Alle inzendingen over strop

De KPN die een geleden strop Voordelig op de klanten wil verhalen Zegt dat ik voortaan vooruit moet betalen En dus betaal ik één keer dubbelop. Dat kost mij op den duur een lieve duit, Want straks betaal ik zeven jaar vooruit.…

als een tijdbom een strop van prikkeldraad om mijn dwarskop geestelijke pijn verstikt en tikt een ijstijd die het hart verstikt breek liever iets lichamelijk want geestelijk is meer voornamelijk ik verloor haar door de blauwe maandag haar foto's plamuren mijn hart in beslag…

Zo’n strop, nou nee, lijkt mij geen goed idee Vooruit, voor Bush, daar ik zit dan niet mee!…

Dit is de dag dat wij de stemmen tellen, Rechts, stapels ergernis, links, bergen hoop, Steeds blijkt verandering zo traag als stroop, En blijven vele onderwerpen knellen. Zo is er ook in talkshows met Baudet, Behoefte aan veel beter cabaret.…

een koor zingt en het erbarmen maakt de lucht om ons heen zo dik als stroop dan stopt de plaat alle ingewanden vallen uit het lied waar wij naar kijken alsof onze eerste kribbe een gitaarkoffer was -------------------- uit: 'Bang', 2007.…

Zijn gedachten dwalen dit keer niet falen niet betalen afscheid heeft geen prijskaartje hangt niet bij de uitverkoop altijd een strop om de nek nu floreert hij als een narcis in de lente de bloemen geuren zoet vrijheid maar nog niet klaar voor zomer gebonden verbonden zijn gedachten dwalen.…

ik volg met jou de blauwe lijn omdat die ons is aangewezen jij loopt er kaarsrecht bovenop alsof je hem niet missen mag hij brengt ons waar we moeten zijn met iedere stap groeit het vrezen het voelt als naderen van de strop op deze eens zo doodgewone dag…

wandel meander door mijn diepste dalen jaag me op leg me bloot laat brullend verlangen rusten in jouw schoot Luister Fluister wervelend verlangen Stroop me Vil me woord voor woord laat mij verstommen in jouw schoot…

prikkelende ogen van vers groen gras in februari hooikoorts weet nog hoe het zonder was genietend van bloemen bloesems in de wei nu almaar een loopneus is de pret snel voorbij steeds maar weer niezen wanneer houdt het op het hebben van hooikoorts wat een vreselijke strop…

juli stroop ik af als nat en klam vel de zon verhulde zich in lange grijze dagen mijn armen reiken naar zonneloomheid overvloed van trage uren waarin ik zalig niets doe 's avonds onder de plataan zal ik sterren tellen…

Er rijst tussen sjiieten en soennieten Mentaal een soort van ijzeren gordijn Het sektarisme wint gestaag terrein De opstand gaat steeds meer van kleur verschieten In Allah’s naam blaast men elkander op Ook als Assad straks bungelt aan de strop…

Ons doodgewoon bestaan moet vast weer wachten Dat is voor menigeen dan wel een strop Maar het milieu knapt er nóg meer van op Natuur put trouw uit eigen oude krachten Zij gaat weer groeien, altijd weer ontbloeien Mits wij ons niet te veel met haar bemoeien…

O jee, de aap is ergens uitgekropen, Hoog tijd om weer de mouwen op te stropen.…

Je hebt van die nachten het gonst in je kop als de vele gedachten voelen als een strop. Dan komt het moment helder in je hersenpan dat je jezelf weer bent weer grappen maken kan.…

Morgen hebben we citotoets, wat een strop! Kriebels in mijn buik, ik wil niet naar school. alleen maar toetsen en helemaal geen lol... Ik heb mijn advies al binnen, maar toch is het eng. Morgen moeten we beginnen en mijn juf Tulay is altijd zo streng...…

zand door mijn vingers onweerlegbaar onomkeerbaar ongrijpbaar als de lucht luisterend naar zijn eigen wetten slepend als stroop vluchtig als vuur onbekommerd over de gevolgen gaat hij alsmaar voort zonder immer om te kijken of even in te houden onverminderd onbevangen gaat hij door maar naar waar?…

