Netgedichten

netgedicht (nr. 81.381):

Jaargetijden

Onstuimige wind
woeit de bladeren voort
als gedachten die dwarrelen

Herfst is gekomen
stormachtig onmisbaar
in de cyclus van seizoenen

Kleurrijk prachtig
het verval almachtig
bereid tot wederopstanding

Maar eerst is er winter
enig natuur komt op rust
wachtend op de roep van het voorjaar

En met de lentezon hoog aan de hemel
start de fase van groei
planten komen tot leven en sieren de omgeving

Zomertijd oogt monotoon bont
alles gaat zo zijn gangetje
tot het najaar zich weer aandient