Alle inzendingen over sterrenstof

ik blaas de sterrenstof van je schouders als ik in je lege kamer sta doorschijnend in mijn verlatenheid word ik gedragen door het zachte ik haal je op je bent er als ik nieuwe woorden op de oude stapel ik blijf niet buiten staan ik durf naar binnen…

de ziel is niet mannelijk of vrouwelijk de ziel verlangt alleen maar vrij te zijn de ziel wil zoeken en begrijpen ervaren en groeien de ziel wil alleen maar oneindige schoonheid zien het leven wil groeien en bloeien maar leven kan ook niet zonder de dood schoonheid kan niet zonder lelijkheid het is niet meer dan een perspectief het leven…

Al wat leeft is sterrenstof. Beleven we leven als ruimte? Als bewustwording daarvan? Als beperking. Als angst? Als creatieve liefde? Wie durft kiezen? Voor wie we zijn. Voor elkaar.…

ik kus je met woorden die het kind in ons doen ontwaken sterrenstof uit de hemel ligt onder vier saamhorige voeten in het eerste onderkomen weefden we prille dromen uit het vroege licht we wisten alles toen alles wat we later zouden vergeten…

Verdwalen we in het bos met de maan als sterrenstof om ons heen dwarrelend verzengend neerstrijkend onze liefde laten blijken.. blijf ik je liefhebben tot het eeuwige…

Ik mis de nachten Waarin enkel de maan De hemel mocht verlichten Wij zijn kinderen Van de sterren Sterrenstof, dat zijn wij Nu zie ik duizend sterren Hoog aan de hemel staan De hemel huilt Tranen van de sterren Die hun kinderen zien komen en zien gaan…

Leven ontstaat uit sterrenstof. Stof waaruit mensen bestaan. Geest waaruit ik geboren ben.…

haar kleuren spelen altijd piano in de symfonie op het doek zelfs in zwart wit voelen akkoorden de woorden die zij spreekt op het linnen diep van binnen straalt het sterrenstof dat zij penseelt en zo spiritueel de aarde heelt nog is de schepping niet voorbij als bijna alle paradijzen zijn verdwenen zij woont er heel dichtbij…

Nu weerklinkt ons kabaal als sterrenstof met ruis dempen grachten hun achterstallig water terwijl de getelde dagen het verleden uitdijen…

Kijk naar de sterren, dat verre licht, probeer het onbevangen eens geheel onverplicht, nu weg van een kudde en zeker ver weg van hun lof dat ene te beluisteren als puur en alleen dat sterrenstof.…

Ontvlammen jij en ik niet licht? Van origine zijn we vonken Het liefste zijn we vreugdedronken Ooit waren we een zeegezicht Universeel in evenwicht Branding die altijd heeft geklonken Ontvlammen jij en ik niet licht? Van origine zijn we vonken En onbewust er op gericht Wat Jungiaans is weggezonken En in de kosmos heeft geblonken Boven te…

ik zie ze gaan als strepen aan de hemel hun zielen helemaal vooraan geen ballast of verder aards omhulsel alleen kristal markeert de vaart tot waar de tijd zijn grenzen lost en naadloos overgaat in eeuwigheid ze zijn vervlogen in oplichtend sterrenstof met vurig laatste groet hun speelsheid is weer samen delen zij stralen nu oneindigheid…

Ik draag vandaag mijn schaduw langs het stromend water ik draag haar naar de zon het is lichter dan je vermoedt draag ik haar naar het licht de sterren liggen in de rivier te baden Orion het is dichterbij veranker daar gewichtloos zwaar thuis ontspannen kwam hij oog in oog met een stroom van vocht rimpelend in zijn…

Wij zijn openheid en sterrenstof.…

In de vensterbank een schaaltje met uitgedrukte sigarettenpeuk de definitie van leuk een kerstboom opgetuigd uit jaren her, ballen gebroken, engelenhaar met een bruine gloed hij kijkt eens om zich heen hij schudt wat as van zijn mouw voor hem is het sterrenstof naar buiten op zoek naar het beste kerstsloof het is kersttijd dat is…

De glinster in je ogen laat sterrenstof twinkelen Mysterieus, zwevend en bewogen strijkt het vanuit de hemel op mij neer De twinkel in je ogen bekleedt met glinsterstof Mijn naakte waarheid raakt doel, keer op keer Heeft mij met warmte omgeven Ik sla het zachtjes om mij heen, zak even in gedachten weg en geniet nog heel even…

