11815 resultaten.
Toch steeds.
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.533 Ik stamel
jouw woorden
maar voel me
berooid
want
toch steeds
keren zich
onze ruggen
als wij weer
de volgende
afspraak pluggen.…
Toch steeds.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.200 Ik stamel
jouw woorden
maar voel me
berooid
want toch steeds
keren zich
onze ruggen
als wij weer
de volgende
afspraak pluggen.…
In mij nog steeds
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 Alle indrukken
van ieder zintuig
sinds mijn vormloos besef
schuldbewust ontwaakte
in jouw buik
de kakofonie van onderliggende boodschappen
in alle woorden
sindsdien tot mij gericht
alsook in de veelzeggendheid
van zwijgen
het knagende besef
van alle onbedoelde gevolgen
van alle handelingen
die ik in onwetendheid verrichtte
de worm…
Steeds meer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 710 Steeds meer vragen rijzen
Steeds meer twijfels ontstaan
Hoelang, hoe vaak
Kan ik dit nog aan
Iedere keer weer opnieuw die pijn en het verdriet
Velen merken of zien het niet
Maar elke keer verlies ik iets
Iets van mij, iets van jou
Hoeveel kan ik nog verliezen
Totdat ik door moet
Zonder degene van wie ik hou…
STEEDS DOOR
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Het tuinpad vegen:
blaadjes verdwijnen; nog meer
komen er weer bij.…
Ik zal er steeds zijn...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 958 Mocht je weggaan,
en je sterrenhemel wordt donker
herinner dan mijn gedicht
dan zal ik er steeds zijn
in zuiver licht.…
Alles was er nog steeds...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 Ik word wakker: de hersenen
deden het, blijkbaar, nog steeds...
Alles functioneerde: mijn geheugen, gezichtsblik
nadenken en voelen.
Het lichaam stuwde bloed,
dwars door alle organen.
Ik had de geest nog niet gegeven...
God hield me, al die tijd
innig bezorgd in leven.
God mijn vader.
Bij gebrek aan een menselijke
zorgzame vader.…
Toen en nog steeds...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 Nog steeds zijn we samen,
zwervend door onze jaren.
Met mijn neus in je haren.
Met mijn armen om je heen.…
Nog steeds
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 430 Telkens wanneer ik jou zie zitten
of staan,
volgt een zacht gevoel te weten:
dat je me altijd ter zijde zult staan,
net als ik bij jou!…
Nog steeds…
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 175 sluimert oude zomer
bladrood grauwt daarna
doorborduurt de narcis kil
krokust jonge lente
er trekt een voorhang op
boven vluchtende ruïnes
ver uit krijsend hete bergen
slijkland zompt verdriet
naar het westers paradijs
somma knijpt een oogje toe
ruilen lokt de satan
zijn glimlach zegt genoeg…
NOG STEEDS
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 110 herken je me nog
ik was die sukkel
die als hij je zag
van oor tot oor gloeide
ik was die sukkel
die niet besefte
dat jij slechts
met mij stoeide
die sukkel herken
je hem nog
ik denk het niet
die zelfs dacht dat
hij het was die
het verknoeide
maar niet ik jou maar
jij deed mij verdriet
die niets in de gaten had
ik ben die…
Nog steeds
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 131 een leven lang klopt mijn hart al voor jou
in voor- en tegenspoed, liefdevol, trouw
en zonder ook maar een tikkeltje spijt
voor één van ons komt na decennia tijd
het abrupte begin van intens diepe rouw…
Steeds meer Ik
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 155 Het valt
niet
mee
Dit pad
te bewandelen
Toch
blijf ik
door
gaan
Steeds
verder
Stapje
voor
stapje
Steeds
meer
lucht
Steeds
meer
ruimte
Steeds
meer
Ik…
S-bahn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.149 Waar het Westen
het glas heft
op het Oosten
werpt de laatste
het glas tegen de muur
van zijn kazerne, leeg
en niet langer leunend
tegen de muur
die eens de grens aangaf
tussen alles wat moet
en alles wat mag.
Dwaze drinkers in kroegen,
kreunend onder het gedreun
van de S-bahn
brullen broederlijk:
Oost - pas op
West -…
Lentezang
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.489 Ontvlucht nu de steden,
Wie vreugde begeert!