Er ligt een man in uit het voorgeborchte van veenlanden, strop om de nek, lach om zijn mond. Als ik mijn oor tegen de wand aan leg, kan ik zijn ademhaling bijna horen. Hij is maar tussendood. Straks zal hij ontwaken, zo bonst het in ons hoofd. ------------------------------ uit: 'Alles is er nog', 2003.…

De bal rolt: de dag zwart wit aan onze voeten we schoppen er tegenaan of we rapen hem op, we zien vogels: vogels die te pletter vliegen tegen glas, krassen woorden open die blijven hangen: aan de galg een gouden strop…

’t Is vrijdagmorgen...nog geen snelsonnet Wim Overweg staat daar nog fraai te pronken Te laat...verzaakt...wat ben ik diep gezonken Uit schaamte kruip ik maar weer in m’n bed Ik droom...een onbewaakte overweg doemt op Te lang...daar komt Hans Mooi met in zijn hand een strop…

hij is niet dood maar leven doet hij ook niet meer gewurgd door ideeën met boeken als de strop vergiftigd door de politiek dat kostte hem zijn kop zijn woorden zijn gestenigd gestapeld tot een graf hij is niet omgebracht maar met de dood verenigd zijn teksten zijn verdwenen gedachten slechts herinnering ze hebben…

Erwtensoep met stroop, Gebakken aardappelen met suikerbrood. Ik weet niet waarom, Het klinkt misschien heel stom. Maar soms is het gewoon een dag, voor hutspot met hagelslag.…

Afwisselend wil ik voor en door jou sterven je uit mijn hart verbannen en je namen er in kerven Maar als ik lig te peinzen over strop, gif, trein of toren laat naast instinct en goed fatsoen mijn liefde van zich horen Want als ik bungel, braak of spat kan ik mij niet vergeven De wrede ironie: ik wil ook voor en door jou leven…

Leef je leven Je moet je dromen nooit opgeven Alles wat je wilt kun je bereiken Wees altijd jezelf En ga niet onder de stress bezwijken Leef je leven Geef nooit op Eens kom geluk in plaats van strop. Hou je vast aan de goede mensen. En dan zal je eindigen als mens aan de top.…

Je ogen die stralen, maar voorlopig zit ik te balen en heb ik een strop, want mijn wc-papier is op. Jij bent er niet en er is niemand die het voor mij kan halen. Hoe moet dat nou, oh wat moet ik toch zonder jou?!…

De oppositie nam Fred flink te grazen De brede hals leek even in de strop Hij trad niet af, welnee, hij treedt juist op! want Teeven leidt de clan van vechtersbazen Maar thuis kan Fred zich spieg’lend niet verschuilen Hij ziet twee schouders breed, om uit te huilen…

de tijd is rijp weet hij en op tafel wacht het touw reeds geknoopt voor de strop.…

Of beiden strop: ik maakte van jou geen olifant!'…

Ik ben een clown Maar toch depressief Mijn leven huilt Terwijl iedereen lacht Mijn ziel is vervuild Ik ben een clown Op de hoek van de straat Voer mijn show op En iedereen lacht Ze vinden me top Ik ben een clown Carrière ten einde Het clownsmasker op De laatste voorstelling Met m'n nek in een strop…

ik heb nooit iets geschreven of het was achter doorhalingen ik heb nooit iets geweten of het stond achter dikke rode strepen ik ken meer liedjes dan gedichten meer films dan romans alles wat ik niet weet en alles wat ik nooit schreef vent ik uit als stroop en azijn in verstokte mierenkolonies ik ken de mores van het verkoopteam…

Rillend stroop ik de doorweekte kleren van mijn lijf, ik kruip over glibberige rotsen en hul me in de duisternis van een grot.…