inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 65.290):

Poorten van de samenleving

De zee heeft honger,
heeft gruwelijk honger
en verslindt alles
wat voor zijn maalgrage
kaken komt -

Maar zie,
zij hebben
het overleefd:

De stoppelige man,
de gerimpelde vrouw,
het in kleurrijke vodden
geklede kind -

Met in hun lege ogen
een wezenloze blik
en ondanks alles
toch een sprankje hoop

Staan ze hier bij de grens,
staan ze hier bij onze grens,
staan ze aan de poorten
van een samenleving,

Van onze samenleving,
die het liefst de andere
kant op kijkt.

... Geïnspireerd op het boek Dit Is Mijn Land, AZC's in Nederland - uitgave van het COA. ...

Schrijver: Bert Weggemans, 7 maart 2018


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 123

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
8 maart 2018
En wij vinden dat ons de welvaart maar als natuurlijk in de schoot moet worden geworpen. Duidelijk en mooi verwoord Bert.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)