Ontvlucht ze nog heden -
De Lente regeert!…
Logistiek raakt in paniek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 86 ik heb vergeleken
mierenhopen bekeken
de stukken land die
zij bestreken voor
een krioelend bestaan
mensen als olievlek
de grond wordt omgezet
in een productieproces
dat honger moet stillen
variatie door mechanisatie
de logistiek raakt
in paniek door de
snelle vlucht naar de stad
waar alles zich samenpakt
zonder privacy en cultuur…
de dichter droomt van A
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 258 ik droom als een dichter
dicht als een dromer over
de stad waarin ik leven wil
een oord vol huiskamers
met stoepen onder de stoelen
en een lach voor iedereen
die net de hoek komt omgewaaid
een stad vol van A
en plaats voor het hele alfabet
waar zwart niet de toon bezet
maar onderstreept hoe kleurrijk
anderen elkander kunnen maken
met een…
Keer op keer
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.055 Keer op keer
Steeds maar weer
Van een biertje naar sterke drank
Steeds erger: de stank!…
Weer
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 591 En wat
ik
achterlaat in
de dromen
me niets zal zeggen omdat
ik altijd uit mijn eenzame cocon ontwaak
en
steeds
weer
de stof
van mijn
eigen
dromen
wegveeg.…
waarom grijp ik de fles steeds weer?
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 993 waarom grijp ik de fles steeds weer?
waarom is het steeds weer raak
waarom voel ik steeds weer pijn
ik wil zo graag bij je zijn
ik wil zo graag van de drank afblijven
waarom grijp ik de fles steeds weer?…
Metaforen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 189 Herinneringen vergaren steden,
als men dat wil met gouden
tempels en porseleinen straten,
monumenten die voor altijd de
gedachtenis aan wie hier leefden
blijven bewaren, substraten
van dat verleden, veranderd
in afbraak, wanneer men ze
prijs zal geven, maalt puin tot
nieuw cement voor metaforen,
die nog niet zijn verkend.…
Waarde van werk'lijk weten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 325 Constant zie ik jou
Jij leeft in mij
Steeds meer droom ik
de dagen in voorbijgaan
van tijd, terwijl werkelijk
de realiteit een waarheid
van wikken en wegen
Beschouwt
Steeds maar weer die pijn
Die leeft in mij
Die constante
waarde van werk'lijk weten
dat echte mog'lijkheden
Waarlijk onuitputtelijk zijn
zonder dat liefde…
Rothenburg ob der Tauber
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 Onder aandrift van de kniel
welke door het groene kweelt
terugkaatsend in echo’s
waar ik week door vlieg
wallen schoren rode ziel
welke de mijne streelt
scharnieren knarsen weergaloos
openen de toegangspoort
Zie hoe jij bekoorlijk ligt
in middeleeuwse tijd
begerenswaardig oord
de zon beschijnt jouw schone zicht
welk eeuwig in mijn…
Purmerend vergane tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 212 Zij is op de kaasmarkt geboren
als een man wilde- zag hij haar staan
je had er eens goed moeten horen
dan ging zij er niet meer vandaan
Griet Purmetreutel werd zij genoemd
lokte vele kerels in haar bres
werd zij er vermoord en ook verdoemd
op het fraai stadhuis bordes
voor een uitvaart bleek geen cent
was het niet wat zij verdiende
niemand…
Remedie?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 Ik me op de private tekst verlaat,
het ene dicht de ander toe in de
maat- en meetlint van de poëzie,
fluitend riet waar de wind van
de me toegemeten tijd in blaast,
steeds hoger en altijd gehaast,
reikt naar de toonhoogte van
mijn verdriet, een odyssee naar
een remedie tegen dyslexie.…
Schering en inslag (haika)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 153 Schering in overmaat,
we kunnen niet ontkomen,
deel van een klucht.
Van hun loof ontdaan,
stammen die er niet meer staan,
ben ik de tel kwijt.
Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Op alle kleuren bloed,
ligt de zon uit te rijpen,
om je te verbijten.
Geloof in zomers,
elders valt weer de winter in…
Een vrolijk vooruitzicht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.979 Echte steden hebben
verkeersagenten in werking,
nachttreinen, schoenpoetsers, vrouwen in bont.
Men rookt er en jogt in de parken.
Er zijn ook fonteinen.
Kerken zijn open, bedelaars beenloos.
Langs lanen met schilferige platanen
flaneert men heel mooi.…
Stedentrip
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Ik ben geboren in Geleen,
groeide op in Geverik;
basisschool in Beek,
scouting in Schinnen.
Ik ging naar de Hogeschool Heerlen,
verhuisde naar Hoensbroek,
naar Nijmegen, Arnhem
en weer terug.
Ik dronk wodka in Warschau,
slibowice in Bratislava,
Highland Park op Mainland, Orkney
en muntthee in Meknes.
Ik treinde naar Sint Petersburg…
Appels en peren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 Ik gaf hem appels en keiharde peren mee in een zak
drukte hem vast tegen me aan
de losheid, gemak hoe hij naar buiten en weg weer
Wat rest is herinnering van een ontspannen,
rust als voor een baby, muziekje aan box en mamma
Zo ben ik moeder vrouw vriendin van man en vrouw
die jou als een baby rust mag geven je er mee laven, overgeven aan klank…
Plunderaar in de stad
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 121 De meeuw verorbert
voedsel uit een vuilniszak
en voelt zich roofdier…