136 resultaten.
thuiskomen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 de dwarrelende spreeuwenwolk
kwettert uit volle borst
speurend naar een magische
nachtelijke slaapplaats
ten slotte de roezemoezende
landing in de kruinen
de roestplaats is gevonden
laatkomers schuiven luidruchtig aan
thuiskomen kost tijd…
Bij Avondschemering
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 169 Bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
de ganse namiddag was het al aan het sneeuwen
vlokken vielen dansend, spelend, uur na uur
bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
nooit lag de natuur zo wit en maagdelijk puur
en ‘ k hoorde enkel ‘t krassen van de spreeuwen
bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
de ganse namiddag was het…
Kat en Hond
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.239 "Bah" denkt de kat
wat is het hier nat
en die meeuwen
zijn míj véél te groot
maak liever spreeuwen
of mereltjes dood.
Met zeehondjes spelen
dát lijkt me wel wat
kan me niks meer schelen
dat het nat is op 't wad.…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 110 Zomergasten
zijn verdwenen als spreeuwen
- het dorp komt tot rust.
Wolken hebben
haast en brengen het blauw
om zeep.
Stil bos -
in de verte hoort
hij een ringtone.
Lege speeltuin -
wind wiegt de schommel
heen en weer.
Het klikken
van haar hakken houdt
het trottoir wakker.
Storm raast
en geselt de stad
- kattensprong.…
jonge spreeuwen (voor K.D.)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 68 bedelroepen tsjier
tsjier tsjier achterelkaar door
de zwarte specht lacht
tsjier tsjier tsjier tsjier tsjier
onophoudelijk wormen
en zaden tsjier prurrp
onder dakpannen
van het huis jonge spreeuwen
einde van een droom
zaden en wormen
meer tsjier tsjier tsjier moord en brand
in de holle boom…
de Rups
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 410 Een spreeuw die toevallig overvloog
hem zag, en bij zichzelf overwoog
dat hij die ook wel lustte.
Hij pakte de rups, keek om zich heen
vond een plek en streek meteen
als trotse vinder neer.
Maar de rups, zich eigenlijk nooit bewust
dat hij zo graag werd gelust,
wordt nooit een vlinder meer.…
aftakeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 vandaag trekt de wind aan
hij blaast deuren heen en weer
het bovenlicht klapt onrust
door de gang
buiten loopt een regenjas
gevuld met de terloopsheid
van een regenachtig uur
aan het stuur van en passant
vecht een tas
om stil te blijven
hangen is een werkwoord
dat zijn lading dekt
vanuit de natte bomen trekt
een koppel spreeuwen luidkeels…
In het eethuisje
gedicht
2.0 met 4 stemmen 2.984 Als ze echt niet besteld zijn, de toetjes en aperitiefjes
bij de obers die god-weet willekeurig
maar wat serveren
aan delicate thema's en argumenten rosé,
als men
bij zoveel opgediste zinnetjes
en met zoveel omhaal van woorden
verliefdheid opnieuw niet leven kan,
vang dan een jonge spreeuw -
fladderend verdwaald bij de ruit, vouw je handen…
aan de rand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 aangekomen aan de rand
van het stille leven
kijken we ontroerd
naar de dans
van de spreeuwen
in de schemering
opgetild uit onaanzienlijkheid
waaiert de zwerm uiteen
verdicht om dan weer
open te vouwen
bestaan in geleende tijd
vanwege elkaar
in de stilte schuilen we
boten varen aan ons voorbij
wie zal ons
in verlatenheid kennen
onze…
Fijne vogels
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 176 Niet alleen de leeuwerik
met z'n doldwaze vluchten
of de nachtegaal
met z'n bekoorlijk gezang
de merel die tegen de late avondluchten
jou doet luisteren onder lichte dwang
Nee geef mij ook maar
het gezellig kwetteren van de mus
of de brutale herrieschoppende spreeuwen
Maar bovenal het koeren van de houtduif
die je 's ochtends je slaap doet…
Dodenakkers
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 676 spreeuwen ratelbekken in hoge populieren
die zomer sneeuwen op kriskras gelegde stenen
er groeien braamstruiken
langs de vervallen muur, gestapeld op de schei
van gezegende en ongewijde aarde
hoe schril het contrast tussen klokken die afscheid luiden
en 't stille graven in de nacht
het dodenhuis waar men voor altijd heten zal
of dat kleine…
Brugse kant
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 189 Buiten,ook in de wintertijd,
kan je dat kant verfijnen,
verder klossen,je verliezen
in het dichten van de spreeuwen
stekelige stoppels op het land,
in de schelpen lijnen en de grote golven
aan het de waterkant.…
de wachter
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 994 Amsterdam
Herengracht nummer 380
3 hoog achter
zijn spionnetje ingeklapt
huisbel onklaar
boodschappen voor een hele week
hij wacht
voorkantig leven leeft zich
na de ijspret en dooi
knoppen van bomen
staan op uitbarsten
spreeuwen bevliegen weer
hij wacht
dan, langzaam, ontspruit hij
voelt energie en warmte
van de ander
een virtuele…
zwerm
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 57 in de boom zwerven krijsende
spreeuwen van tak naar tak
door het wijd gespreide huis
waar ze wonen opgenomen
in een verward gesprek over
het uitgesteld vertrek
dan als na een schot stort
de trillende wolk vleugels los
een zwarte vlaag scheert over
laag na laag zwenken formaties
smal breed elkaar opdelend
overvleugelen ver weg vliegen…
Oogsttijd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 91 Van harte welkom favoriet seizoen
Bereid ben ik om bladeren te drogen
Je wind maakt me geestdriftig en bevlogen
Ik zou je eeuwig over willen doen
Je vliegenzwam, je web en je pompoen
De dood van groen met opstanding voor ogen
Je spreeuwen naar elkander toegezogen
Je winterslaap, je bosdier op rantsoen
Alleen voor jou zou ik reïncarneren…
deze volle kring vliegenzwammen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 met kerstmis je eigen rendieren
de belletjes aan de halsters als lampjes in de mist
en natuurlijk kan je slee op banden rijden-
deze volle kring vliegenzwammen
waar een sjamaan voor zou betalen
zou jou als de roep van ganzen
en de duindoornbessen die nog resten
als de koperwieken en de kramsvogels en de
zwermen spreeuwen doorgevlogen…
de dode spreeuw-ballade
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 127 1
een gebruinde spreeuw
rustte met pootjes omhoog
op een veldsla-bed
2
gebraden spreeuwtje
nooit meer onder de pannen
geen gemurmel meer
3
een beladen bord
in restaurant du Soleil
geen ander viel stil
5
de vogel-eter
at de gevederde dood
het veldbed bleef over
6
‘s nachts neuriede iets
binnenin zijn dikke buik
zo onheilspellend…
rí-tá-rí-tá-rí-tá
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 978 het is stil
in april
niemand weet
waar de vogels blijven
sommige zijn opgenomen
op cd’s video’s
te horen uit openstaande ramen
van vermoedelijk
gestilde medelanders
de papegaai van blijdorp
die van rí-tá-rí-tá-rí-tá-rí-tá
is ook al uitgevogeld
naar men zegt
verdonkeremaand
voor het land van herkomst
alleen de spreeuw in lemmer…
ongeluk of wat
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 873 het is zo vol rust en harmonie
hier op ons stille hof
dat men elkaar
verwijtend aanblikt
bij een morsdode spreeuw
zonder aanwijsbare reden
zo maar om de hoek
midden op de stoep
mevrouw de leeuw-van schie
zei bij ons in de bocht
wordt altijd zacht gereden
het is ook te ver gezocht
een hardrijder die zijn auto verlaat
voor midden op de…
NAJAARSMORGEN
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 243 Een wilgenboom
met tak na tak
biedt zwerversvolk
kort onderdak
De zwervers vliegen
af en aan
begroeten Zon
behagen Maan
met luchtig
en weemoedig fluiten
dat hen achteloos ontsnavelt
onder 't vechten
met kornuiten
Druppels
die sereen
eerst blonken
schieten allengs
feller vonken
Dan verdaagt
dat vroeg getover
Groepjes spreeuwen…
Vogels onder elkaar
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 836 Hoe hoger je vliegt
des te harder je valt
zei de spreeuw tegen de merel
die net het avondlied had gezongen
heb ik de zee
het land zien veroveren
en het land opnieuw de zee
zei de merel tegen een meeuw
die over de oude stad vloog,
wat ga jij vanavond eten?…
vorst aan de grond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 in sneeuw- een kleine voetstap
gevolgd door de indruk van een kind
niet groter dan verbeelding raden laat
buitenom gaat de schets van
koude velden
spreeuwen melden dat hun maag
weer leger is, rantsoenen raken op
nu de vraag veel groter dan het aanbod
rekent op de onderlaag
van voederplaatsen bovengronds
aanstonds strooi ik wat
en vertrouw…
Flierefluitend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 Maar wees behoedzaam en luister goed naar
het verhaal van merel, spreeuw en mus.
