21993 resultaten.
het trage net van de zee
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 208 regendruppels vallen in zee
de wind drijft mensen huiswaarts
ik keer noch richt mij verder
naar vragen, luister enkel naar weemoed
en verdwaal tussen geruis, de mond
verlaten
sinds het afscheid ken ik
de weg van de regen en hoe meer ik waai
hoe meer ik tot zwijgen kom
ik wil de vloed staande houden, de meeuwen
die in zilte plassen de…
Formatienieuws!
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 220 Nog nieuwtjes van de twee informateurs?
Jawel, de stand van zaken werd door Remkes
onthuld aan journalistenboys en -femkes,
die ongeduldig wachtten op primeurs.
Hij roemde de gemaakte overuren
en zei: ‘Het gaat nog wel een tijdje duren.’…
Woorden en daden
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 127 Docentenschaarste, PFAS-gif, Ter Apel,
de jeugdzorg en de woningbouwmisère,
aardbevingsschade, toeslagenaffaire,
het kabinet loopt niet zo hard van stapel.
Als het in Nederland om mensen gaat
komt actie laat, te laat, of veel te laat.…
IM: twee spreekwoorden
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 143 Regeren wàs vooruitzien, nu niet meer:
geen proactief beleid voor zware kluiven,
het is de trend om ze vooruit te schuiven,
zo sneuvelen twee spreuken van weleer.
De zorg wordt onbetaalbaar, valt te vrezen,
omdat we niet voorkomen maar genezen.…
De worm.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 186 Wat kruipt daar door de grond
van noord naar zuid, van oost naar west?
Wie vreet er toch zo ongezond
modder, zand, stront en mest?
Wat kruipt daar door de grond
van boven naar beneden?
Wat ligt daar in de zon,
uitgedroogd of platgereden?
Wat kruipt daar uit de grond,
glad en rossig, vochtig, nat?…
langzaam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 118 een slak
is een woord
kruipt langzaam
zo langzaam
kijk naar de slak
en zie het woord
kruipen als een slak
de echte woorden
zijn het langzaamst
maar ja, wat is echt
over mijn nat balkon
kruipt een slak en
ik heb er geen woorden voor…
Onvermogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 332 Vurig
fel
likkert 't
gevoel
Taai
traag
temt
'd tijd
Geluk
gedempt
in gloeiend
goud……
je herkent me niet
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 445 maskers breng ik mee
vreemde kleren
lange veren ook
en alle kleuren van de regenboog
parasols
een enkele paraplu
misschien regen
je weet maar nooit
en de maskerade kruipt
kringt zich traag
door alle kronkelstegen van de stad
die nog aan deze morgen wennen moet
naar de rivier
brug hoog gekromd
koudijzeren leuningen
en verlangen…
Tijd
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 174 De tijd die gaat hier traag voorbij
ik zie van hier de straat,
al kijk ik heel aandachtig toe,
'k zie nooit waarheen hij gaat.…
Toekomst?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 De gloeiend gouden bol beweegt zich langs de hemelboog,
gehoorzaam aan haar eigen tijd en gang kruipt zij omhoog
en treitert de gewassen op het ingeklonken land,
terwijl ze als een zengend oog vanuit het Zenit brandt.…
in memoriam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.022 en wakend tweetal zwanen
oogverblindend wit
met trage zwier draaien ze
in het rond en stelpen zwart
je ligt verloren
in kwelwater te vergaan
je graf verzakt
met al die vrome woorden
gebeiteld in graniet…
De natuur en de tijd
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 209 De dag kruipt de kamer binnen
de regen tikt met de regelmaat van een klok
tegen de ramen
hier in de kamer is het kermen van de wind
te horen
hij huilt als was het een kind
de zon heeft zich verscholen
achter zwarte wolken
maar dit alles is slechts tijdelijk
natuur en tijd zijn onafscheidelijk
gaan door en volgen hun eigen spoor.…
De tijd tussen ons in
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 158 Grabbelend, grijpend
naar de ruimte tussen ons in
blijf jij in jezelf en daar,
ik in mij en hier
en verloopt de tijd tikkend traag.
Loom is de oeroude klok.
Zij geeft niet om jou
niet om mij
het doet haar geen moer.
