Alle inzendingen over tang

Uw bijbelse fantomen Benauwen mij, gij oude tang! O maand van preek en psalmgezang! O gloriemaand der vromen! December: duurt gij maandenlang? Zal ’t nieuwe jaar ooit komen? Ik ben door uw bekeringsdrang Zo in de zeik genomen Dat in mijn bangste dromen Ik u zelfs bied de and’re wang. December: duurt gij maandenlang?…

achter thermopeen het was de ochtendzon die zacht haar roze huid met glans bespeelde en ik waande mij de zon die in verlangen haar bescheen Op stoute schoenen sloop ik binnen om haar éénmaal nog te kussen en ik boog me ondertussen in genot over haar heen waarna die bolle me toen zei dat ik er ditmaal van zou lusten en hij nam haar in de tang…

De wereld als tangen en ijzeren haken waaraan dieren worden opgehangen, en ik schreeuw en zing over schoonheid en mogelijkheden omdat ik vrolijk ben. Omdat de zon nu toevallig schijnt en het weer wat beter gaat, en ik luister, haast in trance naar goddelijke muziek terwijl de buurman zijn vrouw misbruikt en slaat.…

Terrorisme is een tang het werkt beklemmend en doet pijn Onveiligheid maakt mensen bang en kunnen niet zichzelf meer zijn Geloof is niet waar het om gaat filosofie is het gemis Ongeloof de gouden draad die ook hier centraal in is Waar is de veiligheid gebleven gemoedsrust als een zeef die lekt Om niet meer zonder angst te leven is het…

in Sellingen is een dichteres Rita Smits die mooie dingen gemaakt heeft ik ken haar niet weet niet eens of ze nog leeft gevormde zinnen bij haar rijmen veel beter dan de mijne Westerwolde natuur, sfeer zet ze ongelooflijk raak neer winden zagziggen schapen die loom liggen witte wieven wuiven dansen op een tange niet ik, zij heeft…

In woorden gevangen is het zandopduiking, tange akkers er omheen geploegd een bosje eiken met grillige stammen. Midden in de cultuur uitstulpende natuur maak jezelf wijs dit is de ingang naar het paradijs. Glooi in het land plooi in het tafelkleed boven mijn verstand langs de akkerrand loop ik erheen.…

Na ruim 270 dagen (9 maanden) is het kind in aantocht Het zal wel met de tang worden gehaald Ik keek ernaar op TV tijdens de was opvouwen En dacht “een kind kan de was doen’ Want dat te geboren kind is al een voltooid leven Krijgt ogenblikkelijk euthanasie toegediend Want die medisch-ethische kwesties zijn vrij Dan gaan ze met het embryo experimenteren…

ik zag je de tijd kerend met een oude vermoeide zon die zijn stralen nog stuurden langs het half dichte pluche waar zij nog duurzaam stof deden opdwarrelen en jij met het losse golvende haar nog met de tang gekruld in de licht belegen vintage kledij die zich nu in modische snufjes helemaal kan uitleven daar waar oud en jong…

dag lijkt het een munt die ‘t leven alleen maar duurder maken mag Een puur product van Europese politiek Bedacht door hen die eenheid wensen Maar de gewone man die hem gebruikt wordt ziek wordt er steeds droever van Een dwingeland voor alle prijzen Die alsmaar stijgen tot groot verdriet van juist de minderen Hij heeft ze in de tang…

De wereld staat te schreeuwen voor de ramen, maar hoofdpijn wurgt mijn geest met zulke tangen dat ik niet eens behoorlijk kan ontvangen de indrukken die toch naar boven kwamen. Die stomme koppijn!…

hij moet eruit, dat is van groot belang ik bad vergeefs, er kwam geen hulp van boven maar wel iets scherps, hoe pijnlijk is verdoven daarna verscheen een monsterlijke tang ik liet mijn ogen spreken: IK BEN BANG!…

van liefde en lust na de schepping hier wasten schijnheilige pelgrims die voornamelijk de lul waren als heren die zich zonder vrouwen compleet als mannen gedroegen onderweg vermaakten in kroegen boetedoening voor escapades naar Santiago de Compostella na een zalige daad waar zij zich niet van konden distantiëren zichzelf ook nog in de tang…

De wrede keizer Nero zocht volksvermaak, liet volgelingen van Jezus vangen tussen kwaadwillende, valse tangen, trof de slachtoffers met gruwelijke wraak. Binnen de circusmuren klonken vaak, ondanks marteldood, blijde lofzangen. Stervenden mochten Hemels geluk verlangen, vervulden een onsterfelijke taak.…

Begeleid door verre, ruisende zeezang danst het duister met zachtzoute passen in het zanddal, waar droge gewassen losjes wiegend, de grond houden als een tang. De taaie stengels zijn vol klein gedrang: kevers strijken neer, op zoek naar woongrassen. Zal nieuw tehuis de diertjes verrassen? Opeens staan ze stil, afwachtend en bang...…

Beul, leg de tang weer op de hete kolen Vrouw, waar heb je dat stenen dier verscholen Beul, trek wat strakker om haar hals de keten Mens, wil je dan uiteen worden gereten?…

