inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.731):

Mij rücksichtslos doodt

Wakker werd ik in de epiloog
Zwarte kringen, ogen schuw
terwijl ik immer eeuwig vrij was
trekt de tijd inmiddels aan mij
want deze wil, zonder twijfel slechts
één ding

Toekomstige tijd die mij rücksichtslos
dus echt zonder problemen doodt, daar
mijn bloed dus niet langer kruipt, alwaar
het zeker wel kan gaan

'n Bloedverdunner redt vooralsnog
met wat geluk nog 15 jaar


leven wij nog, wij leven nog
'k Zal tot het eind de tijd beschrijven
zonder ook maar één leugen

Schrijver: Annejan Kuperus, 27 januari 2020


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 74

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)