Alle inzendingen over sterretjes

Nu ben je een engeltje, bij de sterretjes in de lucht. Vandaar zul jij waken, over liefde en geluk.…

jij bent doorzichtig als het fijnste kristal vonkt kleuren die zullen breken in raken ik koester je rankheid in gestileerde vormen de hoge heldere tonen die sterretjes tinkelen samen componeren wij de muziek van het irrationele liefdesgeluk in een warme genaakbare kus…

Als ik even kijk heel erg goed dan zie ik daar een engel in de sterren en ze groet Ze zwaait naar beneden kijkt me lachend aan voor niks me afgevraagd waar komt liefde toch vandaan Want als ik even kijk in de zwarte nacht daar bij die mooie sterretjes is een engel die houdt de wacht…

Al bij de oogarts wou ik niet lezen: de allergrootste E, ik zag ‘m niet staan. Ik wou al vroeg Foster-kindje wezen. ‘Wat staat h i e r nou?!’, schreeuwde de arts ontdaan. De tranen drupten in m’n jongensblousje. ‘k Had allebei m’n oogjes dichtgedaan. O! ‘k voelde dat de man nu snel ging slaan: ‘Een h o n d j e…?’, piepte ik, ‘…òf een p o e…

Als ik mijn ogen sluit zie ik dat kleine kind zo wonderlijk, zo mooi zo lief en zo bemind Nu mijn lieve engeltje kijk ik in de nacht naar een mooie ster die op mij wacht Want ooit kom ook ik daar ver weg bij de maan dan zullen we samen stralen en als sterretjes aan de hemel staan *peetje*…

Liefde is een bos rode rozen en druppeltjes ochtendouw, glinsterende sterretjes en luchten hemelsblauw. Liefde is jouw glimlach, jouw armen om mij heen en tedere momenten geheel voor ons alleen. Liefde voelt heel fijn, je kunt er niet omheen. Liefde dat ben jij, ja, dat ben jij alleen.…

Aan de donkere hemel, sterretjes rij aan rij, een van die diamantjes, schijnt daar speciaal voor mij Al heb ik je nooit mogen zien, en je niet eens gekend, weet dat je, waar ik ook ben, altijd bij me bent Soms droom ik wel eens, van hoe je nu zou zijn, dan droom ik dat je bij me bent, dat voelt bijzonder fijn Al ben je nog zo ver,…

Liefde voor jou en mij Een kus en een aai Ik neem mijn kans Kom maar aan mijn zij Vrouw, droom met mij mee Lieve woordjes Verliefde blikken Wij gaan samen in zee Wij gaan samen nog zoveel dingen doen Gelukzalige omhelzingen Sterretjes in onze ogen Hoe ik geniet van jouw zoen…

zonder sterren zijn ze nergens en hebben ze ook geen publiek Zonder ster is een oester oe een heester alleen maar hee En waren ontdekkingsreizigers nog steeds verdwaald op zee Zonder sterren hebben we geen glans geen lichtjes om in te verdwalen geen horoscoop om in te geloven en hebben de bladen geen schandalen De wereld ziet sterretjes…

Kerstwensen in elke taal, winterkiekjes, sfeermuziekjes, uitbundig of ingetogen sterretjes in kinderogen, kerstmis driedimensionaal. Drukte en gezelligheid, flitsfotootjes, kerstkadootjes, glühwein en de kerstkalkoen, een gebaar, een lach, een zoen, wat een wonderlijke tijd.…

jeugd Zit ik veilig bij Jou voor op je fiets Jij die mijn vader En mijn veiligheid bent 'k Heb vanaf mijn Zitplaats die in alles Geborgenheid ademt Zicht op die antieke Koplamp van jou Waarin het Philips-logo Is uitgespaard, Het licht komt er Weldadig warm door heen En ik voel mij getroost Door de spreiding Van de sterretjes…

het is een bewolkte nacht en ik zie sterretjes om me heen ze vallen steeds uit de lucht ik ben al door mijn wensen heen overal zijn fonkelende lichtjes die groter of kleiner worden hemellichamen die veranderen en nieuwe constellaties vormen Cassiopeia blijkt Maagd te zijn Ram neemt de gedaante van Leeuw aan dansende sterren in de…

zacht klingelt illusie in de top van de boom schitteren sterretjes in alle kleuren van je mooiste droom golft engelenhaar op de weerkaatsing van geweven licht versluiert en warmt zij de plaats waar het kindeke nu is magisch is de zang waarin het diepgevoeld verwachten klinkt tot eindelijk ontsluiting de tijd verdrijft met…

Niet in de regen -hij smaakt naar avond vol appelroomtaart- kwam ik je tegen niet in de golvende zon waar een zeiltje op vaart niet kon ik je vinden waar sterretjes groeien in wolken vol crème noch waar de winden buitelen en stoeien om de eerste te zijn maar in mijn huilende nacht - hij ruikt naar struiken vol…