Uit sterrenstof is hij weer opgestaan, achtervolgt de Stier als nooit tevoren, maar tevergeefs tracht hij hem te verslaan: hij is voorgoed in winters licht bevroren.…

Zo ook ontstaan planeten, uit onzichtbaar sterrenstof. Zo ook trekken oude gedachten, die geen mens kan zien, nieuwe gedachten aan. Zo ook trekken gestorven mensen, nog ongeboren kinderen aan. Zo ook ontstaan gedichten, die nog niet bestaan, uit het bijna niets. Uit leegte en stilte, wordt het ongelofelijke geboren.…

Over de verre heuvels met een jas vol sterrenstof wordt hij mijn man.…

Uit dezelfde sterrenstof. Dat je verschillend lijkt. Niet anders bent. Dat problemen elkaar oplossen. Dat je elkaar spontaan herkent. Omdat liefde liefde kent. Zodat je je thuis mag voelen. Bij elkaar.…

De uren waarin ik slechts zong het praten achterwege liet de diepte van de stille nacht beleefde verlangde naar wat voorbijgaat De uren waarin ik uit sterrenstof bestond me mee liet nemen en langzaam van je hield.…

dochter is een rode draad zijn laffe daad -toen hij haar nam kwam onverwacht; mijn gram voor altijd durend na zoveel dagen nog haar geest in duizend meisjes zien blond en lang geschouderd bovendien verwaait door mijn verlaten zien tot goud ik voel me oud als ik haar jeugd in stilstand weet het glas is koud, maar straalt door zon als sterrenstof…

Motten die elkander open wrijven, als harde diamanten in de nacht: sterrenstof bekleedt de tere lijven bij hun labeur dat niets van hier verwacht maar van het duister wil de pure pracht.…

een bio-signatuur: misschien wel leven op wellicht veel aardachtige planeten wij dichters zouden dolgraag willen weten of deze kennis méér dan hoop gaat geven misschien wel aardig zijn? wellicht zelfs vrede? dan niet toekomstig maar nog nú, het heden! * Met dank aan Bet voor de verbeterde 2de regel!…

ontdaan van kledij ontdaan van huid ontdaan van schuld sta ik voor u naakt puur mijn levenslicht stroom vrij uit kwetsbaar maar sterker dan verwacht mijn sterrenstof droom verteerd al heel het heelal implodeert in mijn hoofd explodeert in mijn licht alles aanrakend dwars door basalt kom ik tot jou wij vervagen lossen op verder…

Stralende zonnen en sterrenstof. Beken en snelstromende rivieren. Bewegingloos lig ik op de operatietafel. Verwonderd kijk ik in een universum. Mijn oogchirurg is aan afronding toe. De laatste lasershow gaat beginnen! Daarna sluit hij het planetarium. Verwonderd en met vragen sta ik op. Mijn oog is tijdelijk blind geworden.…

de avond is tot de nok met nachtblindheid gevuld ons beider ogenblik is de schemer al voorbij maar er is meer, wat scheelt het eigenlijk, wat is deze plek in de zintuigen van ons heelal, waar komt het licht uit sterrenstof vandaan, water naar de zee, schaamrode golven voor de boeg, alsof zij voor hete adem wijken dit voorgordijn…

Een vrouw op sterke bodembenen heupenwiegend bekwaam tot dracht en jagen De romp een spanningsboog, met licht geheven armen die evenwicht bewaren tussen de lucht en aarde Het kleine hoofd met vlinderogen is nooit te zwaar en reikt voorbij de wolken naar wat worden kan De spitse tong likt maan en sterrenstof en steelt daarmee de toekomst…

ik doop mijn ganzenveer in een inktpot vol tranen waarmee ik verzen schrijf in de blauwe winterlucht over hoe we samen dansten ondanks het hebben van vier linker benen zwierden en zwaaiden we niemand dacht aan later want al wij hadden was het nu twinkelende ogen, jouw koude handen warmend in de mijne samen opgaand in een sterrenstof…

De mens, denkend nietig klompje sterrenstof in de goldilockzone, tracht het te bevatten. Maar de kringloop der seizoenen is niet te verklaren aan een eendagsvlieg, noch de weidsheid der wereldzeeën aan een kikker in een put.…