stilleven
lange tijd staat hij nog
- voorhoofd tegen kille ruit-
door het raam te staren
in de nacht
de regen versluiert
het desolate schijnsel
van de lichten
langs de snelweg
in de verte.
de kamer is gevuld
met leegte.
de tijd is rijp
weet hij
en op tafel
wacht het touw
reeds geknoopt
voor de strop.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
(laatste plof 12-06-2014) dacht ik zo iets.
hier een oude link van mij...
www.gedichten.nl/nedermap/hartenkreten/hartenkreet/174021.html?zoekresultaat=ja
daar staat ook een (oud) e-mailadres bij,
Maar werkt nog wel, kijk maar of het lukt.
Daarom ben ik ook niet beroemd maar wel berucht, heb je hem -;)?
(Zie mijn Plof: beweringen.)
Die K. Bladzij doet mij ook denken aan
iemand anders. Maar dat zal wel toeval zijn!
Mijn devies is: "een keffertje keft, maar de karavaan trekt voorbij". Wat niet betekent dat ik dat keffertje 'en passant' niet de nek zou omdraaien of hem een schop in zijn onedele delen zou geven. Dank je voor lectuur & commentaar.
zo doe je dat.
Hoppa!
belangrijker is dan een bijdrage aan een discussie.
Zo kun je alle kritische pijlen
van je af houden... en leer je NIETS.
geen betekenis heeft? Alleen maar woorden
in een bepaalde volgorde?
maar is nog reden om er een eind aan te maken.