Netgedichten

netgedicht (nr. 22.069):

Verdampt

de merel waagt zich niet
zwijgt stil onder de struiken

ik voel de koude steen
onder de bolchrysant

in miezerige regen
kom ik mijn toekomst tegen
vervlogen en verdampt

de duif vliegt op
verschrikt
en laat me zelfs vandaag
nog moederziel alleen

Schrijver: annabel, 26 augustus 2008

stuve013

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: verdriet

verdampt

2.8 met 18 stemmen

1.081

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

gerhard burgers, 17 jaar geleden

mooi! in miezerige regen, kom ik mijn toekomst tegen...

jan haak, 17 jaar geleden

Het stille verdriet, in beelden van vogels, mooi en subtiel weergegeven.

Geef je reactie op deze inzending: