Brugse kant
Het leven lijkt op Brugse kant,
het patroon een samenspel van gaten.
Vandaag zoek ik een warme jas,
wintertijd breekt aan,
één derde boom is al kaal
en gelig het groen gewas.
Nee, niet op zoek naar eigen ik,
naar binnen kijk ik niet.
Buiten,ook in de wintertijd,
kan je dat kant verfijnen,
verder klossen,je verliezen
in het dichten van de spreeuwen
stekelige stoppels op het land,
in de schelpen lijnen en de grote golven
aan het de waterkant.
Geplaatst in de categorie: filosofie