25108 resultaten.
De jaargetijden
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.018 Lente, de blonde,
Winter en zomer,
Najaar, de dromer,
Innig verbonden
Dansen hun ronde.
Al de bezonde,
Zwellende kelken,
't Rijpen, verwelken,
Elk heeft zijn stonde
In deze ronde.
Wanneer de monden
Van deze teersten
Lachten zij 't eerste?
Wanneer begon de
Dans in het ronde?
Aan welke wonde
Zullen zij sterven,…
Jaargetijden
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 384 Natuurlijke schakering van warme kleuren
Betoverend mooi zo aan het eind
De schoonheid van loof als laatstgebeuren
Een mooie mantel die verdwijnt
Hun plicht gedaan, het doel bereikt
De boom leeft voort en zij vervagen
Als gevallen blad de grond verrijkt
Gaan takken straks weer knoppen dragen
Nog even niet
Nog even stralen
Laten zien waar je…
Jaargetijden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 Baarlijke geluiden
doen het wisselvallig maanlicht
het wilde spel van wind en golven
rimpels plooien
in het oude gezicht
de zomerse geuren
doen het denken verblijden
geeft kleur aan ogen
van wolken en regen
wedergeboorte
van een stoffig bestaan…
Jaargetijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 243 Laat me zijn op plaatsen die doen verdwijnen
en vergeten mijn armoe, mijn tijd.
Waar ik kan versmelten en al het ijs verdwijnt.
Maar ach jij, jij die blijft! Laat mij los
in iets van witte eeuwigheid, dat het hout verbreekt
en bladeren laat verschuiven, wanneer de aarde rouwt.…
Jaargetijde
poëzie
4.0 met 2 stemmen 4.102 o Gij die wij beminden eens,
wij groeten u, vol droef geweens,
en staan rondom uw graf te gaar,
op 't ende van uw stervensjaar.
Waar zijt gij? Sterke en kloeke, en al,
waar zijt gij, ach, te groot getal
van vrienden, gij, die dacht misschien:
'k Zal menig uwer sterven zien!
Aleer gij iemand sterven zaagt,
was 't gij die eerst…
jaargetijde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 435 nu nog schaduw in de tuin
tien zonnebloemen blinken zwaar
de kat strijkt en vogels zoeken naar
een enkel evenwicht
perzikkruid verzoekt een wilde bij
om toch ook een vlinder
toe te staan
in haar gaan ging zomer mee
ze stierf aan armoe en het vallen van
de nacht
ik heb gewacht, geschreeuwd, gebeden
maar het heden biedt niets meer…
Jaargetijden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 99 Het is weer herfst geworden.
De wind waait gele bladeren,
uit herfstgeworden bomen.
Vermoeide takken breken af.
Een gure storm steekt op,
en blaast hersenspinsels
uit mijn oude kop.
Versleten gedachten zijn het,
die ik niet meer nodig heb.
De lente staat alweer klaar,
in winterharde knoppen.
Wilskrachtig veer ik op,
de zomer tegemoet…
Jaargetijden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 Het dekt de wortels die het in
vervlogen tijden samenbracht
en sterft er nu, alleen
Ik loop langs afgesleten paden,
enigszins verblind
door de schoonheid van het zonlicht,
dat traag door kaalgeslagen takken
een nieuw, verloren, evenwicht hervindt.…
Jaargetijde
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 67 De pijn om het verlies vervaagt,
maar niet de herinnering aan wie je was.…
In jaargetijden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 151 De zomer verwart in de verte
als een dunne draad zonder eind
Herinnering aan de winter paars
als een heideveld schaars bedekt
Een heldere droom wordt zelden
een gedicht met zuivere woorden
Herfst lijkt op een bonte vlinder
zomer- en herfstkleuren opgezogen
Een winter wacht met zwart en wit
in een maanzieke, zilveren nacht
Een ader in de…
Jaargetijde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 125 Soms mis je iemand al na een uur
Soms pas na een dag of week
Maar onvermijdelijk komt die steek
recht in het hart,
op de dag dat het jaargetijde is
Een dag van ongekend gemis.…
Jaargetijden
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 135 LENTE
lente is zoals
jij je in mijn armen vleit
vol van beloftes
ZOMER
samen in het gras
overdenkend hoe het is
en nog worden zal
HERFST
herinneringen
ontvallen ons langzaam als
bladeren de boom
WINTER
winterse koude
de kachel warmt op z’n best
dat wat ons nog rest…
Jaargetijden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 45 Onstuimige wind
woeit de bladeren voort
als gedachten die dwarrelen
Herfst is gekomen
stormachtig onmisbaar
in de cyclus van seizoenen
Kleurrijk prachtig
het verval almachtig
bereid tot wederopstanding
Maar eerst is er winter
enig natuur komt op rust
wachtend op de roep van het voorjaar
En met de lentezon hoog aan de hemel
start…
Niet vergeten...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 137 Mijn droevige en trieste gedachten
Gedachten van een wat oudere vrouw,
in die zo nare tijd van de overgang.
