3748 resultaten.
De stenen muur
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 231 De stenen muur houdt al mijn dromen tegen.
De stenen muur zegt: nutteloos mijn leven.
De stenen muur maakt mij bang en zenuwachtig.
De stenen muur: ik klein en hij reusachtig.
De stenen muur zegt: jij bent minderwaardig.
De stenen muur, zo genadeloos onaardig.
Ik zeg:
Stenen muur, ik laat je wel verdwijnen.…
Mijn kleine kristal ( Voor: L. )
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 167 Mijn kleine kristal
zal heel blijven...
Dit kleine kristal
met dit smalle lichaam
zal weergaloos stralen...
Mijn boodschap der ziel
ligt niet in last noch lust
maar tedere liefde in iedere bedoeling
van een mensenziel...
Dit kleine kristal beschermt en
ontfermt zich over het ferme tedere leven
in elk kind, bemind of onbemind:
voor mij voldoende…
Bij de beek
gedicht
2.0 met 33 stemmen 9.031 bij de beek
gooit een kind met stenen
een steen voor de vissen
een steen achter de vissen
een steen bij de stenen in het water
een keitje gaat een eindje
de lucht in
stuitert dan op het grind
nog een steentje
dat wil het vangen
in zijn mond
het kind schrikt als de steen
tegen zijn voortand tikt
een tijdje denkt het
dat met…
Stenen Kerst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 3.063 maakten ze een stal
van stro en hout
boetseerden dieren
en een voederbak
een ster die klaar
in lichten openbrak
versierden dennentakken
rood en goud
toen vleiden ze
een kleine schattebout
- die lieve handjes blij
naar buiten stak -
in de kribbe
wijl de sneeuw op 't dak
zo kunstig liggen bleef
MAAR IJZIG KOUD BEKLIJFDE
NET ZOALS EEN STENEN…
Stenen kerstsonnet
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 3.229 Toen vleiden ze een kleine schattebout
-die lieve handjes blij naar buiten stak-
in de kribbe, wijl de sneeuw op 't dak
zo kunstig liggen bleef, maar ijzig koud
beklijfde net zoals een stenen beeld.
Dus brandden ze een kaarsje, lekker knus,
de kerstgeschenken werden uitgedeeld.…
Zwijgen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 362 Hij is in schril contrast naast een boom
de zware steen in zijn trillende handen.
De vogel vliegt tegen de wachtende maan
verliest de vleugels stervend op het trottoir.
Hij die met gebogen tranen knielt en herinnert
De huizen zwijgen, het is al laat.…
Stenen Gevangenis
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 643 Oude Gregoriaanse gezangen
echoën melancholisch en hol,
lyrische teksten klinken vol
door lange geplaveide gangen.
Slepende voetstappen op het plein
doen vermoeidheid vermoeden,
soelaas alleen voor de goeden
in vergiffenis verworven door pijn.
Mannen in zware bruine gewaden
leven in stilte en eenvoud,
hun boete met offers beladen.
Hierbinnen…
Nu begrijp ik
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.022 Nu begrijp ik
Waarom gebergten
Zelfs de woeste
Onbegaanbare
Zijn voorbestemd
Langzaam aan
Te verglijden
Tot rondvormige
Gepolijste
Beeldhouwwerken
Nu begrijp ik
Waarom stenen
Hard en hoekig
Eens een keer
Zullen splijten
Uiteenvallen
Tot lichte wolken
Van zandkorrels
Die sprankelend
Neer zullen vallen
In de holte
Van mijn handpalm…
Stenen hart
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.519 Laat me met rust
laat me even alleen
wil niet dat je me kust
m'n hart voelt als steen.
Je aanraking irriteert
dat wat je nooit zei
heeft me bezeerd
toe, laat me even vrij.
Kan je blik niet verdragen
een omhelzing niet aan
wil je me behagen
laat me dan nu even gaan.…
Stenen tranen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 563 Wanneer mijn gierende ziel
niet meer te verachten valt,
geef me dan een stenen gelaat.