Ze kijkt de leegte van de tijd
tussen ons voorbij.…
Poëzie
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 329 Waar alles mee begint
is meer dan een zin of taal
meer dan men doorgaans noemt
dan een idee uitdrukt wat verder
reikt dan de blauwdruk van ons leven
want wat zich uit een gedachte
voltrekt in een woord of regel
kruipt door het oog van ons bestaan
en heeft het oneindige geduld
om op te staan ten alle tijde
overleeft zichzelf als het dat wil…
Vangzeil
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 82 Bedolven onder
diepe lagen van
het leven
Voert de pen ons
naar zanderige
verre woorden
Een wolk schuift over
het land als de
weemoed in ons kruipt
Het verstilde wachten
tot sterren in
het vangzeil vallen
Hoe het water
ons laat gaan
hoe we vechten
In zinkende tijd
met verwaaide woorden
naar de lichtste stilte…
relatief
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 194 traag trekken wijzers
kringen rond hun plaat
duwen met zacht geweld
de tijd onomkeerbaar
vooruit
soms lijken minuten
uren te duren
dan vliegen ze weer
op jetski's
voorbij
tijd verglijdt in eeuwigheid…
De verleiders dans
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 670 Elke dag dan kruipt de tijd,
Van s'ochtends tot s'avonds snel voorbij,
Maar als de maan dan aan de hemel staat,
Dan ligt de tijd stilletjes aan mijn zij.
Want als ik dan weer terugdenk,
Aan de mooiste tijden van mijn leven,
Dan lijkt het echt net gisteren,
Onze liefde had geschiedenis geschreven.…
dubbelportret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 zoals het bloed kruipt zo loopt het
schaduwbeeld herinnering in tijd voorbij.…
Af en toe
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 488 glipt het hart
zomaar uit mijn handen
vandaan
ben ik te traag
tussen eenzame wolken
van bestaan
dwaal ik maar wat
tussen levens
in
vangt de kat
de tijd met haar
gespin…
stilstaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 trage woorden
tillen je uit
de tijd
achter ze
gaat een stiller
leven schuil
niet verder weg
dan de schaduw
achter het kampvuur
het nabije
was nog nooit
zo onbereikbaar…
licht leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 67 in de winter begrijpt hij
-het heeft lang geduurd-
dat in hem een zomer huist
het gras tillt de sneeuw omhoog
-in trage kleine tijd-
het licht raakt hem aan
tilt hem uit de duisternis…
Mijn zoon
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.639 Het is nu al zo lang geleden
Dat ik je voor het laatst zag
Al die tijd heb ik gebeden
En denk ik weer aan je lach
Veel woorden zijn gestreden
Veel pijn is er gedaan
Elkaar nu steeds vermeden
Ontkennen het bestaan
De tijd kruipt langzaam voorbij
De uren, de dagen, de weken
Eens hoop ik dat jij voor mij
Deze tijd doet verbleken
Elke…
Mij rücksichtslos doodt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 74 Wakker werd ik in de epiloog
Zwarte kringen, ogen schuw
terwijl ik immer eeuwig vrij was
trekt de tijd inmiddels aan mij
want deze wil, zonder twijfel slechts
één ding
Toekomstige tijd die mij rücksichtslos
dus echt zonder problemen doodt, daar
mijn bloed dus niet langer kruipt, alwaar
het zeker wel kan gaan
'n Bloedverdunner redt vooralsnog…
de nacht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 271 langzaam kruipt de tijd voorbij
wachtend op de ochtendgloren.
het gele natriumlicht schijnt weemoedig
op de verlaten straten
waar een eenzame fietser zich een weg baant.
op weg naar huis met een lijf vol drank
moe van het feestgedruis.…
onder de mangoboom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 daar met behoedzame
trage wortels van verbondenheid…
verbondenheid (2)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 96 onder de dichte
brede kruin van
de bloeiende
mangoboom
zweeft het timbre
van vaders stem
in trage tijd
reist hij naar het
verleden van
verre voorouders
de oude wandelt
met de doden
met bedachtzame
woorden vangt hij
hun levens vroeger
is dichtbij de oude
mangoboom heeft
weet van de mensen
de verhalen en de
geesten…
Als bloed kruipt
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 141 Als bloed kruipt,
waar het niet gaan kan,
zit het daar
onder de nagels dan?…
Schaduw
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 464 Door de tijd getekend
sleept ze traag zich voort
verschuilt zich achter vormen
die ondoorlaatbaar zijn
Krachtige vingers nemen
groteske vormen aan
een veldslag is gewonnen
als de zon zich buigt…
Schoone minne,
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 307 Voorbij schrijdt
voor mij de tijd
slepend traag
in het habijt
van uwe onbereikbaarheid.
Laat komen tot
mij
wat alleen in slaap
mij
dromerig raakt:
uwe poedelheid
blinkend naakt.…
Onverrichter zake
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 het heeft niet zo mogen zijn
kostbare tijd verstreek,
gestaag
voor een appel en een ei
het mocht gewoon niet zo zijn
mijn dromen dreven af,
traag
steeds verder weg van mij
hier en nu
werd daar en toen
ik weet niet eens meer
wat ik wilde doen…