Weinig zeggend
ik neem even de tijd
om met u wat te zwijgen
zoveel woorden
deden dagen aan elkander rijgen
nu even rust
kijk de straat in
vanachter
vetplanten voor de ramen
liep hoog in de wolken
op tenen zogezegd
lopendebandwerk
in haast eindeloos rijmen
nu heb ik mij even
bij stilte neergelegd
morgen ontmoet ik
het staatshoofd
ergens nabij Noordeinde
even gedag zwaaien hoor
gewoon als onderdaan
lekker niets aan je hoofd
immers als ik de gouden koets
zie passeren
ben ik weer even een mens
die in sprookjes gelooft
dat ledigt de geest van zwaarte
volg mij en ga mee Oranje vereren
want zonder ons
kan de koets met inhoud
en de hoed op de bok
wel naar de stallen terugkeren
o ja, de troon doet zijn rede
in een zaal met hedendaagse ridders;
onze mensen zogezegd
en bij vertrek
wordt dan spontaan
"leve de koningin"
uit hun kelen gedregd
"Leve de Koningin"
(en Maxima)
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 20 september 2010
Geplaatst in de categorie: koningshuis