Het zal barsten op
mijn gehavend graf en
de dood zal uit
een granieten steen ontwaken.…
Naar mij
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 486 Zoals jij bestaat
zijn de woorden die
je maken van steen.…
Gravensteen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 208 hand
over de verzilverde gram
een binnengesmokkelde vriendin
dringt in, de ritselende tuin staart
naar het kronkelend gebaar
van het schijnverloren wild
een balsemstruik op de borst
haalt aan, de slakken breken
door, de minnares incarneert
in de moeder van zijn kind
de katten in een hinderlaag
de nazaat bespringt het lot
een steen…
een stenen afdronk
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 464 rondom me
waait stof niet op
jij wel
je snijdt
de dag uit mijn mond
en daarna een koude avond
zing maar ijzig, rechts
met het ritme
links
’s nachts, twaalf uur
slaap ik in
er wordt gedanst
op het spoor van asfalt
jij wel…
Als de steen kon spreken
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 713 roest op armen
kruipt als oud verdriet
naar te korte vingers
wat houdt me tegen
om terug te keren
naar het chrysantenbed
waar stenen pilaren
zich om mijn lelijkheid
schamen
de dood
omlijnen met
dansend gereutel
wanneer mijn sterven
in de diepste dag verzinkt
niet meer in staat
om de onbekende hand
te weigeren…
stenen in de wind
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 442 je sprak glorie
en maakte de wereld onsterfelijk
maar veel is vreemd
in voorbijgaan
op het laatst
viel regen als rood fluweel
op tongen gedragen zonder stem
ik zal je huilen
om elk onwennig woord
telkens de dood jouw gezicht bedekt
en rouw de stoelen vereenzaamt
robijnen zijn slechts stenen
op lippen stil
en lege kamers…
Stenen bladzijden
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 3.542 hertrouwt, wordt twintig jaar later
naast zijn tweede vrouw begraven
dicht bij de tombe waarin z'n vrouw wacht
Geweten gekweld door vaders 'verraad'
verdraagt de zoon 't leven niet; sterft en
op vaders plek in moeders graf bijgezet
Ik sta bij hun zerken, in gedachten verzonken
vul de leegte tussen gebeitelde woorden
lees hun geschiedenis op stenen…
Draaien
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 399 de waarheid draait en vraagt
kromme tenen naar een reden
maar stomme tenen zwijgen
een steen ligt zelden alleen
en net als een stomme teen
kan hij geen reden bedenken
de waarheid als een kromme
op zoek naar bestaansrecht
in een voortschrijdende
waarschijnlijkheid van
stenen en tenen…
Plons
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 806 Ik heb mijn tuin besteend
schommels klimtouwen
draaimolens en wipwappen geplaatst
kinderen zwermen binnen
twaalf uur verzamelen
ouders voor`t tuinhek
genieten mijn speelse tuin
ze zijn knettergek
ik heb mijn tuin verbeeld
bespeeld
en
koud versteend verzonnen.…
Toch
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 354 Zal als geen tijd meer is gebleven
En het meest wel is gezegd
Het diepst tenslotte zijn betreden
En het hoogst alsnog geslecht
Het minst dan toch: bemind gebleven
Wat krom leek, wellicht toch recht
En misschien, wat bleef verzwegen
Ongezegd dan toch gezegd
Zal dan de steen toch zijn geslepen
En door de bouwer neergelegd
Als dan het meest…
Verdwaling
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 483 Verdwaald tussen
rijen gestapelde huizen
met als enig groen
het stoplicht op de hoek
waar restanten tuinen
zwaar overbetegeld
geen ruimte bieden
voor plant, boom of dier
de stank
van open haarden
doordringend
elke romantiek
bezwaard
ons draaglijk groen
verstolt steeds meer
tot verstenend grijs
waarin je verdwijnt
als je niet…
Zo de steen bedoeld is
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 582 Ik kan nog houden
van het leven en de steen in
mijn hand.…
‘ Op een steen gewet ’
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 215 Geluk op een steen gewet,
met messen achter prikkeldraad
tot lappenpoppen versneden.…
Geen grens
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 132 van de tong,
om de geestdrift te bedrijven,
roert zich opnieuw, komt naderbij,
beklemt in alles wat zich
onderscheidt, komt in lauwe
tranen dichterbij, daaruit peil
ik wat er nog te verwachten is
uit deze gaven, wat heb ik zelf
te vergeven, waar ik schuld aan
had, te voldragen tot het einde
waar geen grens meer is, alleen
een zwarte steen…
aan de dichters van steen
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 548 er glijdt
een stukje Nepal
langs mijn schaduw
muren ruiken vers en verzen
naar mokka puur
en een heel klein beetje Hans
ik schroef
het uitgebroken licht terug vast
in dit ommuurd bestaan wanneer een lied kunst werpt
tegen de oudste ramen
heel even geeft dit leven me
het warme zaad
vivre
et un poème d'amour, des mots…
Kinetische tijd
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 177 spinnenrag door
de motten van verbeelding, het
blijft zoals het is, veranderd
alleen de norm, het schrijdt
naar binnen, voelt leeg en koud,
een bekend gezicht bekijkt
me vanachter tralies in een
regenwoud,ik schrik wakker en
dacht, afgelopen het blijft
nacht, de luiken zijn nog
dicht, het dagend licht is me
vergeten, tik tegen de stenen…
Ridders van de vuren tafel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 617 tikken van tafelbestek
het barsten van de stenen kruik
waarin we het depot bewaren
van uitgeperste jaren…
Uit Losse Stenen
netgedicht
4.0 met 113 stemmen 3.988 Ik heb voor jou, uit losse stenen
een heel klein eilandje gebouwd
niet zo heel stevig welbeschouwd
want later was het weer verdwenen
de stroom sleurt zo de dingen
een wereld van voorbij gaan in
waarna ik weer opnieuw begin
wat blijft zijn de herinneringen
soms vind ik langs de oever vrede
en toont het water oude beelden
van wat…
Zonbeschenen, (Haiku’s)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 154 Zonbeschenen steen,
heet zonder af te koelen,
zijn wij, in het nu.
Boot, die het land verlaat,
zon die op de toppen schijnt,
gevlucht zonder doel.
IJverige mier
die met dode vliegen sjouwt
wordt een centaur.
Naast mijn schouder loopt
een vriend die niet meer bestaat,
straks word ik ouder.…
sluit de stenen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 300 in het woord
van de avond woont
een donkere schaduw
waanzinnig broos
hij draait zich om en om
in mijn hoofd, verscheurt gelaatstrekken
tot groteske vogels, nog lelijker
dan de as waarin ze hun vleugels zoeken
ik breek de stilte tot bestemming
verzwijg mijn zinnen voor ieder
die mij draagt
ergens vallen stenen, eenzelvig
in hun vlucht…
Mise-en-scène
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 en bovendien
Van mening zijn dat ze de pas
Wordt afgesneden door bewegende
Handen achter hout
Terwijl dagen opnieuw lengen
Nachten stervend korter zijn
Hanteert de schilder zijn penseel
Dichten schrijvers uit een brij aan woorden
Vastgelegde structuren van
Problemen ontstaan door meningsverschil
Authenticiteit
Met een waarheid in steen…