Misschien verstaat u in welke taal zij
zwijgen, en waarover zij kwetteren,
als vogels massaal hun snavels tuiten.…
Een ver zwiepen
gedicht
2.0 met 13 stemmen 14.466 De zwerm spreeuwen verzamelt voor de wintertrek.
Over geploegde aarde wervelen wolken van letters.
De zon gloort en walmt in de brand van het onkruid.
Waar de winter toeslaat, vliegt de zwaan zich kalm.
Traag kolkend verplaatst zich door de lucht.
Hier dringt een ver zwiepen door, als geselt je
de gigantenriem.…
Waterrand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 649 karkassen van fietsen tellen
vandalisme vanaf de Boterbrug
Op het water kapen takjes en piepschuim
gedachten van de oeverkant
stemmen kiezen het ruime zog
om over de Westerzee te verdwijnen
achter de steeds nieuwe horizon
Ook hier is geen rust in blijven
twee duiven klapwieken in de lucht
een kat opgerold kijkt traag omhoog
Zwermen spreeuwen…
Zondag
gedicht
3.0 met 25 stemmen 12.817 Spreeuwen kwetteren dat het lente is
de tuinmeubelen tevoorschijn gehaald
en in de zon gaan zitten kijken naar de mieren
die een autostrada aanleggen op ons terras
Later, binnen, het strijklicht over de anemonen
rose en paars gloeiend in de lenteavond
ik dacht: God is een natuurkundige formule
die het licht over de bloemen breken laat
Nog…
winters landschap
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 116 een dansende spreeuw
die luidkeels krijst
bij het zoeken
naar voedsel,
laat zijn wintervoetjes na
op een wit kleed
van kristal heldere sneeuw.
een dennenbos
in de buurt,
bedankt,schaduw en
zonlicht,die toveren
de dennenbomen om tot
sprookjesachtige figuren
op een bouwvallige muur.…
Niets voor altijd
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 659 Het luchtballet van spreeuwen
een schrijvende vogelwals die zich in driekwartsmaat
laat lezen in deze late herfstlucht.
In het sleepnet van de schrijver
landen woorden om te vertrekken
door de mazen van de tijd.
Een gewonde engel schildert
boven een vlucht wilde ganzen
verten van onbeschreven lucht.…
Een schreeuw verkracht de stilte
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.358 een schreeuw verkracht de stilte
rauw gekrijs stampt de rust in elkaar
een spreeuw richt zijn kop op
blinkende oogjes weerspiegelen de droefheid
van wat verborgen moet blijven
tijd hangt aan de noodrem
alle gevoel is even gestorven
om daarna te verrijzen
krachtiger dan ooit tevoren
de broeierige lucht zindert nog na
trilt van…
De kat van de buren
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 932 Het jagende beest roeit gestaag
de merels in onze tuin uit, neemt
tussendoor een spreeuw te grazen,
bijt het winterkoninkje dood, zit
genoeglijk, terwijl ik sta te razen.
Getergd, gewapend met een vol glas water,
laat ik de vierpotige furie verdwijnen.
Denk echter niet the point of no return
te hebben bereikt.…