Netgedichten

netgedicht (nr. 40.311):

Remedie?

Zinnen, geef mij je woorden
terug, huid van perkament
een lege slaapzak op de rug,
om inzichtelijk te worden
blindheid op het papier, het
wordt me aangepraat misschien,
geblinddoekt naar een einde
streven naar gelijke strofen,
waarvan ik de inhoud nog niet zie .

Ik me op de private tekst verlaat,
het ene dicht de ander toe in de
maat- en meetlint van de poëzie,
fluitend riet waar de wind van
de me toegemeten tijd in blaast,
steeds hoger en altijd gehaast,
reikt naar de toonhoogte van
mijn verdriet, een odyssee naar
een remedie tegen dyslexie.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 16 augustus 2011

pamapoems

kpnmail.nl

Geplaatst in de categorie: taal

en gehaast.

3.0 met 3 stemmen

115

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Ilse
Datum:: 19 augustus 2011
Email:: Geduldpleskhome.nl; Als de lat steeds hoger leggen, komt direct de vraag of we daar zo gelukkiger van worden. Pracht gedicht

Naam:: Jan
Datum:: 17 augustus 2011
Email:: Janakkersgmail.com; Weer een diepzinnig gedicht, ik lees je graag.

Naam:: Job
Datum:: 17 augustus 2011
Email:: J.mensinkhetnet.nl; De wereld begrijpen via woord of verbaal is vaak een persoonlijke taal. Prachtig verwoord dichter.

Naam:: Hans
Datum:: 16 augustus 2011
Email:: Hj.dekoninghhetnet.nl; In het landschap der poëzie is slechts een maatlint, die van onszelf. Prachtig verwoord dichter.

Naam:: Harry
Datum:: 16 augustus 2011; "We lezen en slaan op wat we willen zien"
Enige selectie is ons niet vreemd, mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: