Alle inzendingen over symbool OR verdraaiing OR vlag

De waarheid waait voorbij Vandaag, is slechts in Luttele momenten aan te raken Voor ze al weer voorbij is, En de leugen verder gaat Met waar ze goed in is, Het dagelijks verdraaien Van allerhande zaken Zondag 26 oktober 2014…

In een machteloze Poging om onder Dwangopname uit te komen Was ze doorgedraaid - In haar slechtste dromen Had ze haar eigen Werkelijkheid geschapen En de echte werkelijkheid Verdraaid…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

In het volle licht beweegt een vlag op de maan – maar de tijd staat stil.…

Het symbool heeft zijn wortels in de geheimste dieptes van de ziel, de taal scheert over het oppervlak van begrip als een zacht briesje...woorden maken het oneindige eindig: Symbolen dragen de geest voorbij de eindige wereld van 'worden' naar het rijk van oneindig zijn.…

Schouder aan schouder is het de wind het verdraaien van woorden en een verdwaalde kus in weer en licht. De stilte was nog nooit zo groots.…

Politici verdraaien feiten. Dat is niet raar maar waar.…

Maar zien ze dan door het rag Van de rege' uit mijn hart niet Die prachtige stille vlag -? Ach nee! hun blinde leed maakt ze nog lammer, En hun eindlijke vreugd - 0, wat innig jammer! - Zien ze die ooit? - 't Dooit!…

verdomme, waarom verhing jij je niet op de galgenberg bij nacht? nu moest je eigen vrouw je vinden in het fietsenschuurtje die afscheidsbrief legde je op het kussen van het bed, waar je nacht na nacht zal willen komen spoken de rafels aan haar ziel blijven een leven lang…

Ik is een vlag op een maanlandschap waar iemand metaalgaren in stak om het oneindige wapperen te bereiken dat in windstilte iets monumentaals wil betekenen. Maar vlaggen zijn weerloos en mijn lichaam bewijst hier niets. Al schrijft het ik en stelt het zich voor.…

De vlag wappert Bij elke stap De politiek Legt handen om de vlag Wie krijgt het gezag Wie doet nederland eer aan Wie bezorgt Nederland een goede naam Welke kopstukken Mogen in de arena van Europa Het land gaan verdedigen Met een sterke leider aan het hoofd De milieuproblematiek gaat boven het sociale gezicht Dat is een grote dramatiek…

We hangen Nederland haar vlag, in `s lands vergaderzaal. Dat werd ook wel de hoogste tijd, want het leek er maar kaal. En of die vlag zal wapperen, of hangt er slap bij slechts. Voorzeker zal hij dat gaan doen, door wind van links of rechts.…

Alles is symbool van goddelijk genieten, het goed en het kwaad.…

Stralend Het vocht uit de lucht weg schijnend Ze staat symbool voor een bijzondere persoonlijkheid Stralend “Ik” De spiegel zei ‘t.…

vandaag was ik alleen neen, niet alleen, maar met mijn gedachten ik was op weg naar beelden in het verwachten dichtbij een einder die ook best nog veraf kan zijn, dat is aan de machten ik volgde de hoop in haar facetten zij voedt de aderen kan de geest verdraaien de toekomst achteruitzetten met de wind meewaaien de adem pletten maar…

Een dag zoals alle andere dagen waarvan er zo veel zijn Toch lijkt deze dag langzaam te vervagen Men wil niet meer gedenken, alleen maar klagen De vrijheid wordt als begrip zó klein Een enkele vlag gehesen als symbool om deze holocaust nooit meer te ondergaan Nooit meer opgejaagd als ratten in het riool Sterven van de honger, een moord voor…

haiku/senryu de isolator als een eenzaam symbool voor geïsoleerden…

Ik verdraai dan de waarheid, een héél klein beetje want anders weet ik het ook niet meer hoor!…

Voor mij ben jij Symbool Van schoonheid & Liefde Een teken van Leven Zoals 't is Bedoeld Een symbool van Passie Gevoel van bestaan Jij bent Leven Liefde & Kunst tezamen Een vrouw zoals Jij....... Prachtig en puur 'k Ervaar & Voel het…

Ik sta bevend met mijn leven in de hand als ik Iets te hard knijp verkruimelt het een windvlaag is daarna genoeg om de kruimels in wind te verwaaien ik kus daarom waar niemand kust zonder te verdraaien geen lage lust waarom kan ik niet regenen van verdriet waarom lukt dat mij steeds maar niet en blijf ik beven…

donkerrode roos pijnlijke scherpe doornen symbool van liefde…

veld vol klaprozen  symbool voor gesneuvelden  de kleur is bloedrood…

Ik zwem met mes en vork maar kan niet staan de huidige symbolen dompelen de middelen ook onder elke traan die over gewassen handen mompelen Zo zoek ik oude relikwieën en beschouw van wijze ketters’ middelpunt geheime geesteskind’ren en herken de golven nu nog niet aan mij gegund Ik zie de beker ruim gevuld met gif de prediking van vrijheid…

Het symbool van de oneindigheid kan met één pennenstreek worden genoteerd. Lente, zomer, herfst, winter. Dag en nacht. Zo eenvoudig is alles. Geboorte volgt dood op; nieuw leven begint bij het eind. Het leven is eindeloos.…

Papieren dromen geven mij de schaduw van woorden die ooit bestaan. Ik reis over kolkende wateren waar woestenij en tropische liederen rinkaaneen weerklinken. Kades bestaan niet. Enkel de doorschijnende modder van de jungle en de uitgestrekte wind van de savanne betekenen voor mij de terminus. Passagiers begeleiden het eenzame galjoen op weg…

de waarheid kan zij verdraaien tot de echtheid die ik zie duizend woorden kan ze fluisteren tegen de maan maar wie, zeg me wie zal er luisteren naar haar pijn als zinnen vervliegen woorden versterven en sterren verwaaien over de golven van onze dode zee de wind neemt ze mee wie voelt nog de pijn als al haar gedachten onder zand…

De mystieke roos Symbool voor 't mysterie Gods een troost voor velen.…

Fortuna, oude godin, je bent terug want over jou schreef ik ooit mijn eerste gedicht Over een schip dat langsvaart als symbool voor de symbolen die sindsdien zijn langsgevaren. Daar ben je weer, een beetje kouwelijk zoals dat betaamt, maar aan een tafeltje Je oeroude zelf.…