634 resultaten.
Vroeg
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 902 Ik kijk naar buiten door het zolderraam
Het is nog vroeg in de ochtend
De dauw van de nacht rust nog op het gras
Aan de struik een eenzame braam.
Het is nog zo vroeg
De eerste vogeltjes zijn nog niet wakker
Hier zit ik dan voor het raam
Met een kater van de kroeg.…
De eerste maagd
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 532 uit de struik
met eeuwige bloemen
vol van kleur
en zachte geuren
waar engelen tijdloos
aan alle zijden
de Onzichtbare bekoren
wordt met
liefdevolle zorg,
nog zonder een
uitgesproken naam,
de Oermaagd geboren…
verstoppen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 227 Waar verstopt men zich
Als dat nodig blijkt
Te zijn achter een
Boom of een struik
Verstopt men zich dan
Achter de bladeren
Als een beest verstopt
Men zich dan
Tussen de bladeren
Niet ritselen dan
En stil zijn
Ze zien je niet
Je bent verstopt
Onzichtbaar…
Winter?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 Almaar meer denken
aan winters van vroeger:
blanke sneeuw,
kanjers van pegels,
ijsbloemen op het venster,
nu het midden januari is,
springt lente te voorschijn
in de vogels
in de bloemen
in de struiken.
Verwarring is troef.
Ook in mij.…
nu zelfs de vos een mondkap draagt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 nu zelfs de vos een mondkap draagt
geen konijn zich dichterbij dan anderhalve meter waagt
reeën alleen op stille uren naast de struiken staan
vleermuizen in quarantaine zijn gegaan
vieren alleen de vogels nog feest
grote spreeuwenzwermen vallen op de struiken aan
dichtbijeen zodat de slechtvalk er geen kan slaan
lang is het buiten niet zo…
Ochtendwandeling
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 213 Roodborstjes en
pimpelmeesjes vliegen van struik naar
struik. Niet zeker wetend of de dag
begonnen is. De mist voelt als grijze
nacht. Een witte duif zit verdwaasd in
een hoge boom. Even de weg kwijt. Jij
snuffelt ongestoord je favoriete plekjes.
Soortgenoten naderen. Even zwaaien
met de staart. Geen zin voor meer.…
Rust.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 219 Geritsel tussen de struiken
als een rustig zacht gefluister.
Stilte, tot de nacht zijn taak
overdraagt aan de nieuwe dag.…
Vaarwel.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 221 Een vaarwel aan de zomer
die langzaam sterven gaat
als het blad verkleurt en
loslaat van bomen en struiken.
Die buigen voor het afscheid
en zachtjes hun tranen wiegen
als een allerlaatste groet nu de
zomer plaats maakt voor de herfst.…
Zomer
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 277 Bloeiende bloemen
aan de bomen
schitteren
in het morgenlicht
Laat de zomer
nu maar komen
De vakantie
is in zicht
Vroege vogels
in hun verenpak
vergezellen ons
bij struik en bomen
Uit volle borst
op hun gemak
bezingen zij
ons zomers
dromen…
Crisis
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 186 Lunchpakketten
Hangend in struiken
Langs de Nederlandse
Autobaan -
Voer van de Mac,
Koning van Zwerfvuilland -
Het kan je niet ontgaan
Rondgestrooid in berm en sloot
Contrast met de voedselbank
Die naar 't schijnt echt bestaat
Onbestaanbaar groot…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 achter het schuttend scherm
van haag en struik en boom
en bloem en geurend gras
weet ik
in de brakgekapte dolgedraaide tuindergrond
tussen hok en stal en pergola
mijn wouden donker diep
mijn zonbeschenen hoogtevlakten…
Van flora en fauna weet je precies niets
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 219 Ik heb niks aan je op dat gebied
En niks aan je gehad, zoals je ziet,
Weet van geen enkele blom de naam,
Van geen enkele vogel de naam,
Van geen ene struik de naam.
Wel dat je er achter plassen ging,
Maar ja, dat had wel elke struik kunnen wezen
Wel elke struik kunnen zijn.…
De spiegel zwijgt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 381 Ik vertel haar van
ingeslepen jaren
vertakkende twijgen
geëtst in neerwaarts vel
uitgedijd tot struiken
in een nek van craquelé
liever zwijg ik
over kreukelende leden
boven vuurstenen ogen
bescherm ik het glas
tegen geblakerde scherven…
Verdampt
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 981 de merel waagt zich niet
zwijgt stil onder de struiken
ik voel de koude steen
onder de bolchrysant
in miezerige regen
kom ik mijn toekomst tegen
vervlogen en verdampt
de duif vliegt op
verschrikt
en laat me zelfs vandaag
nog moederziel alleen…
Een zijn brood, de ander z’n ..…
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 301 Getjilp terug, verdekt
in kantelen van struiken,
burcht van heggenmussen,
intussen het rood gespeld
als licht signaal op borst
en graf van menig roodborst,
het brood niet uit de hand
wil eten, verdwijnt het in
de schemer van de dood
en uit het zicht.…
BOSSEN BIJ BEETSTERZWAAG
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Almaar schudt de struik,
luid schurend en ritselend:
het reekalf vecht door.