Vuurpijlen Vuurpijlen en lawinepijlen Kleuren vol licht in de lucht Alweer een jaar afgesloten Een traan een lach een zucht Kanonslagen en donderbussen Straten gehuld in dikke mist Champagne sterretjes oliebollen Zo wordt dit jaar weer weggewist Om twaalf uur zoenen en bellen De beste wensen gaan over en weer Een nieuw jaar een nieuwe…

het water in het meer schittert licht alsof sterretjes sprankelend dansen het is de vroege zon, nog niet warm die zoekt naar druppels voor een gedicht een eend stijgt plots op zo van nabij gestoord door geritsel in het riet klappend geluid maken haar veren ze zoekt een plek in het verschiet de ringen dwingen het water tot rimpels aangezet…

haar grijze ogen gaan weifelend en twijfelend naar slanke handen gevouwen willen zij vasthouden geknepen willen zij vergeten ontspannen willen zij vieren waar fiere schouders weken dragen van tot hier laat haar ingetogen lach rimpeltjes schuchter verschijnen berustend gooit zij een hand vol luchtkusjes naar de vele schitterende sterretjes…

de wind van vroeger blies met bolle wangen uit een rond gezicht nu waait ze lieflijk langs jouw handen dwarrelt speels en ongericht net als het licht dat sterretjes vonkte uit ondeugende ogen jeugdig ongeremd nu laat je schalks en ongetemd je lichten schijnen jij kon kraaien van plezier een octaafje hoger dan de kinderen van…

de glinsterende sterretjes gaan jou verlichten jij warmt je onder de gloeiende zon de volle maan maakt jou licht in gewicht wat jij hier niet meer kon zwevend rondom de aarde bijna nabij handkusjes zend jij roept ik ben eindelijk vrij eeuwig geen pijn meer noch zorgen angsten verdriet 't verlangen naar elders was…

Vier handen zag ik ja vier geen twee geen twee paar nee gewoon vier handen zij lieten zich ongezien zien ik keek naar links en zag je op mijn schouder zitten, elke lijn elke rimpel zelfs de sterretjes in jouw ooit zo levendige ogen kon ik heel gewoon tellen zacht fluisterde ik hoi, alleen maar hoi horen kon jij me niet…

men had hem nimmer zo gezien de voorganger was buiten zinnen in de stilte na het laatste woord van de spreker die wapens etaleerde was de voorganger, nu als gast, opgestaan en hij protesteerde gezeten tussen een 1000-koppig publiek had hij het hoofd der strijdkrachten aangehoord de generaal, trots op zijn lintjes en sterretjes, leek hem…

op de verste horizon bubbelde loeiend heet licht van het zwart dat transparant blauw tot kern had het regende zonder zich tot bui te transformeren druppelde slierten rook uit kleine afvalproducten op de grond die als sterretjes nog even flikkerden voordat zij sissend doofden in na gloeiend rood in dit contrastenspel…

Waar bleef het laven aan elkaars steelse blikjes de vallende sterretjes in mijn hals de parels van zweet in ons primetime programma. Waar op de wandel zijn wij verdwaald in twee kwijnende ikjes.…

kleurige bloembedden een stille sprei vol schoonheid omarmt de nieuwe dag de jonge blaadjes van de hazelaar ze knikken vol genegenheid naar de koerende duiven die elkaar de liefde fuiven goud versiert de randen de wolkentoppen pralen zo onverklarend zacht dat het hemelwater nog wacht de sleedoorn draagt hoop in vertrouwde witte sterretjes…

Het gonst, zijn naam wordt weer genoemd: Jan Peter, de eerste Europese president? Verrassend, zeker als je hem niet kent. Bij ons is de reactie: dat kan beter. De Zeeuw - ik heb het altijd al gedacht - lijkt te beschikken over toverkracht.…

Want al die sterretjes in de lucht betekenen allemaal iets... Of zijn het allemaal planeten- in die open-lucht... Ik zou het echt niet weten, Ik lijd aan twijfelzucht... Je kunt het niet verklaren, maar sommigen denken van wel, Voor mij nog steeds een raadsel een wonder... heel bijzonder, de sterrenpracht, een schouwspel...…

Miljoenen flonkerende sterretjes ze hebben allemaal hun eigen naam, Ik kan ze bij hun naam niet noemen maar bewonder ze vanuit mijn raam. Ik groet ze met een knipoog en wens ze een goede nacht, ze lachen even terug naar mij wanneer ik deze nachtgroet heb gebracht.…

gisteren verraderlijk een loer draaide Genekt door molenstenen wiekslags verwaaide Donker het duist’re is in je gezicht Behoeftig en dorstig een brandend verlangen Dat heden in nieuw decor wordt betreden Dan kom ik terug uit je verre verleden En zal je met bloemen en kransen behangen Dan fluister ik licht in je duist’re gezicht En twinkel ik sterretjes…

Ik neem lijn 19 denk ik of toch maar de metro het is een enkele reis strippenkaarten bestaan alleen in mijn geheugen het park aan de rechterzijde loopt met mij mee langs het water en de bloesembomen die nieuw leven rosegetint zo maar laten vallen zelfs de honden in het gras lachen naar sterretjes in het grijsgroene, uitzicht vervaagt…

je een feest, een beeld van walsende akkoorden Uitgelaten en liefderijk verstaan we elkaars gedachten en proeven elkaars blik Ogen die toveren en liefde glanzen over de hoofden van andere geliefden, wereldwijd Gedachten die bloemenvleugels schenken aan vermoeide schouders Ik zing je een feest, een gouden geest met zilveren sterretjes…