Alle inzendingen over struiken

Zo ontstaat er in de lente iets uit niets een paar weken geleden nog was de struik kaal vanavond zag ik haar ontwikkelde bloesem ze had ook al bezoek hij was dichter bij ik zoemde even in...…

(tanka) In de kleine tuin groeit wild gras vol bloemen om gesnoeide struiken: beschaving en woestenij treffen elkaar kunstzinnig.…

achter laten de rand het bos, de bomen en de struiken bijna, de bloesems ruiken rekkend naar leven de dood voor altijd parkzicht, het duurt maar even…

Het ijzelt, en de struiken zijn van glas. Wij lopen samen door het witte gras. Er zijn van die momenten dat ik wilde dat alles nu maar bleef zoals het was. ----------------------------------- uit: 'Verzamelde verzen', 2006.…

Ze duwt prikkeldraad opzij, haar vingers bloeden, ze ziet wit, ze heeft het koud voorbij het prikkeldraad zijn struiken kaal nog en met doornen, 'Loop daaromheen!…

alleen bij feest en feestjes nog in onze buik En de vlinder vlindert van struik naar struik van bloem naar bloem Van kelk naar kelk welk? is 'm om het even 't interesseert 'm geen zier Wij kennen onze binnenpret klein geluk 't samen maken van plezier Nee, laat me..... de luchtigheid vlinders in mijn achtertuin.…

Er is geen enkele braam – of andere struik waar geen plastic in is blijven hangen. Een onwerkelijk en onthutsend beeld.…

Voor honden is 't grasveld met struiken als uitlaatgebied te gebruiken. Soms walg ik ervan; komen windhonden, dan kun je 't stinkende uitlaatgas ruiken.…

maar de boerderij stond er niet meer er was niemand alleen struiken, gras de wandelaars vreesden dit wonder als de donder renden ze weg zouden mensen geloven wat ik zeg ?…

Waar mensen vallen Over hun gedachten En struik'lend Verdergaan met Hun uiteenlopende Gevoel van Ik Zich afvragend Wie is Wie In dit ene mensenkind Vertelt de De dennenappel in de tuin Mij van het welkom van de psychiatrie.…

(tanka) Langs heel de zandweg glanst een dichte rij struiken in 't vroege zonlicht, dat zacht siddert en voortglijdt: stil smeulende smidsvuren.…

de liefde struiken buigen in de wind in de verte zingen kinderen wie vandaag de toekomst wint…

En al deze vrouwen hun lachen de witte villa in een avondtuin van wandelen langs purperen struiken en bomen en al de vrouwen drinken zware wijn en gloeien op het voorhoofd van de jongen zo vragend.…

En al deze vrouwen, hun lachen, de witte villa in een avondtuin van wandelen langs purperen struiken en bomen. En al deze vrouwen drinken zware wijn en gloeien op het voorhoofd van de jongen zo vragend.…

Er hangt een wiegje in de struiken waarin een piepklein eitje wacht op warmte van het moederdons op het gazon strekt zich voldaan de kater van de buren uit ze zijn niet thuis dus zoekt het dier zijn heil bij ons…

later, als ik groot ben, dan is er geen oorlog meer ik heb dat altijd gedacht, de strijd heeft zich verplaatst naar de straat spuiten liggen tussen de struiken scooters beroven ouders van hun geloof en ik wil alleen maar buiten spelen…

wat voelt de struik als ik met snoeischaar drie van haar takken pluk in mijn kamer geuren mosterdgele pluimpjes van de toverhazelaar winterwolken jagen met de zon op een verdwaalde sneeuwbui die in het noorden dreigt…

Thuis voel ik me hier Al was ik er geboren Eén met schepping, Met mens en dier, Elke boom, elke struik Zo eigen, zo vertrouwd Zo veilig voel ik me terwijl Mijn leven zich hier ontvouwt…

Met recht een onvergetelijke dag Mijn trouwfeest met veel luxe, pracht en praal Maar deze man bedierf het allemaal Die fotograaf die in de struiken lag Nu heb ik iets wat ik toch liever niet zie: Een strafblad als minister van justitie…

Door een tovertuin speuren, waar koekjes lokkend aan struiken groeien! Zulke gedachten sterken dikwijls de wijdte van de rijpe geest.…

verstilde aanwezigheid reflectie van struiken gloeiende horizon ziel gedompeld in vrede extatisch in eenzaamheid wenst hij te delen het ondeelbare geen oord gerieflijker voor een laatste woord…

Het zand waait over de vlakte Verstopt zich onder een struik Nestelt zich alsof het daar kan blijven Droog en dor is de struik Hij kan het niet vasthouden Daar vliegt het zand weer door de ruimte Ik wil hier blijven roept het zand Niemand hoort het in de eenzaamheid Plotseling verdwijnt de zon achter donkere wolken Het begint te waaien en…

voorvoelend; zonder één geluid verschijnt de spin, het dodelijk geruis van een blad stijgt op als een applausje uit het muffe spookhuis van de struik; de doden drogen hier in lichte sarcofagen, blind gedaald in voorraadkamers die naar schimmel en voorbije zomers ruiken.…

En ik zie de prachtige witte bloemen boven die ene donkere struik daar langs dat kronkelpaadje naar beneden vlakbij dat ietwat platgetrapte helmgras ik zie je daar staan daar ja, daar stond je dacht ik…

De koningin in Zeeland neergestreken En dus wordt elke tegel, boom en struik De brievenbus en mijn oranje pruik Met spiegeltjes op narigheid bekeken Zo zegt men straks na afloop van het feest Tenminste niet dat zij er is gewéést.…

Verwarde struiken bergen een oud fabrieksspoor, nietig en verroest. De mierenhoop zien... Alledaags eenvoudig werk is een heerlijk iets! Fabrieksrook kleurt oranje voor de zon, die traag verzinkt.…

ik hoorde speels fluiten zag de merel met een takje volgde zijn vlucht in onstuimig duiken tussen donkere struiken weet nu het nest zij doen hun best om lente te laten ontluiken…

Hier, op deze plek, op deze plek waar struiken zachtjes zingen en de straat verandert in een schreeuw. Op deze plek is een gesprek begraven, en het ontstoken gebied werd verboden. Was een overwinning mogelijk? ---------------------------------- Uit: 'Stemmen', 2013.…

Hier, op deze plek, op deze plek waar de struiken zachtjes zingen en de straat verandert in een schreeuw. Op deze plek is een gesprek begraven, en het ontstoken gebied werd verboden. Was een overwinning mogelijk? ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

Koekoek vroeg in 't koele bos, Lijster in de groene struiken, Roep de blauwe blinden los Die een venster hóóg beluiken, Waar de wingerd-ranken sluiken Bleek van blaren, teer van tros, Lijster in de groene struiken, Koekoek roep de blinden los!…