Droezelen
Ik neem lijn 19 denk ik
of toch maar de metro
het is een enkele reis
strippenkaarten bestaan
alleen in mijn geheugen
het park aan de rechterzijde
loopt met mij mee langs het
water en de bloesembomen
die nieuw leven rosegetint
zo maar laten vallen
zelfs de honden in het gras
lachen naar sterretjes in het
grijsgroene, uitzicht vervaagt
en beneemt inzicht tergend
langzaam haar vochtige adem
schoonheid snakt naar lucht
klanken komen van heel ver
wanneer je vraagt hoe drink
jij je koffie ?
Geplaatst in de categorie: liefde