vorst aan de grond
in sneeuw- een kleine voetstap
gevolgd door de indruk van een kind
niet groter dan verbeelding raden laat
buitenom gaat de schets van
koude velden
spreeuwen melden dat hun maag
weer leger is, rantsoenen raken op
nu de vraag veel groter dan het aanbod
rekent op de onderlaag
van voederplaatsen bovengronds
aanstonds strooi ik wat
en vertrouw al op de mus, de mees
begerig door het ijs al van de wijs geraakt
mijn gave maakt dat ik geniet
want dolgedraaide zaden tussen brood
lenigen de nood van beider
braspartijen
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=vorst2
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 28 januari 2013
Geplaatst in de categorie: emoties