog
een sprankje…
Aangeschoten door het licht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 174 de ochtend
wil niet klaren
in het grauw en grijs
van mist en regenbui
nieuwjaar
geeft zich nog niet prijs
tussen verschraalde drank
en peukenstank
de kamer lijkt een kroeg
waar gasten van de nacht
hun biezen net hebben gepakt
aangeschoten door het licht
toch straalt er al
een sprankje zon
uit heldere ogen
in je wakkere gezicht…
Het is vandaag zo'n dag
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 183 Het is vandaag zo'n dag die je liever geheel niet zag
het is een sombere dag, waarin je geen sprankje zon zag
het is vandaag een dag, waarin zelfs niemand lacht
kortom: het is vandaag een sombere, druilerige dag.…
Dat weerbarstige
netgedicht
4.0 met 160 stemmen 59 soms kraakt
de lucht in
droge dorre tikken
niet het vitale
geluid van een groep
horzels die zitten te bikken
het kraakt
onverwacht zonder dat
er een sprankje leven lacht
voelt alsof de
dood ook af en toe
nog even bewegen mag
maar alles is
dan al kapot hangt
vele jaren in de strop
en toch is er soms
dat weerbarstige van…
Verwarrende gevoelens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 69 Staar in de stilte recht voor mij uit,
geen sprankje van ook maar enig geluid.
De leegte is zo voelbaar,
de leegte is intens, aanraakbaar.
Dit donker maakt mij bang,
het duurt al een tijd, het duurt al zolang.
Weinig wit, heel veel zwart,
het maakt mij onzeker, het maakt mij verward.…
Misschien ooit...
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.025 moeizaam breekt mijn hart
alles is nog zo verward
ik had toch alles al gegeven
Wat wordt er nog van mij verwacht
uitgeput zak ik neer
ik kan niet meer
er is niets meer dat deze pijn verzacht
De pijn van veel te lang
onrust in de ziel
niets dat jou nog beviel
het maakt me zelfs nu nog bang
Toch hou ik me vast aan dat beetje Zon
een sprankje…
In de schaduw van licht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 in de carrousel van tijd
glijden emoties en formaliteit
moeiteloos door vele jaren
van woestijn tot oase
bergen gletsjers en zee
wij hebben het allemaal ervaren
toch tonen bijna alle foto’s
in de schaduw van licht
het nog nooit uitgesproken gemis
ergens is in het diepste verlangen
het geloof en de hoop blijven hangen
op toch een sprankje…
Waar een lichtje dooft
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 508 Als het licht het leven dooft
van het ooit zo waarachtig hopen
op dat sprankje eeuwig licht, dat de
duisternis voor geluk moest kopen.
Dan doet soms het onrecht verdrietig
pijn; en huilt het aan de achterkant van
het gelukkig zijn.
Dan vlindert soms de vlinder door een
te korte nacht; waar een lichtje dooft
in zijn laatste kracht.…
Dan vlindert soms de vlinder door een korte nacht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 55 Als het licht het leven dooft
van het ooit zo waarachtig hopen
op dat sprankje eeuwig licht, dat de
duisternis voor geluk moest kopen.
Dan doet soms het onrecht verdrietig
pijn; en huilt het aan de achterkant van
het gelukkig zijn.
Dan vlindert soms de vlinder door een
te korte nacht; waar een lichtje dooft
in zijn laatste kracht.…
effect der machtelozen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 709 Is er dan nog een sprankje hoop?
Of willen wij die niet zien?
Bij elke lach die ik hoop,
valt het wel mee misschien.…