Een kleine draaikolk
glijdt traag voort in de bossloot:
daar komt de ringslang.
De dode boomstam
is vol levendige galm:
het spechtennest roept.…
Zingende lucht
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.126 ZINGENDE lucht
zingende wind -
en binnen in,
binnen de struiken
ligt uitgegoten
een donkere vijver
en luistert en hoort,
hoort stil verloren
en denkt en peinst...
Want van lente, van lente,
Het zingt al van lente en zonneschijn.…
Vogelnest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 takjes bewegen anders
dan hippende vogels
die tjilpend door
onderhout gaan
takjes zitten aan
gewortelde struiken
worden gesnoeid
als ze lang zijn
takjes en twijgjes
vormen stevig nest
voor broedende vogels
in komende Lente
.…
Wacht...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 268 op lente
aan twijg van
boom en struik
Wacht...
op knoppen
ze komen plots
....onverwacht
Wacht...
op zon
die kiekeboe speelt
ons toelacht
zoals moeders
naar
hun kind.…
miniatuur 13
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 69 achter de heg, en 'n struik
zit de man achter 't raam;
'n dubbel geluidswerend luik
hij speelt in zijn theater
"de eeuwigheid in spe",
hoort al de stem, van later
en spreekt van die ruisende zee…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 70 Lente "Springmadam"
botjes in het struikgewas
kriebelige buiken…
KRINGLOOP
snelsonnet
3.0 met 30 stemmen 1.622 Uw GFT verdwijnt door deze kippen
die heel uw tuin met kippenmest besproeien
waardoor de struiken nog veel harder groeien
zodat u meer moet snoeien en moet knippen
waarna u dus nog veel meer GFT heeft
waartegen men u wéér een kip of twee geeft
die heel uw tuin… enz.…
Zij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 3.730 Zij hebben hun leven verward met elkaar
niet geheel en ongevaarlijk van stilstand
in de benedentuin flirt een herinnering
met geplante struiken en kinderen spelend
de rauwe werkelijkheid drukt vingertoppen
als schurend zand tegen hun oogleden
zo klein kan het zich leven
zo dreigend toch "het" vergeten…
Oktoberlicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 Oktoberlicht
Tuin gedompeld in oktoberlicht
Als koraal in het rif
Fris, schoon en kwetsbaar in het zicht
Werden de dingen neergelegd
Door de donzig strijkende stralen
Van de middagzon
De bomen, de struiken en het gras
Oh, ik kon
Ik kon hun wezen zien
Alsof ik hen ook zelf was…
Winterzon.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 160 Ze oogt winters in het vroege
ochtendgloren waar rijp wit
op bomen en struiken bracht.
Het glinstert als zilverkristal
als ze met ingetogen stralen
de natuur zal gaan beschijnen.…
' s Nachts buiten
gedicht
3.0 met 1 stemmen 2.038 Het slapen bezig horen in het water,
de struiken zien door wimpers van de nacht,
naar konijnen tussen bomen staren.
Zij kijken met hun rode oog mij aan.
Het onbegrijpelijke slapen door
de slaap heen overwogen op gevaar.
-------------------------------------
Uit: ' Verzameld werk', 1993.…
' s Nachts buiten
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.234 Het slapen bezig horen in het water,
de struiken zien door wimpers van de nacht,
naar konijnen tussen bomen staren.
Zij kijken met hun rode oog mij aan.
Het onbegrijpelijke slapen door
de slaap heen overwogen op gevaar.
-------------------------------
uit: 'Verzameld werk', 1993.…
Natuur
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 159 De bomen en struiken lachen
de weilanden gniffelen mee
alles draagt zijn steentje bij
natuur is pas echte gratie
uit mensenhanden komt goedkope imitatie
het bos lacht luid
en mijn hart klopt wat sneller
als het echt is
klinkt alles wat feller.…
Uit dood hout
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 295 tijd om de
struiken te snoeien
het lager gewas
opnieuw laten bloeien
bomen hun
uitzicht te geven
want uit dood hout zal
nooit meer iets groeien
het mes gaat er in
gekortwiekt en kalend
nog koud maar toch samen
de nieuwe lente weer halend…
Op een zelfmoorder.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 522 Hier stak hij, achter struik en heg,
Zich voor het oog der mensen weg;
Daar boven staat hij moedernaakt:
En wat hem 't hier heeft bang gemaakt,
Is derwaarts met hem heengetogen:
Hoe heeft zich de arme dwaas bedrogen!…