Hij luistert heel geduldig,
Zijn kopje stralend rood.
Zich niet bewust van de troost die hij bood.
Ik pluk hem niet, nee, waarvoor.
Hij hoort hier op het Zeeuwse duin.
Genietend van wind en zomer.
Toevallige ontmoeting.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
- Herfst is de kleur van de oude dagen -
netgedicht
4.0 met 66 stemmen 2.965 Onder een zucht van voldragen pracht dat zwicht
bewaart hij de tijd, warm gekleed in avondlicht.
Herfsttij, oude wijze boom mijn vriend..
buig je sterke eikentakken..jij kende mij als kind.
Jaargetijde, een verstrengeling van oudzijn en smart
onuitwisbare herinnering, inkepingen van het hart.
vallend de droge bladeren..goud de rand.…
Winter
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.007 Maar ik wachtte liever
nog een jaargetijde.
Want bloesem bloeit nou eenmaal
vaak in mij.…
Vrouw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.270 tochtvlaag scheerde zij aan mij voorbij
eer ik wist, wat zij mij te doen aanried
huiverend stond ik op een duinslag
nabij de zee, die landinwaarts dreigde te springen,
die trachtte mij te verzwelgen met een weids gebaar
ik, die niet goed wist, wie zij was, wat zij deed
niet alleen de zee, ook de winter was nabij
die mij zou dopen in eindeloze herinneringen…
Ileum
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 244 En nu verder in de maag: Hier
ziet u al wat vlinders fladderen,
al naar gelang het jaargetijde.
Soms zijn het witte, maar
meestal maken we ze rozerood.…
Maandag vier november
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 606 Het najaar dwarrelt uit de lucht
En dekt het grasveld toe
In goud en geel en oker.
De zomer is zo lang voorbij
Alsof hij nooit geweest is.
De winter is nog zo ver weg
Alsof hij nooit zal komen.
En ik,
Ik zit hier in de zon
En wellicht voor het laatst dit jaar
Op maandag vier november.…
LOUWMAAND.
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 5.583 'Dan gaat de winter strengen'
maar daar laat 'k mij niet door kisten
daaglijks tel ik de minuten
die per etmaal door Vader Tijd
volgens de seizoenstatuten
aan 't daglicht worden gebreid
al die steken aan elkaar
vormen weken, ja zelfs maanden
en voor je 't weet is het breiwerk klaar
is de zomer volop gaande
dan koesteren we ons in de zon…
hier en nu zei u
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 927 de klokt tikt met de regen
in hetzelfde refrein en geeft
commentaar, dat is een zegen
voor wie aandacht nodig heeft
boven links slaat een stofzuiger aan
beneden rechts een zwarte bouvier
van de vrouw met hoge hakken
die op bureau haar lusten viert
zet Nelly Furtado wat harder
zij is het helemaal met me eens
hoe goed je ook ergens in bent…
met de haast van jaargetijden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 210 deze schitterende bloemen
tegen een nog blauwe lucht
vertellen mij iets over
de verloop van tijd...
zoals ook wij ons begeven
van seizoen naar seizoen
zo ontluikt een bloem tot bloem
om straks weer te verwelken
achter de einder van vandaag
loert de haastige herfst van morgen
Lejo van Kuijeren…
De tijd staat open
gedicht
2.0 met 20 stemmen 10.884 De tijd staat open, het hijgt aan weerszijden
of avond en donker elkander omarmen, het slaapt
dat het kraakt in de stokoude boomgaard, zwanger
van wanvruchten galappels wormen
in het huis het gemor van adem, van data
dat de nachtschade hangt aan zijn leven
dat de zaaier ontkiemt in zijn veldbed
dat de groene woorden als kersen bederven
bij…
snerttijd
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 366 als een ongeschoren kinnebakkus
stoppelt het geradbraakte land
waar klamme wolken winterkoud
door het vale zonlicht weerkaatsen
in volgelopen diepgetrokken sporen
een strakke reiger spietst zijn prooi
en blubbert het met smaak in ‘t zuur…
jaar-ge-tij-den
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 207 de crocus in bloei
belooft in geur en in kleur
het wordt weer lente!
de zee glooit en gloeit
wij zwemmen en zweven op
golven van geluk...
de nevel in wit
bedekt het land in eenvoud
het is zo mooi stil
de winter trekt aan
sneeuwt een strakke trui van ijs
binnen is het warm.…
Herfst.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 166 Warm nog schijnt de zon
door het oude vensterraam
de tuin blijft in bloei.…
Oudejaarsdag aan zee.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 158 Wat bracht de zee wat nam de tijd
te worden tot wat nimmer was.
Een ander lichaam voor een tijd
gerijpt door de omstandigheid?
Dan blinken schelpen even op
ik hoor de stille letters klinken.
Een traan in mij maakt zich dan los
als morgen, alles anders en
ook lichter is geworden.…
Naderend
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 184 Blad in de winter
rijp voor bezinning en sier
begroet het voorjaar.…