26824 resultaten.
De taal van tijd
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 403 Meetkundige precies
spreekt het hart van het oog
de boekdelen van een leven
zonder dialoog
Het kijkt en
spreekt van non-verbaal
de taal van tijd
als een innerlijk signaal
En soms fonkelt
onder een warme zon
de parel van toen
zoals het begon.…
De taal van tijd
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 795 De dagen cirkelen
langzaam rond
op de adem van licht,
lucht en ruimte
stel ik vragen aan vroeger
waar beelden vervagen
alsof ik de taal
van tijd verstond
in serene rust
waar verlatenheid fluistert
rond de contouren
van wat eens was
buig ik mijn hoofd,
'k heb naar de stilte
geluisterd en geloofd
in het mysterie van leven
dat…
de taal van tijd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 132 Mensen worden ongevraagd geboren,
zoals druppels ontstaan,
middenin een zee van tijd.
Regenbogen verschijnen,
wanneer licht wordt gebroken,
zoals ook mensen breken.
Zo groeien wij dankzij het levenslicht,
dat de bron is van eeuwigheid.
Door vallen en opstaan leren mensen leven,
leren wij de taal van tijd verstaan.…
Diabolo
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 78 Beleven we leven als ruimte?
Als bewustwording daarvan?
Als beperking.
Als angst?
Als creatieve liefde?
Wie durft kiezen?
Voor wie we zijn.
Voor elkaar.…
'n Droom vervliegt .....
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 361 beleven
't Leven gaat door
dit is de realiteit
'n droom vervliegt
ik ben het kwijt .....…
Ik wil meer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 33 -
avonturen beleven, maar wel dichtbij
huis, want ik ben al zo nietig
een bijzaak, een vlekje op berg
of zee, inwisselbaar in de menigte
ik wil waarvoor ik me inspan
niet wegrelativeren, niet helemaal
onzichtbaar zijn in het al en de tijd…
Fijndraden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Waar geen woorden voor zijn
is hier in de schemering
aanwezig, het geheim
nog niet te weten
hoe het verder gaat
maar wel het net in mij
te voelen samenkomen –
onzichtbare verbindingen
met de hartslagen van het leven
In woordloze taal verovert
het ademen van de pijpen
zacht golvend de ruimte
op de stilte en dan is niets
vanzelf muziek…
Lijflied
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.167 Een wijs is het, een onbepaalde
ruimte, die nog niet weet van tijd.
Een mond waarin bestorven ligt
wat nog geboren moet worden.
------------------------------------
uit: 'In een mum van taal', 2002.…
De Kunst van Aarden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Mijn reis door de ruimte,
werd onderbroken,
door de tijd.
Op aarde kon ik landen.
Moeders waren hier al.
Hier werd worden zijn.
Zo durf ik aarden.
Onze reis door de ruimte,
zal worden voortgezet.
Niemand weet hier hoe.
Niemand weet wanneer.
Eeuwigheid wacht.
Zojuist schreef ik dit gedicht.
De meeste mensen slapen.…
Langzaam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 We schreven nog brieven
hielden lang en langzaam
van elkaar.
Zochten naar woorden
bloesemend licht soms
of zwaar als een storm.
Stuurden gevleugelde
woorden hangend aan
een zijden draad.
Droegen onze brieven
voor elkaar
door het landschap.
Bliezen adem
in onze zielen
en verlangden naar wat
blijven zou.…
voor mijn voeten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 hoe maak ik
van loden letters
lichte klanken
hoe weef ik lood
en licht kleurig samen
tot een klankenspel
omkleed ik
ze met tere
dromen
moet ik muren
slechten of wacht ik
hun geboorte af
licht en lood
laat ik rijpen in
de boomgaard van
doorzichtig glas
tot ik kan vergaren
wat voor het oprapen lag…
Verzet(ten)
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 197 Maak met die wintertijd gauw korte metten,
Het klokverzetten vraagt een dik uur tijd,
Dat uurtje winst ben ik dus snel weer kwijt,
Ik ga mezelf eens principieel verzetten.
En nou verzet ik mij een half jaar lang,
Want nondeju, ik blijf niet aan de gang.…
zolang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 ik ben zolang
het duren kan
voorlopig
een almaar
oplaaiend
verlangen dat
machteloos
krachtig tegelijk
op plat paper
antwoorden
boetseert op niet
gestelde vragen
voorlopig
zolang ik
duren kan…
ongemeten wijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 toen het weer licht en
morgen was
zweefde een liedje
voor mij uit
ik wist het zeker:
vroeg of laat
vind ik het woord
levend als water
dat mij bevrijdt
de ochtend was
ongemeten wijd…
je bent niet eens hier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 53 je bent niet eens hier
toen tijd in het raam verscheen
verlegde ik mijn blik van zin tot zin
oh ik wist de hele tijd dat ik het was
ik ging voorzichtig naar beneden
tot aan de onderste tree om
na te denken gewoon om daar te zijn
te treuren en te ademen
de nacht was gevallen
zonder dat ik het gemerkt had
zou je op me wachten
voor eens…
Tijd is kostbaar
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.675 Tijd is zo'n kostbaar gegeven,
die moeten we intens beleven.
Geen enkele tijd komt ooit weer terug,
Tijd gaat altijd veel te vlug.
Als je terugkijkt op je leven
Kan je tijd wel terug beleven.
Genieten of een traantje laten,
die tijd van toen heeft ons verlaten.
Hoeveel tijd er voor ons ligt,
daarop heeft de mens geen zicht.…
Dimensies van de taal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 392 Beweegt meetkundig in figuren
Geeft pas resultaat na een gevecht
En zoekt de mensen te besturen
Drie dimensionale taal
Is logisch en heeft consistentie
Bouwt aan ruimte bolwerken
Verklaart de eigen existentie
Maar bezit geen waarmerken
Vier dimensionale taal
Begrijpt haar dwalende beperking
Uit zich al in meta-zinnen
En is in staat tot…
Vlucht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 335 de tijd
waar ik oversprong
viel dwarrelend naar beneden
de ruimte
waar ik in doordrong
versplinterde tot plaatselijkheden
vastgeklampt
aan de adem van mijn mond
heb ik al het bestaande uitgedampt
tot aarde, tot grond
in sterrenzeeën
heb ik gezwommen
zag de schepen één voor één zinken
heb alle melkwegen beklommen
om me uiteindelijk…
Tijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 567 Tijd is geen snelweg
tussen geboorte en sterven,
Maar ruimte om in de zon te parkeren
Tijd is geen kast
Om je leven in op te bergen,
Maar een vitrine om het tentoon te stellen
Tijd is geen typmachine
Om alles te beschrijven,
Maar een harde schijf om alles op te slaan
Tijd is geen kalender
Waar alles voorgeschreven staat,
Maar een boek…
De tijd staat open
gedicht
2.0 met 20 stemmen 10.880 De tijd staat open, het hijgt aan weerszijden
of avond en donker elkander omarmen, het slaapt
dat het kraakt in de stokoude boomgaard, zwanger
van wanvruchten galappels wormen
in het huis het gemor van adem, van data
dat de nachtschade hangt aan zijn leven
dat de zaaier ontkiemt in zijn veldbed
dat de groene woorden als kersen bederven
bij…
Verstillende nevels
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 663 Een rimpeling op stilstaand water
golven van geluk overspoelen mijn hart
nevels verstillen
oceaan van ruimte
de tijd is van mij
vandaag een dageraad
als warme sprei
fijnbesnaard theater
onbegrensd
tintelend moment van tijd
wandelend verder
langs deze oever
als grenzeloos bevrijd
morgen dan
zien we wel weer…
Kikkerbloed
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.629 ik verander de wereld
ik verander de wereld in een kikker
o kon dat maar, springen naar de sterren
onze eieren door heel het al verspreid
al mijden wij de vliegen al van verre
geef ons ruimte
geef ons tijd
geef ons tijd
geef ons ruimte
ik verzuim te
vermelden dat ik niet toveren moet
en goochel een spoor van woorden
dat is mijn sprong…
Gasthuis
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.837 Wereld, ik leef in het domein
van lichte taal in wintertijd:
de gangen leeg, de kamers ruim
en zonder grens de binnentuin.
Einder, bedaar, ik heb een huis
dat mij bevrijdt; onder dit dak
ben ik een mens die adem krijgt.
-----------------------------
uit: 'Woeste grond', 1992.…
We groeien door de tijd
gedicht
4.0 met 13 stemmen 4.117 We groeien door de tijd
met onze reusachtige voeten
maken de wereld klein
met onze reizen
dat maakt ons groot als goden
de tijd zit in ons hart
de ruimte op zak, in ons hoofd.…
Stilte stil
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 68 Ruimte grenzenloos.
Stilte stil.…
Ruimtetijd
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 225 ’t Was lang geleden dat ik autoreed,
Hij stond al weken stil in deze tijden,
Ik moest me wel bedenken: 100 rijden!
Dankzij dat ritje is het dat ik weet:
Dat met elk ‘ietsje-minder-snel-weg-bord’,
Ons landje weer een stukje groter wordt.…
logica failliet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 662 er is geen tijd
geen tijd nu
voor verdriet
er is geen plaats
geen plaats nu
voor paniek
had ik
kunnen weten
had ik
het willen weten
er is geen ruimte
geen ruimte
voor een klaaglied
alles lijkt opgelost
maar blijft een raadsel
de logica failliet…
Kinderen van ons heelal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 135 Ooit keren we allen terug,
naar vanwaar we allen kwamen.
Naar het kind dat ik destijds was.
Terug tot de stof waaruit ik ontstond.
Verbonden in de geest die we samen zijn.
Daar blijf ik wie ik ben en altijd was.
Een dier zoals alle dieren waren.
Als toeval dat bedoeling werd.
Als kind van ons heelal.…
Rolden waterrimpels in het zand
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 231 ik kwam innerlijk weer tot rust
ver weg van alles
gaf het interessante inkijkjes
die emotie opwekte naar een eigen taal
meeslepend en diepgaand
naargelang de ruimte
laat het een spoor van golven na
heb ik besloten
het roer structureel om te gooien
en een andere koers te varen
waar mijn hart ligt……
Koffiegevoel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 Koffie schept weer ruimte,
in onze volle koffiekop.
Koffie voelt ons aan.…