Alle inzendingen over sturm und drang

gute nacht niederlande punt und el es ist zeit fuer mich zu gehen ik neem nog een laatste sigaret om mij daarna um zu drehen voor het lezen: dank je wel…

De autobrandstof is hier echt te duur Dus ‘frank und bleifrei’ gaat men elders tanken Het prijsverschil zet mensen aan het denken Maar grenspomphouders roepen overstuur: 'We gaan verzuipen als ze hier niet pompen Voelt men dat dan niet aan op Haagse klompen?'…

Een geldprobleem, dat kan behoorlijk nijpen, en dan je vader dood, da’s ook heel zuur. Begraven of cremeren is vrij duur dus deze noodsprong kan ik wel begrijpen. Alleen die vuilcontainer vind ik zwak. Waarom niet netjes in de gróene bak ?…

Ein Atemzug, ein Augenspiel, Der Erde Luft und Licht zu schmecken, War dir genug und schon zu viel; Du schliefest ein, nicht mehr zu wecken. Vielleicht in diesem Hausch und Blick Sind alle Spiele, alle Mienen Des ganzen Lebens dir erschienen, Erschrocken zogst du dich zurück.…

rijk aan gedrevenheid is de smetteloze wiens jacht op vunzigheid vereeuwigd in al zijn zonden hij dient in den nevel van de nachtelijke aard van beslommeringen zich enkel te bekommeren om de stille gang door de spelonken waar vrees en duivel heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben…

Met zachte drang slaan de trommels van de liefde -- mijn deuren open.…

Mijn hele leven groeien de bomen van thuis -- verder in mijn hart.…

woorden wevend weergegeven als altijd achterhaald door dichterlijke drang zwijgt ze zinnen zoekend wellicht wetend waarom... hoe wrang…

ik heb een tomeloze drang tot schrijven halfbewust schrijf ik deze woorden mijn woorden paren omgevormd en barend in zinnen vanuit mijn taaldomein bedien ik klankkleuren mijn woordmacht wortelt op het draaipunt van mijn denken gerijmd of ongerijmd sporen van woorden op weg van oorsprong naar begin…

Ik wring, ik pers, ik duw, ik zing, ik vecht, ik druk, ik stuw, ik dwing, prestatie aan de darm voorafgaande het billennat, de dreiging van een spetter kleeft verticaal, een poepje, van de binnenvetter…

De donkre aard drinkt vochten, Uit d’aarde drinken bomen, De zee drinkt uit de wolken. Het zonlicht drinkt de zeeplas, De maan drinkt uit de zonne,-- Wat laakt gij mij dan, vrienden, Die ook verlang te drinken?…

Ik ben op bezoek bij een lieve mevrouw haar dochtertje van een jaar of zeven acht zit verlegen onder de tafel kijkt bedenkelijk naar die grote ruige kerel kleine Annemarieke zit stil bij mij op schoot terwijl er een foto wordt gemaakt met haar beertje strijkt ze over mijn neus en wangen ik ga er weer vandoor het meiske roept tegen…

Het is onhoudbaar de schijn te vertalen in een spiegelbeeld Op beide afstanden iets wijder dan schouderbreedte net boven schofthoogte trek ik een lijn Rechts van mij het bos een decoratief monoliet afstekend tegen het glazuur, mijn plafond daaronder was ik het groen in gedachten met hier en daar een weider van koeien voor de authenticiteit…

zelfkennis Je wordt immers beoordeeld naar je daden En wordt door teveel drang vanzelf verraden…

Meneer de directeur, Je was achter glas één alomvattend oog. We waren bang, we dongen naar je gunst. Wonderen grepen plaats. Een kantje haring op de stoep of tante die aanbelde in ‘t aak'lig zwart en zowaar een handreiking deed. Jouw werk! Op het laatst huisde je aan het eind van de gang en schrok op als ik klopte. Je vouwde de krant…

Ik "voorspel" dat iets zal komen een drang van extase, op één enkel moment, toch fijn voor het spel?…

“Bist Du bei mir, geh ich mit Frieden Zum Sterben und zu meiner Ruh” Zij zong ons deze woorden toe Om daarmee troost en steun te bieden Een stem die licht in ’t duister bracht Een nachtegaal ging heen – rust zacht…

In mijn drang om haar te helpen Stak ik graag een handje toe Maar bij die allerlaatste daad Was het nog een heel gedoe…

In het begin is het de pracht, de praal In materiële zin zijn het de inkomsten Het is als meubilair; het is de drang naar financieel gewin De tijd verloopt Een tweede huis, een lapje grond De drang is groot Een nieuwe boot en blijf je nog gezond?…

houd me niet tegen met omstrengeling laat me uitdrukken mijn drang naar een wereldwijde volkomenheid die zich weerkaatst onder een zon zonder ook maar één schaduw…

geef de dichter een stukje strand en hij zal met welhaast passionele drang mooie woorden schrijven in het zand…

wenn ihr kind zu früh stirbt wird sie bitter empfinden dass die zukunft nicht geerbt wird das tiefste erleiden kann sie nur in ihrem herz verwahren mit unsäglichem und ausweglosem geweine…

Uitgestrekte, lange leegten vergelijkend mijn gedachten Voel de drang naar mooie woorden maar mijn hoofd laat mij alleen.…

de drang hoopt zich op deze keer een drift-bui aders spannen zich hart gaat goed tekeer wil stiekem iets doen oren zijn gespitst lippen stijf op de mond grijp met de handen oei, mijn Penthouse valt op de grond!…

Ik moet nu spoedig naar de Balearen De eilanden doorkruisen op een ezel De kleine baaien zoeken En de meisjes paaien De harde korrels voelen Aan mijn voeten Ik moet nu spoedig naar de Balearen Alles vergeten wat mij heeft verlaten De warme zon zal mij van al mijn pijn genezen Nog eenmaal kan ik dan gelukkig wezen Van mens en dier heb ik…

Wat norse wrevel legde in uw borst die wondre drang om, met uw kinderbende, jaar in jaar uit te zwerven zonder ende, uw orgel draaiend voor de schrale korst; Gij die u nooit aan werk of tucht gewende; met onbezorgdheid uw bestaan omschorst, en willig op uw sterke schouders torst de jammerlast der dagen van ellende?…

Zoek telkens naar je blijven, bloei de winter zo eventjes door jezelf in de vrieskou als een geiser De drang om open te zijn naar het licht komt van de wortels die groeien uit je spreng.…

De dichter, hij wil grenzen overschrijden Dat ziet hij als een schone levenstaak Er zijn altijd wel verzen in de maak Of hij nu pretentieus is of bescheiden Naar zelfinzicht wil hij de lezer leiden Hij stelt verzwegen zaken aan de kaak De dichter, hij wil grenzen overschrijden Hij kan niet anders dan maren verspreiden Wat dat aangaat ligt er…

hoe levenslustig het gezang de melodie waaraan ik hang de tekst nog zelf geschreven zoals bij ongekende drang het zoeken uren dagenlang en soms het hele leven...…

Voelbaar krankzinnig, de onweerstaanbare drang, de handelingsvrijheid de dader die zich niet bedwingen kan als eigenzinnigheid het hazenpad kiest een gestoorde wilsvrijheid dwalend in vrije velden van psychotisch koren aarzelend achterliet, om te ontwijken.…