Zo neemt mijn tong hem in de tang. Ik voel je, kersvers vruchtvlees, langs mijn wang en tandvlees schuiven; mijn gebit vermaalt je. Een duo is een mooie oorhanger. Een tros van drie is groots, een trotse trits bolronde schepselen, zonvolle kersen.…

Wij zijn niet bang, voor juffrouw Tang. Zij spuugde vuur. Dit was van korte duur, er kwam een ander, maar, met duizend sproetjes en vuurrood haar. Het leren ging nu als op slofjes, met veel gelach en lol. Ik leerde netjes schrijven, als toetje toe, een aai over mijn bol. Lesgeven was een feest, ja ’t is waar.…

ik hem verneder dan voel ik enkel macht heb hem aan het bed vastgebonden met wat zwarte tape ze duren slecht luttele seconden de slagen van mijn zweep hij is erg onderdanig doet precies wat ik hem vraag gedraagt zich meer dan kranig daarom doe ik dit zo graag zijn ogen vol verlangen zie de lust in zijn blik ik verlos hem van de tangen…

begeven in onze dagen is het veen weg de dijken gebleven de leidijk langs Barnflair bij Bourtange aan de grens weer Bellingwolde, De Lethe dijk in Over de Dijk niet te vergeten boeren aan de andere kant waren ook blij want de leidijken hielden stand hielden hun land droog, water bleef hoog in de veenspons hangen in het beekdal, op de tange…

vannacht na een krap uurtje slaap door mythologische goden in de tang genomen Atlas zat spieren los te snijden Vulkanus hamerde een bijl in de buurt van mijn achterhoofdsgat de pijn was hels hoe ik ook lag of zat ik kon geen slaap meer vatten en elk bewegen maakte mij tot kotsen toe onwel de uren duurden en voor het eerst in tientallen…

Je dacht, mijn armen waren gift'ge tangen, Die 'k spin, in 't moegesparteld prooitje zet? Je dacht: als elk, schomm'lend naar eigen stelsel, Mij koorddanst in een wijsgerig vertelsel, Dat 'k flirt, koket, misschien cocott'rig wicht?…

De mollenman, de mollenman Bel hem maar op Hij komt er zo an Hij kruipt over gras met een luisterend oor Hij tikt en hij klopt en hij ruikt aan het spoor Het duurt soms maar even of hij heeft Mol al door Voorwaar, dit talent komt zelden nog voor Met klemmen en ijzers, met zilveren tangen Mollenman is met gereedschap behangen Nooit was…

Met een haardos het liefst in een prachtige krul, zodat je niet naar de kapper hoeft met tang en meer van dat spul. Benen zoals Barbie ze had, netjes lopend vanaf je strakke gat! Enkels slank, een mooie leest, zoals het misschien ooit is geweest.…

Toen schoot de tang ook nog eens uit mijn handen: en dus vader ook dood.” “Kan gebeuren,” zei de chef “het maakt toch deel uit van uw leerproces. U mag het vannacht nog eens proberen, nu krijgt u maar een zes.” De jonge arts ging dankbaar voor de tweede kans de nachtdienst in. Vastbesloten om er dit keer niet zo’n puinhoop van te maken.…

je een kaars die gedoofd was met een aanwakkerende innerlijke hitte aanblaast Je staat in een kamer met knikkende knieën alsof je op een surfplank staat terwijl de zee om je heen van zoutzuur is En het bloed stroomt door je lichaam alsof het een vloedgolf van vuur is Alsof iemand die in je hoofd zit de haren uit je kop rukt en met een tang…

In z'n vuisten, zat 'n tange, die 'n gloeiend ijzer greep en het, lijk 'n rode kreefte, tussen heure benen neep. En hij kleunde, met de moker, op de hoepel van 'n wiel, dat het grijmsel, door de daver, van de zolderribben viel.…

wat je ziet is een zandzuigplas dit was een zandrug, een tange een zandzuigbedrijf kon er veel geld mee vangen kreeg de vergunning om te ontgronden zoog het zand weg wat uitmondde in een diepe recreatieplas een natuurlijk mineraal glauconiet maakt dat het water blauwgroen ziet helder en fris wat is er mis als ik daar op een zomerochtend…

En dan die tang, die gaatjestang, plotseling ben ik zo bang dat ze langs mij heen zal gaan en mij zal vergeten, mij zal overslaan.…

Dolend door een zuilengang Handen raspend langs het plaaster Hield ik mijn woede in de tang In het geheugen dat achterwaarts kruipt Vond ik sporen, jouw vingerafdrukken, En hoe jouw zweet druipt Jouw appelwang kon me nog verrukken Als een troebel gif dat binnensluipt.…

Daar is de schippe nog, daar is de tange; 't ovenbuur staat daar, zo 't vroeger daar stond; 't hondekot staat daar, en... - 't is al zo lange! - Hoe is de naam van die andere hond? Ach, hoe verheugen mij, ach, hoe verheffen de oudere dagen mijn diepste gemoed!…