Alle inzendingen over stallen

In mijn smakelijke droom vannacht had ik drie biggetjes gekocht omdat ik vlees zo lekker vind. Ik noemde ze Knir, Knar en Knor. Zwijnsvriendelijk woonden ze in onze lekke schuur. Ze hadden een zwijnenstal gemaakt en een modderpoel gewrocht. Mijn biggen denken nu dat ze zwijnen zijn die smakelijke mensen houden omdat zeugen lekker zijn.…

Getrokken uit de modder, is zij een boerenmeid Worstelend met de varkens, levert zij dagelijks strijd Zij wil ontsnappen van de beesten, de riek en het hooi Weg van die mesthoop, de beer en zijn kooi Zij gillen en trappen, die vette beesten Ze snuiven en spugen, tenminste de meesten Terwijl zij op klompen door de stallen loopt En met iedere…

ergens nabij Noordeinde even gedag zwaaien hoor gewoon als onderdaan lekker niets aan je hoofd immers als ik de gouden koets zie passeren ben ik weer even een mens die in sprookjes gelooft dat ledigt de geest van zwaarte volg mij en ga mee Oranje vereren want zonder ons kan de koets met inhoud en de hoed op de bok wel naar de stallen…

als een spinnewiel bij nacht voorbij een toverlint van lichtjes in de sneeuwgeworden regen Dichterbij was nu de hemel zoveel dichter dan hij dacht voor alle tovenaars van licht die uit zijn duisternis verdwenen en in duizendlicht op aarde aan zijn altaar nu verschenen met wat toeters en wat bellen door hun zelf meegebracht om uit te stallen…

De landman gaat, nu de avond is gevallen, En de arbeid slaapt, voor 't laatst zijn hoeve rond; Hij keurt het werk der knechts in schuur en stallen, En als zijn schaduw volgt hem trouw de hond.…

guur De zachte wereld van de vlokken In de haard het hout in blokken Met blauwe tongen, de heilge geest En knetterend gespat, gesis Nu weet ik weer hoe ‘t is geweest Ja, hoe het voelt wat veilig is Zo was het vroeger, naar ik denk De stilte van de nacht De sneeuw het godsgeschenk Gemekker in de schuur Geknor in ’t hok Gebeul in onze stallen…

In een klein en groenig land Aan een grote, grijze zee Waaien driekleurige doeken Boomblad juicht er opgewonden Ook luiden er bronzen klokken Want vandaag dempt men de putten Waarin kalveren verdronken Af met fel oranje grond Jonge handelsgeesten stallen Hun te kopen waren uit Of brengen een ochtendhulde Voor een oud gemeentehuis Ik…

Hij toonde haar 't vee in de stallen, En hij toonde de oogst op het land: "Ginds waren het vroeger al bossen". Dit wees hij haar met de hand. "'t Is vader die ze uit heeft doen rotten. - Ge waart nog te klein", zei hij, "Ge kunt daarvan niet weten", En toen knikte en toen glimlachte zij.…

verhaald dat onz' ome ludo bijgenaamd d’n slome ludo krijtte z'n bloemkool - oh sukkel d' halve zool - hij voer onder zeilen ter keur om te veilen bij het uit stallen is 'n kooltje gevallen de meester van de keur zag water wit van kleur ludo rood in 't gezicht werd van bedrog beticht oom ludo riep meteen "thuis was-ie nog gewoon…

hij besloot vannacht in de Kerstnacht geen engelen te laten dalen geen herders op de velden toe te laten en zijn zoon niet geboren te laten worden Die verlossing kon nog wel even wachten Maria hield haar vrucht met fiere vast er was toch geen Bed te vinden in ‘BedleHem’ voor Hem dat kind, dat unieke kind, dat kind der kinderen Zelfs de stallen…

wijkend voor de wurgende hitte of de zondvloed, waanramp die zijn dampende stallen meesleurt. Vrieslucht beet in mijn kruis Vlokken maakten de wielsporen gladder. Welkom winterweelde! Verjaag die ijle luchtbel naar de tropen.…

Om huis en stallen hangt beklemmend een stank van zweet en mest en modder; wij mijden zwijgend, als bij afspraak, het drassig land vol wagensporen. Volgen, als steeds, de twee etmalen des aanklagens, het koor der ooien. Om hen die niet meer zijn weent Rachel.…

Vijfentwintig jaren lang Holt gij met gezweepte gang, En vergeet uw span te stallen, Door wat noodweer overvallen! 'k Zit te duislen van d'orkaan... Voerman, leg eens even aan.…

Hij doodde leeuwen, draken, monsters; bracht hinde en hellehond naar ’s konings hof, Hij maakte stallen schoon, hij stal een gouden gordel, gouden appels, vee; hij droeg de hemel op z’n brede schouders. Herakles bood het volk bescherming, veiligheid, voorspoed en veel mooie mythen; Hellas eerde Herakles als held.…

angstbeeld naar de aarde Een waanvoorstelling in de lucht Blad haakte zich van bomen los En ijlde richting verderop Het stof schepte zichzelf op Strooide zich uit over de wegen De karren snelden door de straten De donder rolde en zwol aan Bliksem toonde een gele muil En toen op slag een scherpe klauw Vogels dekten hun nesten af Vee rook de stallen…

men vindt hier op den akker Geen vogel meer die zingen wil, Niets schijnt er levendig, niets wakker, Maar alles is er dood en stil Alleen, op bomen hooggewassen Zit eenzaam soms een raaf te krassen; Alleen, bij ’t windrig, buiig weer, Hoort men van verre een jachtroer knallen, Of ’t rundvee loeien op de stallen; - Hier is op ’t veld geen vreugde…

De avondwandling doen wij om de wallen, Zien saam zonsondergangen tegemoet En kudden keren naar de stallen. Maar soms speur ik in Westenwinden De zeeën waarover zij woeien.…

De avondwandeling doen wij om de wallen, Zien saam zonsondergangen tegemoet En kudden keren naar de stallen. Maar soms speur ik in Westenwinden De zeeën waarover zij woeien.…

wij opnieuw naast in de tabak het vuur van herinnering waar in het stro pa zijn aardbeien kweekte in moestuin met konijnenhok struinen wij doorheen de heg terug naar de ruïne van ooit de dorpsschool waar tussen netels en cement wij kevers en salamanders jagen weeral hervinden wij ons tussen varkens, koeien en paarden in kasteelse stallen…